Snap
  • Zwanger
  • geslacht
  • Gender
  • disappointment

Voorkeur voor Geslacht

Hallo mamma's hier.

Ik ben hier nieuw en ben beetje op zoek naar andere moeder's die het zelfde hebben als ik. Ik wil gewoon weten hoe sommige mensen hier mee omgaan.

Het begon al van kleins af aan, je beeld je in hoeveel kids je krijgt en wat het geslacht wordt. Ik heb zelf al jaren de gedachte dat als het zover was, ik 2 of 3 kids wilde. Eindelijk was ik de leuke man tegengekomen, die ook graag kinderen wilde. Na huisje, kwam boompje en dan eindelijk ook beestje, na anderhalf jaar was het raak, helemaal blij. Ik voelde me goed en blij en vond het vooral lastig dat je niks mocht zeggen de eerste 12 weken, maar daarna kon het geheim eindelijk verteld worden!

Toen we de 15 weken echo gingen doen, kregen we het geslacht van de baby te horen. Ik heb mijn hele leven in mijn hoofd gehad dat het een meisje zou worden, maar helaas werd het een jongen. Jullie denken misschien: wat stom, of: je weet toch dat de kans 50/50 is? Maar als je iets al je hele leven in je gedachten hebt,  is het lastig om dat te veranderen.

Wat was ik boos en kwaad, en vooral verdrietig. Want ik wilde helemaal geen jongen, ik wil graag een meisje. Mijn vriend maakt het niet uit, zolang het kindje gezond en gelukkig is, vindt-ie alles goed.

Ik had nog gehoopt dat ze het verkeerd hadden gezien en dat ze bij de 20 weken toch nog gingen zeggen dat meisje werd, maar het bleef een jongen.

Ik heb verder masker opgezet, het nieuws in een doosje gestopt en heb het er vooral weinig mogelijk over gehad. Als mensen vroegen wat het werd, zei ik: "Geen idee, verrassing". Zolang ik het er niet over hoefde te hebben, was het prima. Tja, daar ging mijn roze wolk. Wat ik verder bullshit vind, wie dat ooit verzonnen heeft! Voor mij bestond die gewoon niet. Je hele lijf verandert en de hormonen doen van alles met je!

Maar goed met 38 weken ben ik bevallen, ik had het HELLP-syndroom en was erg ziek geworden, maar de bevalling zelf ging goed! Nu zijn we bijna 5 maanden verder, en het was inderdaad een jongen, zoals te zien was op de echo. Ik kreeg hulp van het EMDR en had gesprekken bij Kabouterhuis, om een band op te bouwen met mijn kindje.

Je hoort vaak dat vrouwen last van hebben van de voorkeur voor het geslacht, dus alsjeblieft. Heb jij dat ook? Wil je dan laten weten hoe je er mee omgaat en wat voor hulp je hebt gekregen? 

Ik ben er vooral niet trots op en schaam me onwijs, want dit is wat je niet graag aan de grote klok hangt. Maar dit zijn mijn gevoelens en met hulp van andere doe ik er alles aan.

Liefs. 

4 jaar geleden

Ik vind het heel goed dat je erover durft te vertellen. Ik heb zelf 3 leuke jongens, maar baalde stiekem ook iedere keer een beetje dat het geen meisje werd. Ik heb zelf een enorm goede band met mijn moeder en wilde dat ook heel graag ervaren met een dochter. Bij ons komt er geen kindje meer bij dus ik zal het moeten doen met mijn mannen huishouden. Ik zou ze voor geen goud willen missen, maar een meisje erbij had ik heel leuk gevonden.

4 jaar geleden

Wauw wat goed van je dat je dit zo openlijk durft te vertellen. Mijn eerste zwangerschap eindigde in een miskraam ondanks dat ik niet wist wat het geslacht was had ik heel sterk het gevoel dat het een meisje was en had ik ook gedroomd dat het een meisje was. Toen ik opnieuw zwanger werd hoopte ik heel erg op een meisje, maar hoopte ook heel erg dat de zwangerschap niet weer zou eindigen in een miskraam. Tijdens de echo’s wilde ik het geslacht niet weten. Dus bij de bevalling was het een verrassing. En het werd een jongen, heel even was ik teleurgesteld dat het geen meisje was, maar toen ik mijn zoontje vasthield vond ik hem het mooiste jongetje wat er was en ik was op slag verliefd. Super blij was ik en ben ik nog steeds met hem (inmiddels 16) hij is een superlieve jongen. Bij mijn tweede wilde ik ook graag een meisje, maar bij de echo bleek dit weer een jongetje te zijn, kleine teleurstelling dus weer te verwerken. Maar ook hij is een superlieve jongen (11) geworden. Bij mijn derde maakte het mij niet meer zoveel uit. Behalve toen iemand zei het wordt vast weer een jongen, jij bent echt een jongens moeder. Toen dacht ik “nou ja, wat een flauwekul alsof ik geen meisje op zou kunnen voeden. En het werd een meisje! Ik ging helemaal los met roze, rokjes, jurkjes en strikjes. Later dacht ik misschien omdat ik het idee los gelaten had dat ik een meisje wilde, kreeg ik een meisje. Onze vierde was een cadeautje en weer een jongen. Ik heb nu drie hele leuke, lieve, gezellige jongens en een lieve meid thuis en ben blij met alle vier. Ik hoop dat je de juiste hulp krijgt/vindt en uiteindelijk toch nog blij kan zijn en volop kan genieten van je mannetje. Want kinderen krijgen/hebben is het mooiste wat er is en het zou zonde zijn als je daar niet van kan gaan genieten. Sterkte en succes!

4 jaar geleden

Heb..mensen grappen om me heen en nu nog een meisje denk,iedereen doet alsof je kan kiezen..ik zal een meidje altijd missen maar ben wel super verliefd op mijn drie mannen, hopelijk zoeken ze later een leuke vriendin..maar denk dat het altijd wel een dingetje blijft haha...jaloezie blijft een ding vooral als andere wel 2 soorte krijgen..

4 jaar geleden

Herken je verhaal..na de eerste jongen hoopte ik op een meidje maar het werd een jongen, even teleurgesteld maar dat was snel over..na 5 jaar poging 3 haha je raad het al...weer een jochie en omdat dit de laatste is was dat wel een flinke schok om te verwerken..toen hij er was was het gelijk mijn mannetje,maar ik moet afscheid nemen van mijn droom want het is klaar. Ik denk dat ik graag een meid wil omdat ik geen goede band met mijn eigen moeder