12 jaar geleden
Wil je een jongen of toch liever een meisje?
Misschien heb jij als ouder een voorkeur voor het geslacht van je baby. Is een voorkeur voor het geslacht van je baby normaal of toch niet?
Als je aan de meeste zwangere vrouwen vraagt of zij een voorkeur hebben voor het geslacht van de baby, dan hoor je meestal een standaardantwoord: ‘Het maakt me niks uit, als het maar gezond is’. Misschien heb jij nu wel stiekem een voorkeur maar durf je het niet te zeggen omdat je bang bent dat mensen je ondankbaar gaan vinden of dat je geen leuke moeder wordt als blijkt dat je kind niet het geslacht is die je had gehoopt.
Waarom wil jij liever een jongen of een meisje? Is het misschien omdat je familie verwacht dat je een bepaald geslacht "levert"? Na 5 kleindochters vinden je (schoon)ouders het misschien wel eens tijd voor een kleinzoon. Of wilt misschien je partner wel een zoon om de familienaam voort te zetten. Dit kan soms als een druk voelen voor jou.
De ideeën voor het opvoeden van een jongen en een meisje speelt soms een sterke rol. Meisjes zijn meestal een stuk rustiger en je kan waarschijnlijk leuker met ze winkelen. Aan de andere kant: 'om jongens hoef je je minder zorgen te maken; die redden zich beter en je kan met ze stoeien en voetballen.' Deze overtuiging hoeft niet voor iedereen te gelden. Meisjes kunnen ook stoer zijn en jongens ook rustig.
Ervaring met je eigen opvoeding kan ook invloed hebben op de voorkeur die je hebt voor het geslacht van je baby. Misschien heb je een hele leuke tijd gehad met je moeder en wil je dit graag ook herhalen met je dochter. Of misschien hadden je broers het leuk gehad en wil je daarom een zoon. Een voorkeur hebben is op zich niet erg. Het wordt wel een probleem als de voorkeur zo sterk is dat je ongelukkig wordt omdat je kind een "verkeerd" geslacht blijkt te hebben en je dit niet zo goed kan accepteren.
Hoe ga jij met je voorkeursgevoel om!
- Je moet je niet schuldig voelen over je gevoel en probeer het vooral niet weg te drukken. Probeer zelf te begrijpen waarom je een voorkeur hebt.
- Probeer met iemand te praten die je vertrouwd.
- Stel jezelf een periode van rouw toe: Als je altijd heb gedroomd om een meisje te krijgen, kan het als een verlies voelen wanneer je droom niet uit komt.
- Als je ervoor kiest om tijdens je zwangerschap het geslacht te weten, kun je eventuele teleurstelling verwerken voor het moederschap begint
sandra
Vanaf het moment dat ik wist dat ik moeder wilde worden had ik een hele sterke voorkeur voor een meisje. Toen het eindelijk zo veer was wist ik zeker dat ik een jongetje zou krijgen. Het maakte me op dat moment helemaal niks meer uit. Het "als het maar gezond is" gevoel. Nu ik de moeder van 2 meiden ben kan ik wel zeggen dat ik erg blij ben dat het toch meiden zijn geworden maar als het jongens waren geweest was ik zeker net zo blij geweest.
Speelgoedvallei.nl
Ik wilde heel graag een zoon. Hij is ook echt de stamhouder van de familie van mijn man. Daarom vond ik het zo belangrijk. Toen in 9 weken zwanger was, zei ik tegen mijn man: "het wordt een jongen" waarop hij zei: "hoe weet je dat nou?". "Gewoon, ik heb een heel sterk gevoel dat het een jongen is." We wilden het niet voor de geboorte weten en dan is het toch nog een verrassing dat het een jongetje was. Dat vond ik echt geweldig, ook al ging het allemaal anders dan verwacht en voorgesteld, het was toch een gezonde, Hollandse jongen met een moeilijke en zware start.
mariska
Ik wilde echt heel graag een dochter. Ik zag mezelf niet met een zoontje, kan niet echt uitleggen waarom niet. Gelukkig kreeg ik dus een dochtertje, wat wilde ik dat toch graag. Nu, mijn tweede zwangerschap maakt het me echt niet uit. Voor het eerst heb ik absoluut geen voorkeur, als het maar gezond is ;)
Anoniem
Ik wilde altijd een jongetje, omdat ik mezelf geen "meisjesmama" vind. Maar sinds vorige week weet ik dat ik zwanger ben van een meisje (1e kindje) Kan ik mijn geluk niet op! Heb liggen huilen van geluk bij de gyn!