Sinds 5 juni 2013 moeder van Pleun, wat een wereld ging er voor m'n open! Zoveel ongekende liefde, zoveel nooit verzonnen onzekerheden. Zoveel warmte en ruimte voor kind en manlief. Sinds 26 oktober 2014 is daar Abel bij gekomen. Een diep dal met longembolie en trombose. En m'n stoere kanjer sleepte zijn moeder er doorheen! Hij is m'n vrolijke beer en m'n glimlach op m'n gezicht. De streken van z'n zus en zijn gelach, toveren een glimlach op m'n gezicht en laten m'n moederhart kloppen van trots. Voeg daar nog de allerliefste vriend aan toen die je kan verzinnen. En dan ken je ons gezinnetje. Met z'n viertje kunnen we de wereld aan!