7 jaar geleden
ziekenhuisopname deel 2
Ik hoopte dat ik na huis mocht, maar de gynaecoloog dacht er toch anders over.
Hier het vervolg van deel 1,
Manlief ging met mijn moeder terug naar mijn zoon, en zouden wat spulletjes inpakken en even langs brengen voor de nacht
Toen mijn moeder de kleding langs had gebracht werd ik naar mijn kamer gebracht, omdat het al over 2 uur was en ik op een kamer met 2 andere dames kwam moest ik heel stil zijn.
Na een nacht woelen en weinig slaap stond om 7 uur de verpleegkundige naast mijn bed, met de geweldige dosis antibiotica die ik mocht innemen.
Na het innemen toch nog maar even geprobeerd te slapen, dit lukte niet meer want de andere twee dames werden ook wakker.
Na even kennis gemaakt te hebben met elkaar en elkaars verhaal aangehoord te hebben, ging ik douche en me opfrissen.
Toen ik me had opgefrist en ontbijt had besteld kreeg ik telefoon, ja hoor het was manlief dat onze zoon me miste in huis en even wou weten hoe het met mij ging.
Na een halfuur aan de telefoon te hebben gezeten, vertelde ze dat ze gingen aankleden en dan naar mij toe kwamen.
Toen ik opgehangen had kwam de verpleegkundige alweer aan, ja het was weer feest! ik mocht weer aan het CTG apparaat.
Voordat ik er afgelopen nacht 2,5 uur aan had gelegen zou ik nu maar een drie kwartier moeten, nou die drie kwartier werd anderhalf uur.
In de tussentijd was manlief er met onze zoon, even ontbeten en toen kwam de zaalarts langs.
Ze wilde even een extra inwendige echo maken ivm de harde buiken die aanhielden, ze waren bang dat het ging omzetten in weeën en dus mijn baarmoedermond week werd.
Mijn baarmoedermond was nog netjes gesloten, maar toch ging ze overleggen met de gynaecoloog wat het beste is.
Na een goed uur in spanning te hebben gewacht kwam eruit dat ik toch een nachtje extra nog moest blijven, de rede was dat mijn harde buiken toch wel hoge pieken gaven en de hartslag van de baby heel erg schommelde.
Dat was best een tegenslag, maar goed wat moet dat moet en als het beter is voor de baby en mij dan is het niet anders!
Ze was er wel vergeten bij te zeggen waarschijnlijk dat ik smiddags weer aan de CTG moest, want om 4 uur stond de verpleegkundige weer klaar met het leuke karretje.......
Om 12 uur was manlief naar huis gegaan met onze zoon(Jessie), dit omdat het voor hem niks was de hele dag daar te zitten.
En ze moesten toch extra spulletjes halen want we hadden maar voor 1 nacht spulletjes meegenomen.
Toen ik om 4 uur weer aan de CTG lag kwam manlief binnen met me beste vriendinnetje, toen ik vroeg waar Jessie was vertelde hij dat oma hem gezellig mee had genomen om wat leuks te doen.
Ik heb van 4 tot 6 uur aan de CTG gelegen, toen ik er eindelijk af mocht werd mij verteld door de verpleegkundige dat de gynaecoloog me misschien in de avond ook nog even eraan wilde hebben.
Dit omdat mijn harde buiken nog steeds aanhielden en de hartslag van de baby een daling had elke keer rond de 100 slagen per minuut.
Mijn moeder kwam met Jessie rond half 8 ook nog even op bezoek, mama een nachtkus brengen!
Gelukkig hoefde ik die avond niet meer aan de CTG, om half 9 gingen manlief en me moeder en Jessie weg richting huis.
Ik heb toen nog even lekker tv gekeken en ben op tijd gaan slapen aangezien ik de nacht ervoor me ogen niet dicht heb gehad.
Toch weer een vrij slechte nacht gehad, de harde buiken werden erger en de gynaecoloog wilde toch even een extra echo maken.
Gelukkig was te zien dat de baby het goed deed en nergens last van had, Ook de baarmoedermond werd weer bekeken en deze bleek toen toch een klein stukje open te staan.
Toen ik vrijdagochtend me gedoucht had en omgekleed had stonden manlief en Jessie alweer in het ziekenhuis om me gezelschap te houden.
Ik zat net aan me ontbijt toen de verpleegkundige weer kwam, ja het is weer zover! je mag weer aan de CTG.
Ik beloof je dat je er met drie kwartier vanaf mag, nou die belofte kon ze niet waar maken... ik heb weer een uur en drie kwartier eraan gelegen.
Toen kwam de zaalarts weer even langs, hup nog maar is een inwendige echo maken...
Baarmoedermond was onveranderd, en de harde buiken waren wel iets minder geworden...
Na een overleg met de gynaecoloog werd besloten dat ik na huis mocht, maar zodra mijn harde buiken weer erger werden of als ik de baby in de avond nog niet had gevoeld moest ik terug komen!
Word vervolgd....