7 jaar geleden
Wat geniet ik toch van jouw trapjes
Is dat de baby, of zijn dat mijn darmen? Hmm het voelde wel als de zogenaamde eerste 'plopjes'....
Zo begon het bij ongeveer 12 weken geleden, met de twijfelachtige 'plopjes'. Nu met 30 weken zwangerschap is dit wel anders. Je beweegt de gehele dag. En mijn buik neemt soms de meest aparte vormen aan. Vind het zelfs leuk als je tijdens het lopen helemaal naar onder zakt, al laat je me hierdoor wel aardig waggelen.
Maar wat een bijzondere ervaring is het om de kleine zo goed te voelen. Het neemt ook een hele hoop twijfel bij mij weg nu je zo beweegt. Aan het begin van mijn zwangerschap had ik namelijk erg veel onzekerheden. Bij ieder krampje dacht ik: hoort dit wel? Zal alles wel goed gaan? Misschien toch even de verloskundige bellen? (Hadden jullie dit ook?)
En nu geef jijzelf mij alle bevestiging die ik nodig heb. Je trapt en schopt er lustig op los. Ik geniet van iedere beweging, alleen zou je mijn maag en longen best met rust mogen laten ;)
Nog 10 weken en dan mogen we je ontmoeten kleine man! Ondanks dat ik niet kan wachten, vind ik het enorm bijzonder dit met jou te mogen delen!
Relaxte mama
Hi Marloes, wat leuk dat je mijn blogs leest :) En bedankt voor je tips!!
Anoniem
Wat leuk om je blog te lezen.. Heel herkenbaar... Mijn bevalling is inmiddels alweer 7 maanden geleden, maar nu juist realiseer ik me dat de zwangerschap zo'n bijzondere tijd is, en het trappelen een bijzonder gevoel... Vlak na de bevalling ( hoewel nu af en toe nog steeds) denk je ( althans ik) dat je nog steeds getrappel voelt, maar dat schijnen dan weer wel je darmen te zijn die weer op z'n plek moeten komen.. En hoewel iedereen tegen je zal zeggen dat je moet genieten van je zwangerschap ( hoe doe je dat namelijk?), is het toch echt zo. Moeder worden is leuk en gek ( hoe snel je verliefd wordt op je eigen kinderen is gek), maar ook heel hectisch en heftig. Af en toe verlang ik dan wel eens terug naar die zwangerschap.. Ik zou daarom eigenlijk willen zeggen; ga nu t nog kan vooral nog wat leuke dingen doen met je man, lekker uiteten etc. Straks zal dat helaas toch moeilijker gaan. Ow, en ( als reactie op je eerdere blogbericht) ik heb tot op t laatste moment veel gefietst ( ook in de sportschool) gewoon voor de beweging, op rustig tempo . Ben er van overtuigd dat dat heeft bijgedragen aan mijn fitheid. Lang staan hield ik niet uit maar fietsen ging mij prima af.. En verder... gewoon accepteren dat alles nu drie keer trager gaat dan normaal.. ???? Ow, en niet te veel Googlen..