Even voorstellen...
Hoihoi! Ik ben Roos, 31 jaar en mama van 3 jongens. Samen met mijn man Sander en onze jongens wonen we in een dorp dichtbij de stad Groningen. Ik ben hier zelf ook opgegroeid, net zoals mijn man. We kennen elkaar doordat we als kinderen buren waren, echte jeugdliefdes dus en inmiddels al bijna 14 jaar samen en mag ik al 4 jaar zijn achternaam dragen. Ik werk 3 dagen in de week als casemanager Jeugd bij een Groningse gemeente waar ik voornamelijk veiligheidszaken oppak. Het gaat hierbij om gezinnen waarbij er sprake is van een ontwikkelingsbedreiging bij het kind of de kinderen. Ik voer regie op de ingezette hulpverlening en monitor de ontwikkeling van de kinderen. Een pittige, maar ontzettend leuke baan waar ik nooit met tegenzin heen ga. Mijn hobby’s zijn slapen en eten. Overigens slaap ik te weinig en eet ik te veel wat het allemaal niet beter maakt. Andere dingen waar ik blij van word zijn natuurlijk mijn gezin, koken, Instagram en samen zijn met vrienden en familie.
Eerste indruk
Samen met mijn zoon Ezra van ruim drie mocht ik een dagje Attractiepark Slagharen testen. Superleuk, want vroeger kwam ik hier regelmatig. In mijn herinnering waren er vooral pony’s. Ik denk dat dit komt doordat wij een keer naar het vakantiepark zijn geweest. Op het vakantiepark bestond de mogelijkheid een pony uit te zoeken die je mee mocht nemen naar het vakantiehuisje. Terwijl mijn moeder onder de douche stond en de regen met bakken uit de hemel kwam, besloot ik het paardje binnen in de woonkamer neer te zetten. Want hé, hoe zielig een paardje in de regen. Tot zover mijn herinneringen aan het park.
Nu, 20 jaar later, mocht ik nieuwe herinneringen maken in het Attractiepark Slagharen. De eerste indruk was heel positief. Vanaf de parkeerplaats is het een stukje lopen naar de ingang. Je komt gelijk in de sfeer door muziek en het decor. De ingang ziet er mooi en uitnodigend uit. Bij binnenkomst wist ik even niet welke kant ik op moest. Ik zag geen plattegrond en had mijn levende Google Maps (Sander) niet bij me. Ik word heel blij van een app met looproute of een duidelijke plattegrond. Misschien heb ik het over het hoofd gezien.
Toevallig was de meet and greet met Randy en Rosie (de mascottes van Attractiepark Slagharen) net aan de gang en dat is leuk ontvangen worden. Helaas wordt Ezra niet heel blij van grote wasberen, maar ik kan me voorstellen dat kindjes hier heel enthousiast van worden. Ik heb mezelf overigens kunnen inhouden om een selfie met Randy te maken.
Attracties
Voor een peuter van drie is er genoeg te doen in het park. Vanzelfsprekend zijn er attracties waarvoor hij te klein is, maar dat vond ik niet erg, want de draaimolen is zo ongeveer het hoogst haalbare voor mij qua thrillfactor.
Het was buiten wat kouder dan ik had ingeschat maar dat was geen probleem want er zit een leuk fashion winkeltje op het park waar ik een muts voor Ezra en een warme hoofdband voor mezelf kocht. Ook kocht ik er een slotje voor een kluisje. Die kan je namelijk huren op het park, maar neem dus wel even een slotje mee van huis want deze zijn niet inbegrepen. Het slotje kostte trouwens maar 5 euro, dus een prima bedrag. Samen gingen we in de Magic Bikes, waarin je door te trappen omhoog gaat. Spannend maar leuk voor een peuter/kleuter! Daarna in de Gallopers. Paarden uit het Wilde Westen die wel even wat harder gaan dan de gemiddelde draaimolen. Ezra vond het geweldig dus we gingen niet 1 maar 3 keer in deze attractie! Ook gingen we in Jumbo, de bekende olifanten Attractie. Omhoog en omlaag, een grote lach op Ezra zijn gezicht. Nu, enkele dagen later, heeft hij het nog steeds over de oren van de olifant die gingen flapperen.
In het Phileas Fun House vind je een kleine indoor speeltuin gericht op peuters/kleuter. Leuk, maar het was er erg donker. Daardoor vond Ezra het een beetje spannend, en mama ook, want nachtblind in een speeltuin is geen succes. Andere attracties waar we in gingen waren de Oldtimers, Rosie´s Tea Party en de Monorail die door het hele park gaat. Ezra zijn favoriet was de Convoi Race, een overdekte baan met auto’s. Tot slot gingen we nog in het kleine reuzenrad, de Chuck Wagon. Ideaal voor als je moeder niet in het grote reuzenrad durft.
Faciliteiten
Het leuke aan het park is dat je ook gebruik mag maken van het zwembad. Dus helemaal terug naar de andere kant van het park om onze zwemspullen uit het kluisje te halen om nog even een duik te nemen. Een karretje om even te zitten voor Ezra was geen overbodige luxe geweest, maar zover ik weet zijn deze niet te huren op het park.
Het zwembad is groot en mooi. Er zijn grote glijbanen waar ik kinderen met banden af zag gaan. Het zag er spectaculair uit. Voor de kleinere kinderen is er een grote waterspeeltuin met meerdere glijbanen. Het zwembad is schoon en de kleedhokjes zijn netjes. Er is een mogelijkheid om een kluisje te huren voor 1 euro.
Op het park zijn meerdere speeltuinen. Ondanks alle attracties werd Ezra vooral blij van de speeltuinen. De toestellen zijn uitdagend, netjes en zien er uitnodigend uit. Er ligt veelal zand onder de toestellen.
Wat ik als moeder van een net zindelijke peuter belangrijk vind is de aanwezigheid van veel en schone toiletten. Dit is in attractiepark dik in orde. We kwamen zelf bij een toilet waar een volwassen- en kindertoilet in één hokje samen waren. Dit had ik nog nooit eerder gezien, maar vond het ideaal!
Tussen de attracties door gingen we naar de Randy & Rosie show in de Music Hall. Er staat duidelijk aangeven hoe laat de show draait en daarnaast wordt het van tevoren omgeroepen op het park. Handig weer voor de moeders die de tijd vergeten in de gaten te houden.
De show is leuk, al was het voor Ezra wel wat spannend. Er is veel interactie tijdens de show en het duurt ongeveer een half uurtje. Prima, want langer stilzitten is lastig.
Sfeer
De sfeer in het park was positief. Het ziet er allemaal super netjes uit en je waant je echt even in een andere wereld. Doordat het park nu in kerstsfeer is, verhoogd dat de sfeer ook nog eens. Wat ik jammer vond was dat er voor twaalf uur al alcohol genuttigd (en dus verkocht) werd op de terrassen. Dit is voor mij persoonlijk sfeer verlagend.
Er is ruim voldoende aanbod qua eten en drinken. Wat heel leuk is aan de restaurants is dat je kan dineren in stijl zoals in de gevangenis. Mijn kind wilde alleen maar patat en dat aten we in de Music Hall waar je je de sfeer van het oude New Orleans kan proeven.
Tot slot keken we naar de Miracle of Lights. Een lichtjesparade door de hoofdstaat van het park. Helaas was Ezra te moe om deze show die spectaculair schijnt te zijn af te kijken. Gelukkig zagen we vanaf de parkeerplaats prachtig vuurwerk de lucht in gaan. Moe maar voldaan reden we terug naar huis. ‘Echt leuk!’ waren Ezra zijn woorden toen we terugreden.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
