vreugde en verdriet

ik ben ongeveer eind Juli 2011 zwanger geraakt en in Oktober kwamen wij er achter was toen 18,weken zwanger 2,weken later de 20,weken echo en alles was gezond 11,weken later ik kon niet slapen niet zitten niet staan niet liggen ga zo maar door s’morgens ziekenhuis gebeld en moest met spoed komen werd gelijk aan allerlei apparatuur gelegd nou tot dus ver was alles goed tot de inwendige echo ik bleek 2,cm ontsluiting bleek dus al weeën te hebben en moest per direct volledige rust nemen en werd aan de weeën remmers gelegd de kleine lag toen die dag nog met zijn hoofdje naar beneden s’morgens begon alles weer van voor af aan werd weer aan alle apparatuur gelegd alles was gewoon goed met de kleine wel weer een inwendige echo gekregen ontsluiting was bijna helemaal weg en de kleine was gedraaid naar een stuit ligging op 38,weken en 4dagen ben ik met geplande keizersnede bevallen van een zoon maar ook dat was niet alles ik zou door middel van een ruggenprik de keizersnede krijgen en dus er gewoon bij zijn maar naar 15,pogingen prikken werd er in 1,sec besloten algehele narcose dus mis gewoonweg de bevalling en mijn man en ik werden ineens uitelkaar getrokken en konden zo goed als geen afscheid nemen van elkaar en sterkte wensen tevens wisten wij niet beter dat we een meisje zouden krijgen het is niet makkelijk als je je narcose in gaat met de gedachte als ik weer wakker word heb ik me meisje maar dan word je wakker en krijg je te horen gefeliciteerd u heeft een kern gezonde zoon het eerste wat er door me heen ging dat kan niet ze hebben hem geruild maar hij leek volgens iedereen op zijn mama dus wees maar niet getreurd ik ben onwijs blij met me mannetje 1ste nacht was niet echt een pretje kleine man was niks anders dan aan het gillen overdag nergens last van laatste nacht weer precies het zelfde ik heb toen alles op alles gezet dat er beter naar gekeken werd wand een moeder hart liegt niet kinderarts er bij gekomen en bloed afgenomen en inderdaad was dus niet goed ik mocht hem nog even lekker dicht bij me houden tot hij naar een andere afdeling ging en daar aan gekomen moest hij gelijk aan allerlei slangetjes met 3verschillende antibiotica 3dagen daar gelegen te hebben en papa en mama alleen thuis moesten slapen mocht hij eindelijk mee naar huis wat waren wij blij echt onwijs blij wel moest hij nog een weekje antibiotica krijgen thuis maar dat konden wij zelf doen met een spuitje in zijn mondje doen en hij is er weer helemaal boven op gekomen.

Damiën was 3,maanden en moest toen voor het eerst naar het ziekenhuis toe komen voor een foto en dan zouden we binnen een week een telefonische afspraak krijgen met de uitslag van de foto’s dat was een onwijs zware week elke keer schoot er door je gedachten wel of geen heupdysplasie nou eindelijk donderdags om 12.30 belde het ziekenhuis met het verlossende antwoord alleen dat viel even heel erg zwaar Damiën heeft heupdysplasie dacht dat me wereld even helemaal in elkaar storten, maandag ochtend hadden we al een afspraak in het ziekenhuis met de orthopeed en gelijk daarna bij de instrumenten maker en kreeg Damiën zijn camspreider (maar gelukkig de dag dat hij de camspreider om kreeg mocht hij gelukkig ook gelijk weer af dus alleen aangemeten en mee naar huis genomen omdat hij niet echt een fijn broekje aanhad om eronder te kunnen laten hij ging namelijk erg plooien dus zat niet lekker) voor 3,maanden 23,uur per dag en dan elke maand op controle en naar de instrumentenmaker om de beugels te verstellen  en naar zelfs bijna 4,maanden weer een foto maken en dan die zelfde dag binnen een half uurtje de uitslagen, Damiën vond het de eerste maand helemaal niet erg om de spreider aan te moeten maar naar een maand begon hij zichzelf er steeds meer aan te ergeren hij wilde niet meer in de box en alleen maar op de grond kon ik op zich ook wel begrijpen je ligt daar natuurlijk helemaal gevangen je kan met je beentjes geen kant op je kan niet makkelijk gaan zitten en je kijkt alleen maar tegen een paar spijlen aan dus maar lekker op de grond laten spelen maar ook dat ging op den duur niet zo vlekkeloos meer als hij een schone luier moest was hij koning te rijk want die beugel mocht dan af toen heb ik hem gewoon lekker even zonder beugel laten spelen dat vond hij helemaal geweldig begrijpelijk natuurlijk naar 2,dagen dat zo geprobeerd te hebben heb ik maar naar het ziekenhuis gebeld en een telefonische afspraak met zijn orthopeed gemaakt een uurtje later belde hij al op ik heb toen mijn hele verhaal uitgelecht en dat Damiën hem echt niet meer om wilde behalve met slapen dan vond hij het niet erg toen heeft de orthopeed besloten dat Damiën de spreider alleen maar met zijn slaapjes overdag en dan natruurlijk de nacht om moest nou ik had een kind wat dag en nacht veranderde.
De dag dat wij de camspreider kregen zijn we maar gelijk naar de stad gegaan ik had namelijk een goed excuus om te gaan shoppen aangezien er geen spijkerbroekjes of joggingbroekjes onder de camspreider konden dus wat heb ik nu gehaald gewoon lekker simpel legging’s die sluiten mooi aan en plooien niet en heb naturel kleuren gekozen wit donkerblauw lichtblauw en zwart kon namelijk alles op en stond hem nog leuk ook en ik vond het kan zowel voor een jongen als voor een meisje.

Hoe gaat het nu vragen natuurlijk heel erg veel mensen, nou het gaat onwijs goed met onze kleine man hij loopt geestelijk maar ook met zijn handjes erg ver voor omdat hij bijna 4,maanden alleen zijn handjes en koppie kon gebruiken, de camspreider mocht af meneertje zat in een week rechtop in bed en in de box en 3,weken later trok hij zichzelf op aan de rand van zijn bed en in de box en 1,5 maanden later liep meneertje rond de stoelen tafels en dergelijken af maar los lopen deed hij pas toen hij 14,maanden was en nog niet helemaal zuiver beetje waggelen maar dat gaat steeds beter.

Mijn tips voor andere ouders zijn vooral doe niet te moeilijk denk dichtbij en simpel het hoeft ook niet duur te zijn om er onwijs leuk en of stoer eruit te zien ook valt het me op dat mensen het willen verdoezelen niet doen juist dan gaat het naar mijn weten alleen maar meer zweten met warm weer aan gezien je met een camspreider altijd iets om de beentjes moet doen omdat het anders gaat schuren en de beentjes kapot gaan dus een legging is dan echt een uitkomst en niet denken ik heb een jongen wat nu gewoon een leuke stoere simpele legging is echt leuk en verder vind het niet te zielig het is voor hun eigen bestwil en hun worden er beter van dus het is niet zielig zolang je het zielig vind leer je er niet zo gemakkelijk mee omgaan als dat je het accepteert en net doet of het er niet is daar heeft je kindje het meeste aan......