7 jaar geleden
Weer aan het werk! En ik ben er van geschrokken!
Na 4 maanden verlof weer aan het werk. Ik had al gehoord dat het niet helemaal lekker liep, maar ik ben geschrokken van wat ik aantref.
Na 4 maanden verlof weer aan het werk. Dat is wel weer even wennen.
Dinsdagochtend was het zover. Ik stap in mijn auto en na 10 minuten gaf mijn auto aan dat hij er geen zin in had. Weer terug naar huis, andere auto pakken en op na het werk. Ik heb netjes gebeld dat ik iets later kwam.
Ik kwam binnen midden in een werkbespreking maar werd meteen hartelijk ontvangen door iedereen. Ze moesten allemaal lachen dat ik op de eerste dag te laat kwam. Dat was wel even een fijn gevoel. Ik zie mijn lieve collega's weer en denk dit gaat helemaal goed komen.
Nadat de werkbespreking klaar was even een gesprekje met de baas om weer van alles op de hoogte gesteld te worden en dan hop aan het werk.
Dan begint het. Beetje bij beetje krijg ik meer te horen wat er allemaal in die tussentijd is gebeurt. De sfeer veranderd. Iedereen moet zijn verhaal kwijt. De collega's zijn down en worden voor hun gevoel niet gehoord. Eerst neem ik dit met een korreltje zout. Maar gaandeweg de dag merk ik dat er inderdaad veel dingen fout gaan en weinig gecomuniceerd meer word. Als doelen werden gehaald werd er eerder een "feestje" van gemaakt. Nu is het ieder voor zich.
Dan krijg ik te horen dat 1 collega's per volgende week weg is. Ontslagen! Niemand begrijpt waarom en de baas zegt er niks over. Steeds meer begin ik te begrijpen waar ze tegen aan lopen.
Eenmaal weer thuis denk ik nog misschien is morgen weer alles normaal. Maar helaas woensdag en vandaag word het alleen maar slechter.
Nu zit ik thuis op de bank. Mijn werkweek is weer klaar en zit te bedenken wat ik hier mee moet doen. Zal ik naar de baas gaan om te vertellen hoe mijn eerste week is geweest. Misschien dat zijn ogen openen als een "leek" verteld hoe ze het ervaren heeft?
Tegelijkertijd denk ik ook ligt het misschien aan mij? Zijn mijn doelen in het leven nu veranderd na de komst van Sophie. Stel ik misschien hogere eisen?
Ik vind het lastig. Zo had ik mijn eerste week niet voorgesteld. Ik merk meteen dat ik de afgelopen 3 maanden op een roze wolk heb gezeten met Sophie. Heerlijk was dat, maar nu kom je weer terug in de "realititeit".
Heeft iemand ook zoiets meegemaakt na haar verlof? En wat heb je daar toen aangedaan?
- Bonus aanbiedingen bij AH »
- Kinderkleding outlet bij Zalando »
- 44% korting op Name-It »
- 70% korting bij Westwing »
SwoosyQ
Hier na de bevalling van onze zoon in 2013 ook een soortgelijke terugkomst gehad op mijn werkplek. Ik zit in het onderwijs en de persoon die voor het opvangen van mijn verlof was aangenomen, was na een tweetal weken alweer verdwenen. Tegen de tijd dat ik terug kwam waren er nog 3 andere mensen gekomen en gegaan. Dit gaf veel onrust bij leerlingen en collega's & ook nog eens veel administratieve puinhoop. Door sommige collega's werd ik na mijn terugkomst niet eens meer aangekeken! Alsof ze mij de schuld gaven van wat er gebeurd was in mijn afwezigheid. Daar heb ik het best een tijdje moeilijk mee gehad. Inmiddels gaat het gelukkig weer een stuk beter, al is de relatie met sommige collega's nooit meer zo (goed) geworden als hij was. Binnenkort (29 juni) weer met verlof. Mijn baas is op de hoogte over hoe ik mijn vorige 'terugkomst' heb ervaren. Hopelijk zal het deze keer anders gaan, maar dat is afwachten. Sterkte met jouw situatie! Niet leuk! Maar geloof me, met tijd wordt alles (uiteindelijk) beter...
Anoniem
lastig zeg... Vroeger zou ik er wel altijd wat van zeggen. Tegenwoordig hud ik liever mijn mond, omdat uiteindelijk ik er op aangekeken ga worden... succes!