Even voorstellen...
Hoi, wij zijn Saskia en Pim en wij hebben de geweldige opdracht gekregen om het Guppy fietszitje te testen. Lees mijn review over mijn bevindingen. Veel plezier, ook namens Pim :).
Review
Guppy zitje voor achter op de fiets
9.0
Guppy zitje
Ontzettend veel mensen gaan er in Nederland regelmatig op de fiets. Hierbij is het dan natuurlijk heerlijk als je kleine met je mee kan om te genieten van het aankomende lenteweer. De wereld moet wel goed ontdekt worden! Hoe kan dit beter dan veilig en dicht bij mama op de fiets in de buitenlucht? Bovendien zijn de zitjes ideaal om je kindje naar school te brengen of samen een paar boodschapjes te gaan doen. In Guppy fietszitjes ga je met je kind veilig, comfortabel én stijlvol van A naar B! De kinderzitjes zijn bovendien, ook niet onbelangrijk, snel en veilig te monteren.
Welke twee versies van deze ideale Guppy's zijn er? - De Guppy Mini: voorzitje, voor kinderen van 9 mnd tot 3 jaar (9 tot 15 kilo), eenvoudige montage op stuurpen, verstelbare voetbakjes zonder gereedschap, goedgekeurd volgens EN 14344 norm (veiligheidsnorm) en bevat driepuntsgordel met veiligheidssluiting. - De Guppy Maxi: achterzitje, voor kinderen van 1 tot 6 jaar (9 tot 22 kilo), montage op achterdrager of voor aan het frame van élke fiets, verstelbare voetbakjes zonder gereedschap, achterop een netje voor de knuffel, goedgekeurd volgens EN 14344 norm (veiligheidsnorm), driepuntsgordel met veiligheidssluiting, reflector, voetbeschermplaten en royale armsteunen. De zitjes hebben beide een IF design award gewonnen in 2012!
Testmoeders
Wij waren op zoek naar moeders met kinderen die samen graag ritjes maken op de fiets en hierbij een Guppy Maxi achterzitje (t.w.v. € 63,99) of een Guppy Mini voorzitje (t.w.v. € 52,99) inclusief windscherm zouden wilde testen!
Testrapport
Scorekaart
De reviews van onze testmoeders
De test
Voor het eerst in weken, was het weer een beetje aangenaam buiten en werd de fiest de tuin in gereden om het stoeltje te monteren. Pim (2½) was al reuze-nieuwsgierig... Hij kreeg nu immers een stoel voor “grote mannen” en zou niet meer voorop in het “baby-stoeltje” hoeven.
Het stoeltje is binnen!
De doos werd opengemaakt en alles voor de montage van het stoeltje was aanwezig, inclusief instructie-boekje en de benodigde sleutels. De klaargelegde schroevendraaiers en sleutels konden dus weer terug de gereedschapskist in. Het stoeltje zelf is uit één stuk, dus vergt verder geen montage. Verder was ik erg blij met de kleur van het stoeltje: zwarte basis, met een grijs stoffen zitje 3en lime-groene handvaten en voetsteuntjes. Simpelweg gezegd zijn er 3 stappen nodig om het achterzitje op de fiets te monteren: 1) Het monteren van de beugel aan het zitje 2) Het monteren van het bevestigingsblok aan de fiets 3) Het vastklikken van het zitje in het bevestigingsblok
De opties
De beugel kan in drie standen aan het stoeltje bevestigd worden – afhankelijk van hoe ver naar voren (of naar achteren) het achterzitje moet komen (afstand tussen stoeltje en zadel). De beugel wordt met een ijzeren plaatje aan de onderkant vastgeklikt en vervolgens met een schroef vast gezet. De schroef valt weg onder het stoffen zitje van de stoel, dus is niet hinderlijk aanwezig.
Het bevestigingsblok wordt met vier schroeven om de stang van de fiets geschroefd en past zelfs om de vrij dikke stang van mijn fiets. Op het blok zit een rode knop en door middel van het indrukken van die knop kan het stoeltje vrij eenvoudig in en uit het blok gehaald worden. Er zijn dus geen extra schroeven of handelingen nodig. Ook de voetsteuntjes kunnen eenvoudig, zonder 1schroeven, vast- en losgeklikt worden en op de juiste hoogte gezet worden.
