Snap
  • Zwanger
  • zwangerschapstest
  • ovulatie
  • menstruatie
  • zwangerschapswens
  • zwangerworden

Zwanger of ongesteld? Wat wordt het deze maand....

Het ziet er eigenlijk altijd een beetje hetzelfde uit. Langzaamaan word ik me weer bewust dat ik over een week ongesteld word, of juist niet. Dan begint het getwijfel al. ‘Zal ik testen of stel ik het zo lang mogelijk uit?’. En zoals altijd neem ik me voor: geen vroege testen en eventueel alleen een test op de dag zelf.

Ik begin klachtjes te krijgen. Niet meer zoals in de eerste maanden, dat mijn lichaam schreeuwde je bent zwanger. Nu beginnen mijn borsten een week van te voren wat gevoelig te worden, soms pijnlijk. Hier en daar een steek of wat menstruatie krampen in mijn onderbuik.

En bij alles wat je voelt: ‘zou het dan toch?’. Negeren lukt niet. Ik probeer me zelf te behoeden en niet teveel te hopen. ‘Nee, deze klachtjes had ik de vorige keer ook, toen was het ook niets’.

Iedere maand weer zit ik tussen hoop blijven houden en mezelf beschermen. Per dag begin ik zenuwachtiger te worden. Het schiet steeds vaker door mijn hoofd, ‘zou het dan toch zo zijn?’.

Stiekem denk ik na over de komende tijd als ik zwanger zou zijn, hoe gaan we het iedereen vertellen en wanneer zou ik dan een echo krijgen. Maar de angst zit er ook meteen; ‘als het maar niet weer eindigt in een miskraam’.

2 dagen voordat ik ongesteld moet worden: ‘Zou het dan toch zo zijn, mijn borsten zijn echt gevoelig/pijnlijk’, ‘wanneer mag ik ook alweer testen?’, ‘Ah ik heb nog 1 vroege test liggen, laat ik die toch maar doen, nu maak ik mezelf ook gek’, ‘oké vooruit morgenvroeg mag je testen’.

Leuk trouwens, die conversaties met jezelf.

De volgende ochtend doe ik de test: negatief. Zelfs als ik hem tegen het licht houd. Negatiever dan dit word het niet. ‘Oké helaas, Nja menstruatie kom dan ook maar gewoon alvast’.

En het volgende moment: ‘zou ik dan toch te vroeg hebben getest?’

De dag dat ik ongesteld moet worden:

Ochtend; ‘Hmm nog niet ongesteld, wanneer zal het komen?’

Middag; ‘geen bloed, zou het dan toch?’

Volgende toiletbezoek: ‘oh een beetje bruin/roze afscheiding’, ‘zou het een innesteling kunnen zijn? Ik ben immers nog steeds niet echt ongesteld’. ‘Ja ik weet de test was gisteren negatief, maar ja misschien was dat echt te vroeg’.

Avond; ‘Hmm niets meer na toiletgang, zou ik toch zwanger zijn? Zal ik een test doen of tot morgenvroeg wachten?’.

Ik krijg mezelf overtuigd dat ochtendurine beter is, dus we wachten af (we? Ik eigenlijk gewoon, mijn man krijgt hierover maar wat flarden van mee). Ik slaap onrustig, eigenlijk altijd als ik ongesteld moet worden. Die hormonen doen mijn slaap nooit goed. Ik heb toch wat menstruatie pijn. Vroeg in de ochtend als ik moet plassen, vang ik mijn urine op in een potje.

Als ik met een toiletpapiertje afveeg zie ik helderrood bloed. ‘Oké, testen is dus niet meer nodig’. Ik ben weer ongesteld geworden!

Iedere maand dat ik weer ongesteld word is het een teleurstelling, maar iedere maand als het eenmaal zover is, ben ik ook blij met de duidelijkheid. Die onzekere week van te voren is gewoon echt niet relaxed, slopend zelfs, het kost zoveel energie. Nu weet ik tenminste waar ik aan toe ben.

We gaan door. Op naar de volgende maand.

De eerste 2 weken van mijn cyclus ben ik eigenlijk wel relaxed. Ik ben er niet echt bewust mee bezig, het speelt wel op de achtergrond want het zit nou eenmaal in je hoofd.

De ene maand doen we ovulatie testen, de andere maand durf ik wat meer te vertrouwen op wat ik voel. En eigenlijk ben ik rondom mijn ovulatie ook nog relaxed, wij samen zelfs. De ‘moetjes’ seks zoals we voor de zwangerschap van Lux hadden, proberen we nu te voorkomen (dat was gewoon echt niet leuk). Gewoon zolang we het leuk en relaxed kunnen houden is dat wel zo fijn. We hebben afgesproken de week rondom mijn ovulatie om de dag gemeenschap te hebben. Het voordeel van seks hebben, maakt ook dat je weer meer zin krijgt in seks, win-win. En gebeurt het dus vaker is dat alleen maar leuk. De week erna is het een stuk rustiger, het werk is gebeurt en beiden hebben we wel weer even genoeg gehad van elkaar 😉. Nu is het aan mijn lichaam om er iets mee te gaan doen.

En zodra ik dan weer de eerste klachten begin te voelen… Begint het weer van voor af aan......

3 jaar geleden

Ohja dit word onze 1e

3 jaar geleden

Ooohhh dit had ik kunnen zijn, zit nu ook weer voor de 7e maand in die zenuwslopende dagen, mijn cyclus is de laatste tijd tussen 24 en 28 dagen en zit nu op dag 26 en was vandaag nog niet ongesteld. Heb er soms zelfs huilbuien van, zoveel energie vreet het van mij.

3 jaar geleden

Zoooo herkenbaar! Iedere maand weer. Een jaar lang. Vooral omdat het bij de eerste direct raak was, dacht ik toch (hoe naïef!) Dat dat nu weer zo zou zijn. Gelukkig inmiddels bijna 27 weken zwanger, maar kan me die gevoelens, precies zoals jij beschrijft nog heeeel goed voor de geest halen!

3 jaar geleden

Zo onwijs herkenbaar.. wij hebben helaas in maart een miskraam gehad.. en hebben in oktober ovulatie testen gebruikt, maar volgens mij gaven ze mijn alleen maar meer stress.. ik vroeg me telkens af is hij wel donker genoeg.. ik voel mijn ovulatie, of shit ik mag nog steeds niks drinken want moet zo een test doen.. hierdoor bleef mijn menstruatie volgens my ook uit.. nu heb ik voor genomen ze niet te doen, gewoon te genieten van elkaar als we dat allebei willen. Niet om de dag omdat het mijn vorige maand ook alleen maar bezig hield.. nu gewoon genieten wanneer we willen! Hopen dat het werkt! 🙏🏻