We gaan voor een eerste kindje! Van vooraf aan.

Januari 2013:
Mijn vriend en ik zitten samen in de auto. Hij; zullen we voor een kindje gaan? Ik; uh, meen je dit? 

Hier is het hele avontuur begonnen. Op dat moment woonden we in een huurhuisje die heel (lees heelheelheel) erg gehorig was.  Die avond mijn anticonceptie pil onder in mijn nachtkastje gelegd. 

De eerste maanden zijn we er niet mee bezig geweest. Ik heb nooit ovulatie testen gebruikt, nooit getemperatuurd oid. Ik wilde mezelf niet gek maken en het komt wanneer het komt. 

September 2013:
Na in 9 maanden tijd maar 3x gemenstrueerd te hebben heb ik de stap gezet om naar de huisarts te gaan. Hij wilde mij eerste instantie niet doorverwijzen omdat ik nog zo jong was.... HALLOOO; dat maak ik toch zelf wel uit 'haha'. Zo gezegd zo gedaan, in Oktober zouden wij voor het eerst naar de Gynaecoloog mogen.

Oktober 2013:
Onze eerste afspraak bij de gynaecoloog. Dit was een fertiliteit arts en een super fijne vrouw! Ik mocht tijdens deze afspraak met mijn benen wijd en bloed prikken. Ook kreeg ik Clomid (zou je lichaam moeten helpen om een eisprong te maken) mee. 
Mijn vriend moest ook getest worden maar dit was (gelukkig) allemaal goed!

Ik bleek PCOS te hebben. We hebben het 3 rondes met Clomid mogen proberen maar dit deed helemaal niets. Wel deed dit iets in mijn koppie, ik werd echt een heks! Een heks? JA, echt! Ik was blij dat ik daar klaar mee was.

Februari 2014:
Omdat de Clomid niets deed, mochten we overgaan op Hormoon injecties (gonal f en ovitrelle). Hiermee zouden we echt een eisprong kunnen 'maken' en zouden we "huiswerk" meekrijgen naar huis als er een eitje groot genoeg was. Nou.. komaar op!

nieuwe poging, nieuwe kansen, iedere maand zei ik dit opnieuw.