3 jaar geleden
Van de Big Cats naar onze verbaasde kat..
Hoe het allemaal begon!
Bijna precies één jaar geleden kwamen we erachter dat ik zwanger was. Maar voordat het zo ver was, is er een hoop spanning vooraf gegaan. Graag neem ik jullie kort mee in het avontuur tot de zwangerschap.
Ruim een jaar eerder stopte ik met de pil. Hoewel we niet meteen zwanger willen worden, zit de spanning er vanaf dat moment in. We spelen 'Russisch Roulette' door af en toe dronken te vrijen zonder condoom, of door voor het zingen de kerk uit te gaan. Hierdoor neemt bij mij de spanning om een zwangerschapstest te doen steeds verder toe. Zo'n 3 maanden later, met carnaval, doe ik een test. Negatief. Ik ben dan nog steeds niet ongesteld geworden. Langzaam begin in ongerust te worden. Het werkt toch allemaal nog wel na ruim 13 jaar die stomme hormonen in mijn lijf?
In april besluit ik toch naar de huisarts te gaan. Deze neemt mij serieus en ik wordt doorverwezen. Maar je zult altijd zien: We besluiten met Pasen vliegtickets naar Afrika te boeken, en precies op diezelfde dag word ik ongesteld. Dat geeft rust! En het vooruitzicht van onze reis maakt het wachten makkelijker. Ik wil namelijk niet zwanger zijn tijdens onze laatste reis samen, daar moet ik los kunnen gaan!
En voor we het weten is het november en stappen we in het vliegtuig. We willen wachten met zwanger raken tot ná de reis, want er is in Afrika een risico op Zika. What was I thinking? We zijn op reis, eindelijk weer écht tijd voor elkaar.. We genieten met volle teugen, nog wel het meest als we de leeuwen in het wild spotten op safari. Als we in onze laatste reisweek zitten weet ik eigenlijk al genoeg: Ik had al lang ongesteld moeten worden.. Ik geef deze gedachten zo min mogelijk kans, pas als we thuis zijn ga ik een test doen, en die wijn-tour door Kaapstad wil ik niet missen!
En zo werd het 9 december 2019. Gruwelijk gaar van anderhalve dag reizen ploffen we thuis op de bank. De tassen nog ingepakt, de katten die we gemist hebben op schoot. "Zullen we dan maar?" vraag ik. Ergens achter in een kast vind ik nog een verdwaalde zwangerschapstest. En ja hoor! Toch? Dat goedkope ding is zo onduidelijk dat we het tweede streepje alleen met een flitslicht zichtbaar krijgen, maar het staat er toch echt... De volgende dag koop ik een clearblue en dan ben ik pas echt gerustgesteld: Ik ben zwanger! De kat was al minstens net zo verbaast als ik (of misschien kwam dat door de hysterische reactie). Die safari was een mooi avontuur, maar dit avontuur wordt nog véél groter!