Snap
  • Zwanger

Van blubjes tot subtiele schopjes naar de zwarte band

Al dat leven in je buik! Van elegant turnen, naar keihard op weg naar de zwarte band. Maar ook gewoon buikdansen. Ze kan het allemaal!

Na gister over de angsten te zijn begonnen, die vooraf gingen aan mijn zwangerschap, kan ik dat nu gewoon achter mij laten.Tot nu toe doe ik het best goed. Al zeg ik het zelf! Dus hoofdstuk 'angsten' sluiten we hierbij af. Zelfs de bevalling zelf wil ik niet met angst ingaan. Zij zal er uit moeten en ik ben degene die het moet gaan doen. Ik hou niet van pijn, eerlijk is eerlijk, maar hej wie wel?
Ik kijk er zelfs een beetje naar uit. Ja echt waar!!

Maar goed, we mogen nog 9 weken wachten. En maar goed ook. Alles voor ons meisje! En ik wil toch echt wel dat zij gewoon helemaal gezond en compleet ter wereld komt. Dus als wij daarvoor nog minstens 9 weken moeten wachten dan doen wij dat. Als ik iets ervaren heb dan is het wel hoe snel een week tegenwoordig gaat! Dus geen haast. 

Als ik nu terug kijk op mijn zwangerschap tot nu toe dan is het leuk om te beseffen hoe elk trimester ook echt anders is. Ik voelde ons dametje vrij laat. Mede dankzij de placenta die ik dus aan de voorkant heb, overdwars, precies daar waar je normaal wel eens wat voetjes of handjes door je buik heen kan zien op een later moment. Dat hebben wij dus helaas niet. Van links naar rechts zit er bij mij eerst een dikke laag placenta tussen mij en de kleine. Opzich voor haar wel fijn. Een stootkussen. ;-) Toch extra bescherming. Daar wij een eersteklas adhd hond hebben (kruising jack russell met beagle), die nogal eens lomp uit de hoek kan komen en er dus al menig poot in mijn buik heeft laten landen, ben ik daar wel blij mee. In het eerste trimester hing ik nogal geschrokken aan de telefoon met de huisarts. Ja google is je beste (ahum) vriend. Ga even zoeken op ervaringsverhalen en je leest de meest uitlopende verhalen. Van 'oooooooooh dat is niet erg' tot aan 'ALARM ALARM, gevaarijk! Dadelijk laat de placenta los!!'
*Slik* Ja dan moet je net mij hebben. Maar gelukkig kon de huisarts mij geruststellen. Niks aan de hand! Die kleine zit in een grote ballon met water. MOOI!
Maar goed, waar was ik gebleven. Oja ik voelde onze kleine meid pas vrij laat. En ergens natuurlijk erg jammer. Want er zijn ook vrouwen die met 16 weken al vanalles voelen. En ergens wilde ik dat ook zo graag. Maar ik mocht toch even iets langer wachten.
MAAR ook ik heb uiteindelijk al die fases van beweging/leven in mijn buik mogen ervaren. En het is zo leuk om per week het verschil te voelen. Je gaat echt van bubbeltjes (of vlinders, hoe je het ook wil noemen) naar kleine schopjes en uiteindelijk karate kid!
Sinds week 28, wat ook meteen die grens is waarop je dagelijks veel beweging hoort waar te nemen, is ons meisje ook een stuk actiever. Alsof ze al op de kalender kan kijken! En sinds 1,5e week nu is ze echt extreem druk! 
Op echo's hebben we al vernomen dat we een atleetje hebben. Een echte turnster. Ze ligt momenteel nog in stuit. Haar hoofd rechtsboven in mijn zij. En haar billen naar onder. Haar voeten heeft ze steevast bij haar hoofdje liggen. Al vanaf week 16 zien we niks anders op (pret)echo's dan een klein meisje met 10 tenen voor haar gezicht.
Alle verloskundigen die bij ons echo's hebben gemaakt hebben het erover. De pretecho met 27 weken was gewoon echt dikke PRET. De verloskundige vond het geweldig, ze vond het super om voor ons deze echo te mogen maken, wat een karaktertje had die kleine meid van ons nu al.
Vorige week lag ik 2 dagen aan de ctg. Onze stuiterbal was ineens 24 uur gestopt met stuiteren. En dan schrik je! Gelukkig bleek er niks aan de hand maar kreeg voor de zekerheid wel een extra groeiecho. En ja hoor! Wederom de voeten op haar voorhoofd. Met het meten van de beentjes vroeg de echoscopiste nog: 'waar zijn haar beentjes nou??!'. Ze zocht logischerwijs meer naar beneden. Mijn antwoord? Vast niet verrassend. 'Zoek maar eens bij haar hoofd'. ;-)
Wederom een grote glimlach en ook deze keer kreeg dat dametje van ons al een koosnaampje. Atleetje.
Ze zal vast niet de enige baby zijn die het grootste deel van de zwangerschap er zo bij ligt maar ik begin wel een beetje het idee te krijgen dat de meeste baby's rond dit termijn wel al netjes omlaag liggen, precies zoals ze horen. Maar hej met 2 eigenwijze ouders (ja ik geef het gewoon toe) had ik ook niet anders verwacht!
Waarom ze zo rustig was weten we overigens nog steeds niet. Er blijkt gewoon echt niks aan de hand.
En nu? Sinds die bewuste 5 augustus is ze weer helemaal terug. Drukker dan ooit! Een paar dagen terug heb ik voor het eerst ervaren hoe blauwe ribben aanvoelen.
Onze kleine atleet, onze turnster is nu op weg naar de zwart band! Mijn buik ligt bijna geen moment meer stil. Op een dag heb ik gemiddeld genomen een paar uur rust. Dan is het even een uurtje rustig en dan begint het buikdansen weer.
Nooit geweten dan ik dat ooit nog zou kunnen. ;-)
Het is gewoon echt genieten al dat leven. En ik denk dat ik over zo'n 9 tot 11 weken echt af moet gaan kicken.
Je went er zo enorm snel aan.
Geen idee wat de komende weken mij nog gaan brengen. Maar ik laat mij verrassen. Tot nu toe had ik dit allemaal voor geen goud willen missen!