Klaar met monteren
Al met al heeft de hele montage (uitgevoerd door mijn man, maar achteraf gezien had ik dat ook prima zelf kunnen doen) nog geen 20 minuutjes geduurd – dit was inclusief het uitpakken, doornemen van de handleiding en het sleutelen met de hulp van zoonlief J De eerste indruk is dan ook: een mooi achterzitje dat zeer eenvoudig en snel te monteren is.Het eerste kleine testrondje door de tuin werd meteen gemaakt en ook Pim was enthousiast. Ben benieuwd hoe het stoeltje verder gaat bevallen...
De eerste keer in gebruik
Zo zie je maar, het Guppy achterzitje bevalt Pim in elk geval prima – hij zit als een koning op zijn troon, maar kan er ook prinsheerlijk in slapen... Daar gaan we dan... Het Guppy fietszitje was gemonteerd en na wat (heel korte) testritjes door de tuin, was het dan toch tijd voor het eerste “echte” fietstochtje met Pim achterop!
Omdat de lente nog niet ècht in aantocht leek te zijn, moesten we ons – ondanks het lekkere zonnetje dat zich voor het eerst in weken weer liet zien – toch nog ff goed inpakken voor vertrek. Dus winterjas aan, sjaal om en naar buiten. Met de dikke jas aan moesten wel de riempjes nog wat bijgesteld worden, anders ging het echt niet dicht. De driepuntsgordel is eenvoudig in lengte te verstellen, wat een geluk is, want hannesen aan riempjes met een ietwat ongeduldige (of is het enthousiaste) peuter al in het achterzitje is geen pretje. Maar dit ging dus reuze simpel (absoluut niet stroef – maar zeker wel vast genoeg zodat ze niet vanzelf loslaten), gespjes gewoon omhoog of omlaag schuiven en op maat maken terwijl Pim lekker alvast in zijn troon zit.
Pim voelt zich koning
En ja ik noem het een troon, want meneer zit als een ware koning achterop, netjes rechtop, onderarmpjes op de armsteunen en met zijn handjes houdt hij zich goed vast aan de gekleurde “royale” armsteunen. Ook de riempjes van de voetsteunen zijn makkelijk vast én los te maken en passen ook prima over de stoere laarzen (die wat grover zijn dan zomerse gympen en bij sommige zitjes dan toch niet echt goed in de riempjes gaan).
Het tochtje naar opa & oma ging prima, Pim vond het prima achterop en keek rustig rond. Wel had hij af en toe commentaar op papa, wanneer deze ietsje verder vooruit fietste, om te schuiven voor inhalend verkeer. “Papa, woo beste?” of “Woo is papa noe?” (Limburgs voor “Papa waar ben je?” en “Waar is papa nu?”) was dan ook met regelmaat vanachter mijn rug te horen.
Tja, Pim was nu eenmaal het zitje voorop gewend, van waar ie alles en iedereen goed in de gaten kon houden, dus achter mama zitten belemmert het zicht enigszins, maar ja.. Daar kan mama verder niks aan doen, dus is het aan papa om zich qua tempo wat aan te passen en netjes naast mama & Pim te blijven fietsen. Dat zal voor Pim ook wel weer wennen gok ik zo.
In slaap gevallen
Na het bezoekje aan oma weer terug op de fiets en naar huis. Pim was, vrolijk als altijd, lekker liedjes aan het zingen. Totdat het opeens stil was en ik een zachte bonk in mijn rug voelde... Slaapt ie nu?” vroeg ik enigszins verbaasd aan manlief. Per slot van rekening was onze peuter zo’n 50 meter terug nog vrolijk aan het zingen. Ja dus...
Omdat ik hem nu – achterop, achter mijn rug – niet goed in de gaten kon houden, was het toch een klein beetje eng om zo verder te fietsen, aangezien hij nu als een kleine zoutzak achterop zat. Gelukkig zat ie goed vast en was het nog maar een klein stukje naar huis. Thuis hebben we Pim al slapend uit het zitje gehaald en in bed gelegd, waar ie nog een uurtje prinsheerlijk heeft geslapen. Zo zie je maar, het Guppy achterzitje bevalt Pim in elk geval prima – hij zit als een koning op zijn troon, maar kan er ook prinsheerlijk in slapen...
