Wachten op een miskraam (#2)

"Sorry, maar ik heb geen goed nieuws voor jullie. Ik zie geen hartslag"

Even zijn we allebei stil. We blijven kijken naar de baby op het beeldscherm en inderdaad het ziet eruit als een foto. Geen knipperend lichtje in het midden en geen beweging. Niks. De woorden lijken niet tot ons door te dringen. De echoscopiste bekijkt alles goed en verricht wat metingen. De embryo is zo'n negen weken oud wat betekent dat het hartje een week eerder is gestopt. We blijven kijken maar er verandert niks.  

Ik begrijp er niks van. Ik ben zo misselijk en zo zwanger. Dit kan niet. Maar niks blijkt minder waar. Als ik aangekleed ben vraag ik: "wat nu?" De echoscopist geeft aan dat het een miskraam gaat worden. Mijn lichaam gaat dit vruchtje afstoten. De verloskundige zal contact met ons opnemen en aan haar kunnen we al onze vragen stellen.

De echoscopist vraagt of we een foto willen. Dan begin ik heel hard te huilen. Ik besef me ineens dat dit kindje niet geboren gaat worden want dat heeft de natuur zo besloten. De foto is straks het enige tastbare dat ik van deze zwangerschap zal hebben. Natuurlijk wil ik een foto!

De echoscopist is ontzettend lief en neemt alle tijd voor ons. Ze haalt een glaasje water, bespreekt onze situatie met de verloskundige, geeft ons wat folders en laat ons verdrietig zijn. 

Maar dan is het toch tijd om naar huis te gaan. Naar buiten langs allemaal vrolijke en gespannen mensen die ook een echo gaan krijgen. Terug naar onze dochter die we hadden willen vertellen dat ze een broertje of zusje krijgt. 

Ik kan alleen maar huilen. Een goede vriend van ons past op en kan het niet geloven dat we slecht nieuws hebben. We bellen de opa's en oma's en appen onze dierbare vrienden. Ik wil liever niemand spreken. Ik snap er niks van. Waarom? 

De volgende dag belt de verloskundige. Ze legt ons uit dat we twee opties hebben. We kunnen de zwangerschap beëindigen maar we kunnen ook de natuur zijn werk laten doen. Voor mij staat buiten kijf dat de natuur deze zwangerschap moet eindigen. Er is iets mis geweest met dit kindje, daarom mag hij/zij niet uitgroeien tot een gezonde baby. Laat de natuur er dan ook maar voor zorgen dat dit mijn lijf dit kindje afstoot. 

Ik krijg uitleg over wat ik kan verwachten en wanneer ik aan de bel moet trekken en dan begint het lange wachten. Wachten op iets waar niemand op wil wachten...