Voor het eerst zwanger

Ik heb al vanaf dat ik me kan herinneren een hele sterke kinderwens. Als er vroeger werd gevraagd, wat wil je later worden? Dan was mijn antwoord altijd: moeder! De wens was al heel jong, heel sterk aanwezig. Zo sterk dat ik als tiener wel eens met jaloezie naar programma’s keek over zwanger zijn en bevallen. In juni 2014 ging mijn partner voor me op zijn knieën. September 2015 zouden we gaan trouwen. We besloten om vanaf 3 maanden voordat we gingen trouwen te proberen of we een kindje konden krijgen. Ik dacht namelijk, als ik dan in één keer zwanger wordt, wat toch nooit gebeurd, dan is er nog niks te zien, dan pas ik nog in mijn trouwjurk.

Het was de eerste ronde, en ik voelde al een aantal dagen voordat ik ongesteld moest worden allemaal dingen. Mijn borsten waren extreem pijnlijk en groot, iets wat ik normaal niet had en ik had telkens pijnlijke steekjes in mijn zij. Alles in mij was ervan overtuigt, ik ben zwanger. Ik had gelezen dat je ook een aantal dagen voor je menstruatie al positief zou kunnen testen, maar mijn zwangerschapstesten bleven maar 1 streepje geven. Op de dag dat ik ongesteld zou moeten worden nog steeds. Ik dacht dat ik mezelf wel voor de gek had gehouden, dat ik het zo graag wilde dat ik van alles voelde, maar toch het onderbuik gevoel van ik ben zwanger bleef. Dus een dag later deed ik nog een test en ja hoor, daar kwamen twee streepjes. Meteen nadat mijn man uit zijn werk thuis was hebben we nog een test gehaald, en toen die ook twee streepjes liet zien hebben we het diezelfde dag zijn ouders en een dag later mijn ouders verteld. Misschien heel naïef, maar die eerste zwangerschap heb ik nooit gedacht aan dat het ook fout kon gaan. Ik was zwanger en dat wilde ik vanaf het moment dat ik de positieve test in handen had van de daken schreeuwen.

De aankomende weken stonden in het teken van het grote wonder wat er in mij groeide, en alle voorbereidingen voor ons trouwen. En daarnaast gingen we een week na ons trouwen ook nog intrekken bij mijn ouders. Dit omdat we een nieuwbouwhuis gekocht hadden en we zo de maanden totdat het huis af was geen dubbele vaste lasten zouden hebben.

Rond de 8 weken zwangerschap had ik mijn eerste afspraak bij de verloskundige. Voor het eerst zouden we mogen gaan kijken naar ons eerste kindje. De uitwendige echo liet geen duidelijk beeld zien dus werd er een inwendige echo gemaakt. Ja hoor, dat was heel duidelijk een heel mooi knipperend lichtje te zien. Het was echt waar, ik was echt zwanger! Er zit echt een baby in mijn buik! De eerste afspraak bestaat onder andere uit een uitgebreid gesprek met allerlei informatie over je medische geschiedenis. Zo kwamen mijn psychische problemen vanuit het verleden en die nog steeds speelde ter sprake. Er werd afgesproken om me, puur preventief door te sturen naar de *POP poli, zodat die tijdens de zwangerschap ook een vinger aan de pols konden houden. Helaas zou blijken dat dit ook heel hard nodig was deze zwangerschap.

*POP staat voor psychiatrie, obstetrie en pediatrie. Hier worden vrouwen die een psychiatrische achtergrond hebben begeleid tijdens de zwangerschap.