Fietsen in het zonnetje
Eindelijk lijkt de winter dan toch echt plaats te maken voor de lente.. En hoera – het lijkt erop dat we vandaag toch ècht zonder (winter)jas naar buiten kunnen! Een uitgekiende kans om er weer lekker met de fiets op uit te trekken. Papa is voetballen, dus gaan mama en Pim eerst met z’n tweetjes op de fiets richting opa en oma en als papa strakjes dan ook komt, gaan we dan lekker een stukje toeren.
Omdat de zon nog niet helemaal door de wolken heen komt, trekken we toch allebei nog een vestje aan. Maar omdat de zon toch schijnt volgens Pim, moet de zonnebril wel weer op! En daar gaan we dan weer – mama op de fiets, onze stoere vent achterop èn zijn favoriete Pino-knuffel veilig in het netje aan de achterkant van het zitje – IDEAAL!
Pino moet tegenwoordig namelijk OVERAL mee naartoe en aangezien de favoriete knuffel verliezen een ultiem drama is voor een peuter, moet ik er niet aan denken dat hij het ergens halverwege een fietstochtje uit zijn handjes laat vallen zonder dat ik het merk (want ja ook ik heb geen ogen in mijn rug – al zou dat voor mama’s soms best wel handig zijn, haha). Dus veilig in het netje kan Pino niks gebeuren en kan ie toch mee. Ook een klein tasje zou erin kunnen of ’n reserve broekje (of luier) of zoiets.
Met de handjes lekker in zijn zakken kijkt Pim weer rustig rond. Zo af en toe check ik of hij niet (weer) in slaap is gevallen, maar nee, hij zit lekker achterop en vertelt zo af en toe wat hij ziet: de trein die voorbij raast, de paardjes en schaapjes die nu eindelijk weer buiten in de weien lopen, voorbijgangers – kortom genoeg te zien.
Als we op een rustig stukje vlakke weg zonder verkeer komen, maak ik – al fietsend (mijn man doet me wat!) een paar zelfportretjes van ons tweetjes en van Pim achterop. Ze zijn nog leuk geworden ook! Bij opa en oma boterhammetjes gegeten en lekker buiten in het zonnetje (ja daar is ie dan) gespeeld. Tegen de tijd dat papa er ook is, is het warm genoeg om ècht zonder jas buiten te zijn en dus gaan we een lekker lente-ritje maken. Het dorp uit en lekker langs het kanaal fietsen, mooi uitzicht op het water plus de zon, wat willen we nog meer..
Drempels
Nou ja, er is één klein dingetje wat wellicht beter gekund had: de drempelbestendigheid van het zitje. Op zich is er helemaal niks mis met het stoeltje, in tegendeel zelfs, maar aangezien dit zitje (zoals de meeste modellen tegenwoordig) niet op de bagagedrager gemonteerd is, maar om het frame onder het zadel, zweeft het stoeltje min of meer een aantal centimeters boven de bagagedrager.
Heerlijk voor Pim wat vering betreft, echter bij hogere drempels of onverwachte kuiltjes waar met redelijke snelheid over/doorheen gefietst wordt, veert het stoeltje net wat verder door en raakt het de bagagedrager: BOEM! Met als gevolg wat lakschade op mijn fiets en Pim die het afwisselend leuk vindt of moe is en dan af en toe zegt “noe gein BOEM meer hè mama” (nu geen BOEM meer hè mama). Kijken of we daar nog wat slims op kunnen verzinnen...
Heel erg lang is ons lente-ritje echter niet meer geworden.. De zon en het buitenspelen hadden blijkbaar toch wat meer energie van onze uk gevraagd dan gedacht en ja hoor... Wederom achterop in slaap gevallen – dus korste weg terug naar huis, want hoe comfortabel het zitje ook is, slapen doe je toch ’t best in een bedje :)
Media
Eindoordeel
Een ding is zeker: de Guppy is absoluut in de smaak gevallen en blijft op mama’s fiets zitten! Door Mamaplaats is ons gevraagd om deze week dan ook met het eindoordeel te komen. Na een laatste officieel “testrondje” door het dorp (naar de bakker en terug) is het dan toch zo ver, we gaan beoordelen.
