Snap
  • Zwanger
  • #zwanger
  • tweedekindje
  • #miskraam
  • geslachtsbepalingecho

VERVOLG Een tweede? Ja of Nee?

Ik eindigde mijn voorgaande blog op mijn beredenering of alle "nadelen" opwegen tegen een tweede wondertje..

Een mensje ontstaan uit liefde? Een mix van jezelf en de partner waar je voor gekozen hebt je leven mee te delen?

Een mensje dat uit ons beide voortkomt, maar toch volledig uniek en een eigen persoontje is?

En ja.. dat doet het zeker!

Ik ben inmiddels bijna 17 weken zwanger van ons tweede kindje (joepie!), Oliver wordt grote broer en wij worden voor de tweede keer papa en mama. Voor de gene die mijn voorgaande blog over dit onderwerp gelezen heeft, weet dat ik eerst nog twijfels had of ik voor een tweede keer mama wilde worden. Mijn man en ik hebben goede gesprekken gehad over wat ieder zelf wilde en hoe ieder erover dacht en hoe we er uiteindelijk samen in stonden. Het werd ons duidelijk dat we toch graag voor een tweede kindje wilden gaan. En niet omdat we Oliver een broertje of een zusje gunnen (wat we natuurlijk ook doen) maar vooral en ten eerste, omdat we graag zelf een tweede kindje willen.

Nu moest ik meer aan dit idee wennen dan dat mijn man dat hoefde te doen, dit omdat ik niet wist of ik een 2e wel "aan" kon. Ben ik moeder genoeg om van twee schatjes evenveel te houden, om beide evenveel aandacht te kunnen geven? Want wanneer ik onze zoon Oliver zag, kon ik me niet voorstellen dat ik net zoveel van een ander kindje zou kunnen houden, dat nog zo'n kindje zo geweldig en perfect zou kunnen zijn (ja.. ik vind mijn kind perfect, sorry hoor 😉)

Maar toen bedacht ik me dat ik deze onzekerheid ook had voordat ik moeder mocht worden van Oliver, dus zou het dan allemaal wel meevallen?

Nu hadden mijn man en ik het geluk dat we redelijk vlot in verwachting waren. En eenmaal in verwachting, hoe pril het ook was, begonnen gelijk de plannen. Want het pragmatische zit er bij ons aardig in. Maar ik betrapte mezelf er ook op dat ik begon met fantaseren over hoe dit kleintje zal zijn, zal het jongen of een meisje zijn en wat zou Oliver er van vinden?

Maar deze gedachten bleven niet lang want een dag na de zwangerschapstest kreeg ik een miskraam. We hebben dit niet echt aan veel mensen verteld en ik weet eigenlijk ook niet echt waarom. Misschien omdat we ons verdriet eigen wilden houden?

Maar hoe vervelend dat ook was, er kwam wel iets anders moois uit voort. Door te merken hoe verdrietig we hierom waren, was het ineens overduidelijk hoe enorm klaar wij waren voor een tweede kindje, het nam bij mij voornamelijk de onzekerheid weg. Ja, ik was er absoluut klaar voor, een tweede zoon of een dochter. Het maakt me oprecht niet uit zolang we met ons gezin maar gezond en gelukkig mogen zijn. 

Nu ben ik inmiddels alweer bijna 17 weken zwanger (we hadden weer het geluk dat we weer in verwachting raakten) en krijgen we vandaag een geslachtsbepaling echo. Nogmaals, ik heb geen voorkeur. Ik had bij Oliver wel een voorkeur moet ik eerlijk bekennen, ik wilde graag een jongentje. Ik zag mijzelf namelijk op de een of andere manier meer als een jongensmama. En tjh, we hebben dus een Oliver en geen Olivia gekregen 😉 Maar dit weekend zullen we dus weten of we een jongentje of een meisje mogen verwachten. En dit keer heb ik totaal geen voorkeur. Onze reden voor de geslachtsbepaling echo is dan ook eigenlijk uit een praktisch oogpunt en pure nieuwsgierigheid. Ik ben gewoon nieuwsgierig en wil graag weten of ik al alles in huis heb voor ons tweede kindje of dat ik toch wat mag gaan shoppen en wat andere kleuren kan gaan toevoegen aan de babykamer.

Dus ik ben benieuwd!

Hebben jullie ook een geslachtsbepaling echo laten doen? En zo ja, waarom? (komt mijn nieuwsgierigheid weer lekker naar voren he)

3 jaar geleden

Bij onze oudste dochter konden we nog wachten tot de 20 weken echo (meisje). Maar bij de 2e waren we gewoon zo nieuwsgierig, echt precies de reden die jij ook had. Geen voorkeur maar gewoon zo benieuwd en ook ivm praktische redenen. Nu hebben we ondertussen 2 dochters 💖