Zwanger door de pil heen

Ik weet het nog als de dag van gisteren het was Hemelvaartsdag 2012 we hadden een drukke tijd achter de rug. In december hadden we een huis gekocht daar hadden we tot begin maart in geklust toen de verhuizing en in april zijn we getrouwd. In die tijd ben ik totaal niet bezig geweest met mijn menstruatie. Tot die bewuste donderdag in mei. Ik zei tegen mijn man volgens mij had ik al we een keer ongesteld moeten worden. Ik wist niet eens meer wanneer ik voor het laatst ongesteld was geweest. We besloten meteen een test te kopen, en jawel hoor positief. Ik was zwanger terwijl we nog minstens een jaar hadden willen wachten. Toch waren we super blij want het kindje was meer dan welkom. Die maandag had ik een afspraak bij de dokter en werd ik doorverwezen naar een verloskundige praktijk. Met 10 weken kon ik daar terecht. We kregen meteen een echo daar zag ze duidelijk hart activiteit maar het opmeten van het kindje lukte niet helemaal. Met 12 weken moest ik terug komen. Mijn man kon niet mee dus ik vroeg mijn moeder om mee te gaan. Ik droeg toen al een tijdje zwangerschapsbroeken omdat ik niet meer in mijn gewone broeken kon, ik vond dit zo raar dat ik naar de verloskundige mezelf toch in een gewone broek perste ( ik schaamde me een beetje dat ik die al niet meer aankon). Ze maakte weer een echo en ik vond het allemaal erg grappig want het kindje kon wel erg snel draaien in mijn buik. Tot dat de verloskundige tegen me zei: "zeg maar nee dan krijg je er 2". Het kindje draaide toch niet zo snel in mijn buik er zaten gewoon 2 kindjes in mijn buik. Oke hoe ga ik dit aan mijn man vertellen? Mijn moeder was door het dolle heen. En ik werd door verwezen naar het ziekenhuis ze vertelde nog wel dat ik geen scheidingswand had tussen de 2 kindjes dus dat het een 1 eiige tweeling was want ze deelde ook nog eens samen de placenta. Snel naar het werk van mijn man gereden en het hem verteld hij was door het dolle heen zoals bijna iedereen in de familie.

Toen we eenmaal onze afspraak in het ziekenhuis hadden en ik daar vertelde dat ze geen tussenwand hadden gevonden schrok de gynaecoloog behoorlijk. Ik moest meteen op de onderzoeksbank komen liggen en er werden meteen echo's gemaakt. Uitwendige echo's  leverde niets op dan maar een inwendige echo en na lang zoeken was daar een flinterdun wandje te zien. We kregen te horen dat er wat risico's waren aan deze zwangerschap en dat ging me niet in de koude kleren zitten.

Volgende keer mee!