Het gemak
Gemak Het monteren van het fietszitje ging uiterst gemakkelijk en was binnen ’n kwartiertje tot 20 minuutjes geklaard. Pim in en uit het stoeltje krijgen gaat ook heel erg gemakkelijk en de schoenriempjes gaan met één hand makkelijk vast en los. Veilig Het veiligheidsriempje klikt makkelijk vast, maar is door Pim zelf niet los te krijgen omdat dit een handeling is waar je twee handen voor nodig hebt (of één hand waar je tegelijkertijd 2 handelingen mee doet – onmogelijk dus voor ’n peuter). Reflectoren op de achterkant zorgen ervoor dat je ook ’s avonds gezien wordt. En het stoeltje zelf is beschermend: geen mogelijkheid tot voetjes tussen spaken of andere rare fratsen. Comfort Pim bevalt het zitje ook prima, hij zit er prima in en aangezien hij al twee keer in slaap is gevallen, moet het stoeltje wel comfortabel zijn! Extraatje Het knuffel-netje dat is weggewerkt in de achterkant van het zitje is echt een uitkomst en een heerlijk extraatje – zo kun je kleine dingen (tot ongeveer 1 kg) zoals in Pim’s geval zijn favoriete knuffel, veilig meenemen zonder bang te zijn dat je aan het eind van je rit geen knuffel meer aan boord hebt.
Verbeteringen
och zijn er twee hele kleine dingetjes die we nog moeten oplossen: * BOEM – het te ver doorveren van het stoeltje bij hoge drempels of kuilen in de weg, waarbij het stoeltje op de bagagedrager komt en er dus een “boem” is (en lakbeschadiging van mama’s fiets). De oplossing hebben we nog niet gevonden, maar wellicht komt dat nog. Fietstas – met het zitje achterop is er geen ruimte meer voor mijn fietstas. Dit is natuurlijk niet echt een probleem, maar we moeten nu wel op zoek naar een goed alternatief (wat waarschijnlijk iets gaan worden zoals een mandje of krat aan het stuur) . Maar ach, dit zijn 2 hele kleine dingen, waarvan er eentje heel makkelijk op te lossen is en de 2e wellicht iets voor de fabrikant is, maar waar wij vast ook nog wel wat op vinden (drempels vermijden haha). Al met al waren het vier weken waarin we lekker op de fiets zijn weggeweest! Het Guppy Maxi achterzitje is een prima achterzitje, en – volgens internet – ook nog eens heel erg redelijk geprijsd. Dus ook prijs-kwaliteit: zeer goed!! En aangezien ze in meerdere kleurvariaties verkrijgbaar zijn, ook nog eens voor ieder wat wils! Als eindoordeel geef ik een 9! Polisport en Mamaplaats heel erg bedankt dat wij de GUPPY-MAXI hebben mogen testen! Wij zijn er ècht super-blij mee!! Groetjes, Mama Saskia & Pim
Even voorstellen...
Hallo, ik ben Marian en samen met mijn zoontje Jesper ga ik het Guppy fietzitje testen. Hij ziet er al super uit, dus het wordt een leuke test. Veel leesplezier.
De test
Het eerste ritje: Ja natuurlijk moest het zitje meteen worden geïnstalleerd op m'n fiets, al 16 maanden heb ik hier naar uitgekeken, ja oké het is koud buiten, het waait een beetje en oké er valt een ietsepietsie sneeuw... Klein rondje kan toch wel?! Dus hop, de kleine stevig ingepakt, al blijft hij die handschoenen elke keer op miraculeuze wijze weer te ontdoen... Ook ik als eskimo ingepakt klaar om eventjes naar buiten te gaan...
Klaar voor gebruik
En daar stond 'ie dan, klaar voor gebruik, m'n fiets met het zitje, best spannend, want geen idee of het veel zou wiebelen, of Jesper het leuk zou vinden en er stevig in kon blijven zitten... Maar wat me het meest lastig leek was om Jesper in de stoel te bevestigen en vervolgens zelf op de fiets te 'klimmen' en weg te rijden. Mijn vriend was erbij, maar ik wil het 'selluf' doen, dus we geven het gewoon een poging... En ja hoor zo lastig is het dus helemaal niet, het was makkelijk om Jesper erin te zetten en alles te bevestigen. Oké het opstappen was wat krapjes aangezien ik een gewone ouderwetsefiets heb, maar met een flexibele beweging kwam ik redelijk snel op de fiets.
