3 jaar geleden
Waarom wij het geslacht niet willen weten en waarom dit ook heel erg leuk is.
Heerlijk, die mensen die te ongeduldig zijn, die wij nu al irriteren door het niet te willen weten. Maar, waarom willen wij het eigenlijk niet weten?
Van de week kwam het bericht dat Nienke Plas zwanger is van haar tweede kindje. Voor iedereen die haar niet kent; grof gebekte, amsterdamse vlogger. Ik hou van haar humor. Droog, soms wat overdreven maar heerlijk om naar te kijken.
Wanneer zij in haar nieuwe vlog, aan haar omgeving verteld dat ze zwanger is maar het geslacht niet wil weten, is iedereen verbaast en een tikkeltje verward. Want waarom zou je het geslacht niet willen weten?
Zo waren dus ook de reactie vanuit onze omgeving. Een enkeling vond het leuk dat wij het nog niet willen weten. De rest snapt er niks van en wel om de volgende redenen:
''Hoe weet je nou wat voor kleren je moet kopen?'', ''Welke kleur ga je dan in de babykamer doen?'', ''Maar iemand gaat zich dan toch wel verspreken met een echo, dan kan je het maar beter gelijk weten.'', ''Maar wat moet ik dan kopen voor je?'', ''Jij bent veel te nieuwsgierig, dat ga jij niet volhouden.''
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Alsof, roze en blauw de enige kleuren zijn die er bestaan en je alleen deze kleuren kan aantrekken bij je kind. Alsjeblieft zeg, liever niet.
Er zijn nog meer kleuren op de wereld mensen, wat dacht je van; groen, geel, bruin, oranje, paars.. En eerlijk is eerlijk, vaak zijn deze kleertjes heel veel leuker.
Wij krijgen inmiddels elke 2 weken en met een beetje pech, elke week, een echo. Vorige week hebben we voor het eerst even ons hoofd weg moeten draaien want ''ze liggen aardig wijdbeens''.
Tuurlijk wil ik stiekem met èèn oog kijken. Maar ik doe het niet, want hoe leuk is het, dat je iets nog niet weet. We weten al zoveel van de kindjes, het geslacht ook nog weten zou voelen alsof we de kindjes al kennen, alsof er niks ''nieuws'' meer is straks.
Wel mag iedereen bij ons thuis, hun naam schrijven op een groot vel. Een blauw vel en een roze vel. En nee, wisselen tussendoor mag niet meer. Mijn moeder staat bij jongens, maar geeft wel roze kleertjes. Kansberekening noemt ze dat, ik vind het slim, zo heeft ze toch altijd gelijk.
En heel stiekem, vind ik het ook wel leuk dat andere er niet tegen kunnen. Wanneer mensen smeken of ons proberen over te halen om het wel te weten. Het is toch leuk, dat wij onze eerste irritaties als gezin nu al veroorzaken bij mensen. En dat terwijl ze nog steeds veilig in mijn buik zitten. Ik hou ervan.
jackiejoanne
Leuk om te horen! Het is zeker een mooi cadeautje!
Sam&mijnkindjes
Heel herkenbaar! Wij hebben alledrie de zwangerschappen het niet geweten, door de vele echo’s qua grootte en ligging wisten wij al genoeg. Mijn man vindt het cadeautje kan je maar één keer uitpakken en bij elke geboorte was het voor ons zo bijzonder! En zeker alle kleuren zijn mogelijk!!