10 jaar geleden
Wanneer heb jij HET bekend gemaakt?
Vroeger was het 'normaal' om te wachten tot die magische grens van 12 weken. Tegenwoordig maken veel vrouwen hun zwangerschap eerder bekend. Hoe ging dat bij jou?
Zwanger?? Het liefst zou je het meteen van de daken schreeuwen. Toch wachten veel net- zwangeren daar nog even mee. Voorheen werd er vaak gewacht tot die magische grens van 12 weken was gepasseerd. Nu krijgen veel vrouwen al veel vroeger de termijnecho en wordt het vaak al eerder verteld.
Zelf wilde ik toendertijd iedereen 'nog even in spanning' houden, maar door omstandigheden ( bloedingen etc ) heb ik het toch een paar weken eerder verteld.
Hoe ging dat bij jou?
Samantha88
Wij hebben het pas verteld bij de 12 weken bij ons tweede kindje dat op komst is. Bij onze zoon was dit echter met 8 weken al aan dichtbij staande famillie.
marian_38
Bij mn oudste nu 18 heb ik t verteld met 3 maanden (mn ouders meteen na test De tweede nu 10 na 6 weken (test). Nu 8 weken zwanger via ivf heeft mijn jongste stiekem foto verstuurd van zwangerschapstest en nu weet bijna hele omgeving hier het . Wel grappig de reactie van de nu grote zus
Anoniem
6-10-2013 deden we in totaal 3 testen omdat we het niet konden geloven, en toen savonds gelijk aan onze ouders verteld. ik ben zo'n type die dan niet de hele tijd z'n mond kan houden. ik kom uit een gezin van 6 kinderen. 5 zoons en 1 dochter, dan gun ik het me moeder zo zeer om het te laten weten dat haar enigste dochter in verwachting is..!! Misschien een beetje vroeg, maar goed dat is toch onze beslissing.
Twinkels
Hoi Tessa, Oook een moeilijke maand voor jou dus. Ons zoontje is op 28-10-09 geboren en overleden tijdens de bevalling. Veel sterkte deze moeilijke weken. Ja als men zelf vraagt waarom je bij de gyn zit dan zou ik ook de waarheid zeggen hoor. En als ze dat dan moeilijk vinden hebben ze pech, hadden ze het maar niet moeten vragen. Ja op de een of andere manier gaan mensen zo dubbel met je om als je een kindje bent verloren. Ze vinden het te vroeg als je vrolijk rond loopt want je bent toch een kindje verloren of ze vinden dat je er in blijft hangen ofzo. Het zal nooit goed zijn dus lekker je eigen koers varen. Ken je de tekst wij zouden willen? (of verlanglijstje) Is een mooie tekst om aan anderen duidelijk te maken hoe het is. Meid het is zo herkenbaar dat nu alles terugkomt in deze zwangerschap. Misschien heb je iets aan het boek: altijd een kind tekort. Heb daar van lotgenoten hele goede reacties over gehoord. Ja dat lijkt me echt mega heftig, een achtbaan waar je inzit. Eerst de schrik dat je zwanger bent, eraan wennen, de kleine in je hart sluiten en dan horen dat hij is overleden. Weet je ook waarom hij is overeden? Want ik begrijp dat hij al in je buik was overleden. Ik hoop met heel mijn hart dat deze nieuwe zwangerschap goed mag gaan en dat je ondanks de spanning, angst en emoties die af en toe boven komen toch ook kunt genieten.