En zo hebben we 1 rondje om onze nieuwbouwwijk gereden en tsjongejonge wat was het prachtig! Jesper kon niet ophouden met alles te ontdekken aan de fiets, de bel die 'tsjing tsjing' doet en de 'ogol' die in de lucht vliegt. Bij thuiskomst even wennen aan het afstappen, de onzekere mama in mij komt weer even boven, maar het zitje blijkt stabiel te zijn en de nieuwe standaard is ook z'n geld dubbel en dwars waard geweest!
Ronde 2
De zon schijnt, de hele week nog winters weer gehad maar nu de zon er dan eindelijk is het de hoogste tijd voor ronde 2: we gaan er op uit en dit keer nemen we het er van! Gezellig wat drinken en fruit mee in de fietstas en naar buiten met ons kleine gezinnetje! Jesper staat al te trappelen bij de 'siets' en kan niet duidelijk genoeg maken dat hij toch echt wil gaan 'rijjuh' papa en mama! Dus met een beetje druk op onze schouders schieten wij ook snel in onze jas en stappen de fietsen op...
Wauw, wat prachtig om zo met z'n drietjes door de omgeving te rijden, we zien paardjes, koetjes, vogels, schaapjes, maar ook geitjes... Daar gaan we even een pauze nemen, Jesper zit zo relaxt in de stoel dat we besluiten hem erin te laten zitten en saampjes naar de geitjes te kijken... Het zonnetje verwarmt ons, maar dit gevoel is 1000x sterker, wauw wat fijn om van dit soort dingen te mogen genieten! Bij thuiskomst zet Jesper het op een gillen, hoe wild hij ook beweegt, er gebeurt helemaal niets... Gelukkig maar, maar je moet er nu toch echt uit, we gaan een dutje doen vriend, morgen gaan we misschien wel weer een stukje rijden...
De markt
Vrijdagmiddag is hier in de stad een markt, heerlijk om daar een vers gebakken nootje te kopen en een stukje kaas te laten snijden. Normaal met Jesper pakken we de auto, maar we hebben de smaak te pakken en de fietsen worden weer uit de schuur tevoorschijn gehaald. Jesper is door het dolle heen en praat over niets ander dan 'rijjuh' en 'ogols', hij geniet er echt van, wat is er wel te zien ineens, normaal achter een raampje, maar nu met de neus in de wind, wat valt er veel te voelen, ruiken en horen ineens... Als de trein voorbij rijdt is het helemaal een feest, 'tein, tein'!
Eenmaal in de stad aangekomen, haal ik hem zo uit het zitje, wat gaat dat toch makkelijk allemaal zeg! Nu wil meneer duidelijk even zijn beentjes strekken en rent er zo snel als hij kan vandoor, dat is wel even wennen nog met de fiets half in de hand, maar gelukkig is papa er ook bij! Na een klein uurtje gaan we bepakt en bezakt met de fiets huiswaarts en je raad het vast al, maar Jesper vond het weer een geweldige rit! Bij thuiskomst kan meneer zijn oogjes amper openhouden en na wat eten en drinken valt hij dan ook in diepe slaap... Tot morgen knul, wie weet gaan we dan wel weer een stukje 'rijjuh'!
Na regen komt zonneschijn
Pfff... Na een dikke week ziek thuis te hebben gelegen was het de hoogste tijd er weer 'ns op uit te gaan! De zon schijnt inmiddels lekker zoals dat bij de Lente hoort naar mijn idee, dus vandaag hebben we Jesper met de fiets van het KDV gehaald, gezond en gezellig! Jesper staat ons al op te wachten als we aan komen fietsen en komt op ons afgerend al roepend 'rijjuh, rijjuh', ja Jesper we gaan gezellig een stukje 'rijjuh'! Ik hijs hem in het stoeltje en merk dat hij inmiddels de procedure goed kent, eerst de gordel over het hoofd, dan de voetjes even vastmaken en dan mag kan het avontuur beginnen!
Tijdens het fietsen is meneer dolenthousiast en kan dan ook niet helemaal stil zitten. Gelukkig kun je de gordel zo aantrekken dat hij niet makkelijk losraakt, dus ik hoef me ook niet zo druk te maken om het beweeglijke van mijn kleine vent, hij zit erg stevig in het stoeltje! Ook het afstappen gaat veel soepeler dan voorheen, ook hier weet meneer goed wat er komen gaat en kan het geduld opbrengen om even de stappen af te wachten die eerste moeten worden doorlopen... Leuk om dit te mogen testen, ik geniet er 100% van en zie dat het m'n kleine vent ontzettend veel goed doet, waarom heb ik er toch zo lang mee gewacht? Ach ja laten we niet te lang stil staan bij de dingen die we anders hadden moeten doen, maar lekker vooruitkijken naar alles wat we nog willen gaan doen en nagenieten van de dingen die we wel hebben gedaan!
