7 jaar geleden
Zwanger!!!!! en weer misselijk.....
We wisten het zeker, we zouden nog heel graag een kindje in ons gezin verwelkomen. Maar die zwangerschapsmisselijkheid bah!
Ik en mijn man hebben flink overlegd over gezinsuitbreiding, na de geboorte van onze eerste dochter hoefde we niet na te denken. We wisten dat als het ons gegund was we graag nog een kindje in ons gezin wilde opnemen. Maar na de geboorte van onze tweede dochter hebben we wat langer over de beslissing gedaan. Dat is helemaal niet erg natuurlijk en toen het besluit genomen was, dat een derde kindje heel erg welkom was stonden we daar dan ook volledig achter. Het duurde even, we kregen wat hulp omdat mijn cyclus eigenlijk geen cyclus was en ik daardoor waarschijnlijk geen eisprong had. Maar met hulp is het dan toch gelukt en zijn we inmiddels 9 weken zwanger!
Wat is het moeilijk om het niet meteen van de daken te schreeuwen he? Maar goed we proberen het toch nog een beetje voor ons te houden. Er zijn wel wat mensen in de omgeving die het weten maar nog lang niet iedereen. Maar goed, mijn grootste angst voor de zwangerschap: Misselijkheid is helaas ook weer waarheid geworden. En dan niet een beetje misselijk in de ochtend en het trekt wel weer weg, nee de hele dag misselijk, overgeven en eigenlijk niet meer durven eten omdat je bang bent dat het er weer uitkomt. Ik vind het zo jammer dat dit toch een beetje het genieten in de weg staat, ik ben moe, prikkelbaar en het liefst zou ik gewoon de hele dag helemaal niks doen.
Het begon eigenlijk best goed, ik had geen last van misselijkheid en als ik al misselijk was hielp het wel om een beetje te eten. Natuurlijk vond ik dat ook wel spannend want bij mijn vorige zwangerschappen was ik vrij snel echt ziek, maar goed wat verlang ik nu terug naar die tijd want bah dit had ik ook weer niet gewild. Nu wil ik niet de hele tijd zeuren, want er zijn zoveel mensen die zo graag in mijn schoenen zouden staan. Maar soms is het gewoon even klaar dan zit je er doorheen en wil je het even van je af schrijven of erover praten. Meer aanstaande mama's die dit herkennen?
MaartjeSofia
Hoi, Ik herken het. Heb toevallig vandaag een blog aangemaakt over mijn HG zwangerschap. Ben nu al 14 weken misselijk + overgeven. En ja vele mensen zouden graag zwanger zijn, en daar alles bij nemen. Maar als je zo vaak overgeeft en misselijk bent is dat opzichzelf staand iets anders. Je bent ziek, uitgeput en raakt geïsoleerd omdat je rust moet hebben. Dat is gewoon niet zomaar wat! En ik vind dat geen klagen. Het is het uiten van je emoties. Heel veel sterkte ermee en ik hoop dat het wat afzwakt voor je.
Anoniem
Ik heb tot twaalf weken iedere dag vreselijk moeten overgeven en heb vrijwel niks kunnen eten. Daarna nog zeker twee maanden maagzuur en misselijkheid. Dan heb je het er inderdaad wel eens mee gehad. Ik hoop vurig dat het bij de volgende minder is, maar dat zien we dan wel weer. Veel sterkte in ieder geval en hopelijk ben je er binnenkort vanaf, zodat je wat meer kunt genieten.