7 jaar geleden

Oh ja, mijn dochter werd geschat om 2700 gram wat op groeilijn op -2,5 zat dus ze hadden wel goed gevoel dat ze eruit kon.

7 jaar geleden

Nee, een natuurlijke stuitbevalling. Die was zeer heftig en pittig maar met goede afloop gelukkig, ik had uiteindelijk vertrouwen dat ik in goede handen was na zeer teleurstellende pittige bevalling van de 1e. Andere ziekenhuis en rustiger. Ik ben van mening na de 2e bevalling, het kan goed gaan als je een rustig medisch team hebt die in nood ook rustig blijven omdat ze weten wat ze moeten doen en wat de collega's aan elkaar hebben. Bij de 1e totaal niet, echt laatste 10 minuten stond de kamer vol en ging niet lekker tussen de collega's

7 jaar geleden

Ja ik twijfel ook of ons dametje gaat draaien. In principe heeft ze nog tijd zat maar mijn gevoel zegt mij ook iets anders. Maar hej aan de andere kant heb ik tot aan 16 weken hard geroepen dat ik zeker wist dat er een klein jongetje in mij zat. Daar zat ik ook gigantisch naast. Dus ik laat mij verrassen wat ze de komende weken nog gaat doen. Heb jij dan uiteindelijk een keizersnede gehad Geluksmama?

7 jaar geleden

Mijn jongste heeft ook in stuit gelegen en de oudste vanaf 20 week goed ingedaald, blijkbaar favoriete plekje. Bij de extra groeiecho's lagen ze precies zo en niet anders. Mijn voorgevoel was van de jongste gelijk al, die blijft in stuit. Maar volgens de verloskundige niet want ze draaien veel. Later zei ze ook, volgens mij vond ze het lekker zo en wilde ze gewoon niet draaien en over ervaringsverhalen.. daar heb ik ook angsten van gehad, maar door goed gesprekken had ik volledig vertrouwen uiteindelijk in de bevalling.