Boodschappen doen
Elke donderdag doe ik boodschappen, normaal pak ik de auto, maar waarom niet de fiets? Jesper gaat maar al te graag mee 'rijjuh', dus pakken we wederom de fiets. Die fiets is inmiddels vaker gebruikt dan in alle voorgaande jaren bij elkaar opgeteld geloof ik... Ik moet zeggen dat ik het ook echt heerlijk vind, lekker met je neus in de frisse wind, zon in je gezicht en natuurlijk goed voor wat lichamelijke beweging!
Fijn zitje
Ik merk echt dat ik behendiger word in het gebruik van de fiets en het zitje, Jesper zit er snel in. Toch zou ik graag een andere fiets willen, nu ik deze weken zo heb mogen fietsen merk ik dat op- en afstappen niet echt lekker gaat zoals ik zou willen. Iets meer ruimte zou fijn zijn en ook betere versnellingen lijken me geen overbodige luxe.
Wellicht dat we binnenkort eens kunnen kijken naar een 'mamafiets'. Wat een stom woord trouwens, ik weet niet wat anderen er van vinden, maar waarom heet dat geen familiefiets of ouderfiets? Mijn vriend mag ook graag met Jesper fietsen, bestaan er dan ook vaderfietsen? Nah ja kleinigheidje...
Media
Eindoordeel
Vandaag is dan de laatste dag van deze testmaand, wat vliegt de tijd! We zijn lekker een stukje wezen fietsen, lekker veel foto's gemaakt, wat is het dan moeilijk de leukste er uit te kiezen, dus vandaag lekker veel foto's meegestuurd!
Wat vinden er ervan?
Terugkijkend naar de afgelopen maand, wat vinden we nu eigenlijk van het fietszitje? Het eerste was de montage, dit heeft mijn vriend gedaan en die was supersnel klaar dus het zal wel erg makkelijk zijn geweest... Ook Jesper in het stoeltje krijgen was niet erg moeilijk, hoe vaker je het doet hoe makkelijker het gaat.
De gordel vind ik erg prettig, door deze omhoog te schuiven zet je je kind steviger vast, wat ik zelf heel belangrijk vind, het moet wel stevig voelen zeg maar... De voetjes kon je mooi afstellen, dus gaat het zitje ook lange tijd mee, niet zoals kleertjes, om de maand zowat nieuwe moeten, ehm... willen, 11halen.
Het windscherm kun je ook in hoogtes verstellen. Wat ik een groot pluspunt aan het zitje vind zijn de armleuningen, deze gaven Jesper ondersteuning, het viel me op dat hij deze graag beet hield tijdens het fietsen. Het opstappen is afhankelijk van je fiets, ik heb een gewone ouwe dus dat was best wel krap, ik heb liever wat meer ruimte, maar dat ligt dan dus aan onze fiets.
Tijdens het fietsen kon Jesper nog wel eens enthousiast bewegen waar ik eerst wat kriebels over had, maar het bleek dat er niets kon gebeuren, ook dat voelde erg stevig en stabiel. Afstappen was ook een kunst door de afstand, maar wat erg fijn was is dat Jesper zo stevig zat dat er niets kon gebeuren. Dat in combinatie met een nieuwe degelijke standaard maakte het dat ik eerst rustig kon afstappen en dan Jesper op m'n gemak uit het zitje kon halen.
Geen nadelen
Ja al bij al zijn wij erg tevreden over het zitje, er valt eigenlijk niets negatiefs te bedenken! Ik weet de prijs niet, dus daar kan ik niets over zeggen en ik weet eigenlijk ook niet in welke kleuren ze er zijn of dat er leuke accessoires te krijgen zijn. Als je gewoon een degelijk fietszitje voor je kind wilt hebben dan zou ik deze zeker aanraden, wij hebben het de afgelopen maand als zeer prettig ervaren, bedankt Mini Guppy dat we hem mochten testen!
