Zal ik ooit moeder worden......???

Zal ik ooit wel moeder worden..??? Dat is de vraag die ik mezelf vaak genoeg stel en ik denk dat meer vrouwen dat hebben. Jullie hebben een tijdje niks van me gehoord, dat komt omdat ik mezelf weer moest herpakken. Het waren namelijk hele moeilijke weken de afgelopen periode, 4 weken plat niks mocht ik doen toen kreeg ik weer een "miskraam".

Na de evaluatie met onze arts hadden we besloten om er weer eentje terug te laten plaatsen in m'n natuurlijke cyclus, want ik had er immers nog 2 in de vriezer. De arts had het er over waarom we niet even zouden wachten. Aan de ene kant had ze wel gelijk maar aan de andere kant ik wilde het zo graag. En we wachten natuurlijk al bijna 3 jaar, ze vertelde dat ik er nog over na kon denken tot m'n eerst volgende menstruatie. Want als ik het graag nog een keer wilde proberen moest ik het ziekenhuis bellen om door te geven dat ik weer wilde gaan starten. Nou de dag was eindelijk aangebroken want het kwam pas op cyclus dag 30. Ik vol goede moed het ziekenhuis gebeld, ik had eerst de verkeerde afdeling uiteindelijk had ik de goede. Alleen de receptioniste van de afdeling snapte me niet helemaal dus plande ze een telefonische afspraak met m'n arts. Alleen dat was pas 2 weken verder, en toen we het gesprek hadden met onze arts vertelde ze me dat ik veel naar het ziekenhuis moest voor een echo om m'n cyclus in de gaten te houden. Maar het was immers m'n eerste keet dat het op deze manier ging dus ik dacht dat zal wel goed zijn. 2 weken(10november) verder ik werd gebeld door onze arts, de arts wist niet zo goed waarom ik een telefonische afspraak had. Ze dacht dat het ging over m'n opgezette buik die ik een maand terug had(waarvoor ik 4 weken op de bank moest). Ik vertelde nou nee ik had 2 weken geleden gebeld om door te geven dat m'n menstruatie was gestart en ik een terugplaatsing wilde in m'n natuurlijke cyclus. Nou de arts was helemaal verbaasd en zei nou dan is het idd geen telefonisch afspraak, ze vroeg me wanneer m'n menstruatie was gestart na wat uitzoeken kwamen we er achter dat ik die 10 november op cyclus dag 15 zat. Toen zei de arts nou dan moeten we vandaag een echo maken om te kijken of je niet al een eisprong heb gehad. Want als ik die al had gehad kon ik geen terugplaatsing krijgen. Ik was die dag op m'n werk, dus ik met m'n collega geregeld dat ik tussendoor even weg kon. Eenmaal in het ziekenhuis werd ik na 15 min naar binnen geroepen. De echo werd gemaakt en de arts zei dat m'n baarmoederslijmvlies mooi was opgebouwd. Ze wilde dat ik ook bloed liet prikken zodat ze nauwkeurig kon zien waar ik in m'n cyclus zat. Ze dacht zelf al dat ik die 10 november al wel pregnyl moest zetten(dat is de injectie van moeders voor moeders), die zorgt er voor dat ik geen eisprong krijg. Ze vertelde me ook dat ik waarschijnlijk dat weekend wel een terugplaatsing zou krijgen. Maar ik zou diezelfde dag nog gebeld worden met de uitslag. En idd ik werd die dinsdagmiddag(10 nov) gebeld dat ik m'n spuit die avond moest zetten en dat ik maandag 16 november een terugplaatsing heb. Ik was die 15e jarig en dacht als het goed gaat wat voor mooi cadeau is dit dan :).

16 november de dag van m'n terugplaatsing, nou het terugplaatsen ging niet zo vlot deze keer. Ik heb een gekantelde baarmoeder dus het is lastig om er bij te komen. Maar met de uitleg in m'n dossier hoe ze er moesten komen ging de arts aan de slag. Ik heb er een uur gelegen en er moesten 3 artsen aan te pas komen om het te proberen. De 2e arts ging proberen om met een tang m'n baarmoeder te pakken om die naar haar toe te trekken. Pfff wat deed dat pijn. Uiteindelijk is het de 3e arts in 5 min gelukt om het terug te plaatsen. Eenmaal weer thuis waren de wachtweek weer van start gegaan.

Week 1 ging voorbij het was een top week want ik het waren nu m'n eigen hormonen. Dus ik had niet bepaalde kwaaltjes van al die kunstmatige hormonen. Week 2 begon ik had af en toe wel wat vage krampjes maar niet pijnlijk, het voelde eerder een beetje weeïg. Zaterdag nacht(21 november) werd ik wel wakker met een enorme steek aan m'n rechter kant die later weer weg trok.(dit heb ik nog nooit gehad). De rest van de dagen gingen goed, wat ik het spannends vond was die dag waarop het elke keer mis ging. Dat was afgelopen woensdag, op die bewuste dag kreeg ik de vorige keren enorme buikpijn. Deze keer niet dus wat een opluchting, ik vol goede moed m'n bed in. De volgende morgen was aangebroken ik had die nacht nergens last van gehad en die ochtend ook niet. Ik naar het toilet en ja hoor daar is de bosdoener weer.... Helaas "miskraam"(ik noem het een miskraam omdat m'n eicel al bevrucht was)4 is een feit. Nou en nu is het vrijdag ik voel me echt heel erg ellendig, ik heb alleen maar gehuild. Waarom nou, wat doe ik verkeerd... Kan ik eigenlijk wel zwanger worden..? Waarom is het uitgerekend bij mij dat hij niet goed innestelt ..?? Kan ik ooit wel moeder worden..??Dat zijn de vragen die ik me steeds maar stel..