ziekenhuisopname deel 1

Ik had afgesproken met mijn moeder om woensdag 27-07-2016 wat leuks te gaan doen, wat dus een relaxed dagje moest gaan worden werd grote paniek thuis!

In de ochtend was er weinig aan de hand, tot ik om rond half 12 een harde buik kreeg. Dacht eerst ach dat is normaal je lichaam gaat zich voorbereiden op een bevalling die straks gaat komen.

Een halfuur later weer een harde buik, toch maar even bij houden hoeveel minuten die duurt en als er nog 1 achteraan komt hoelang er tussen zit.

Rond half 4 in de middag had ik al een half A4tje vol met registratie hoeveel harde buiken ik had gehad en hoelang ze duurde.

Toch maar even de verloskundige bellen gewoon voor de zekerheid, in elk geval dat dacht ik.

Ze vond het toch verstandiger om even langs te komen, maar was op dat moment bezig met een bevalling waar ze niet weg kon.

Ik moest tot zij er was bij houden hoeveel harde buiken ik nog had en hoelang ze aanhielden.

Toen om half 10 (savonds) kwam de verloskundige langs, Na me bloeddruk gecontroleerd te hebben en even naar het hartje van de kleine te hebben geluisterd wou ze ook een inwendig onderzoek doen.

Gewoon om zeker te zijn dat er niks anders aan de hand was, want om de 20 minuten een harde buik van 3a4 minuten was toch niet helemaal goed.

Na het inwendig onderzoek vond ze het toch nodig om me door te sturen naar het ziekenhuis.

Even een CTG maken om te kijken of alles echt in orde is, ook omdat ik de kleine al een dag niet gevoeld had.

Wat dus als een rustig dagje begon leverde nu paniek op, want ik moest naar het ziekenhuis en moest oppas regelen voor onze zoon en vervoer naar het ziekenhuis.

Na een telefoontje te hebben gepleegd kwamen opa en oma, opa zou oppassen en oma zou meerijden naar het ziekenhuis.

Nou daar lag ik dan om 11 uur in de avond aan ctg, mevrouw we gaan ook een plasje weg brengen om uit te sluiten dat u een blaasontsteking heeft.

Na 2,5 uur aan de ctg te hebben gelegen en een inwendige en uitwendige echo te hebben gehad, ging ze in overleg met de dienstdoende gynaecoloog.

Ze keek heel serieus, zou er wat ergs aan de hand zijn?! zou het niet goed zijn met de kleine?? er spoken allerlei vragen gelijk door je hoofd.

Toen ze na een kwartier weer terug kwam had ze minder leuk nieuws, ik moest en in het ziekenhuis blijven omdat ze de baby en mij toch goed in de gaten wilde houden en omdat ik een blaasontsteking had kreeg ik antibiotica.

Word vervolgd.....