Tweede kindje, eerste kraamweek.

Na mijn eerste bevalling

Toen ik net bevallen was van mijn dochter werden we gelijk gescheiden. Anne moest naar de neonatologie en ik werd weer lichamelijk stabiel gemaakt omdat ik een zware HELLP had. Pas 2 of 3 uur later zag ik mijn meisje weer, ze hing aan meters net als mama. Anne had medicatie van mij binnen gekregen en was daar wat duf van. Mijn bloeddruk was nog steeds hoog maar we mochten even samen knuffelen, huid tegen huid. Op dat moment ging het weer beter met mij. Ik heb bijna een week in het ziekenhuis gelegen. Op zaterdag ben ik bevallen en wegens de medicijnen mocht ik pas op woensdag beginnen met borstvoeding. Dit lukte, maar Anne was zo gewend aan de fles dat ik alleen met tepelhoedje kon voeden. Op donderdag mocht ik naar huis, Anne nog niet omdat ze af en toe niet genoeg zuurstof opnam. Dit hebben waarschijnlijk alle baby`s maar het protocol moest gevolgd worden en ze mocht geen dipjes hebben. Op zondag kregen we groen licht, we mochten haar mee naar huis nemen. In de tussen dagen zijn mijn vriend en ik elke dag in het ziekenhuis geweest, van 9 tot 21 uur. Toen we thuis kwamen hadden we nog "recht" op een halve dag kraamzorg, daarvoor hebben we bedankt. 

Mijn tweede ronde

Na mijn tweede bevalling van Wout mocht onze vent gelijk bij ons blijven, hij is niet de kamer uit geweest. Hij heeft eerst bijna een uur op mijn borst gelegen, ik mocht gelijk aanleggen en hij hapte goed. En ook papa is de hele tijd bij moeder en kind geweest. Terwijl de gynaecoloog de schade dicht naait geniet ik van mijn heerlijke mannetje, ons gezin. Na de bevalling zat ik vrolijk in bed, het gevoel de hele wereld aan te kunnen. Ik was niet ziek, ik was hooguit een beetje ongeduldig. Ik wou gelijk douchen, wou naar huis. Mijn bevalling heeft van eerste wee tot Wout op mijn borst lag 3 uur en een kwartier geduurd. Toen ik het oké kreeg dat we naar huis mochten (nadat ik gegeten, gedoucht en gecontroleerd was) had ik in no time de tas gepakt. Wout was er klaar voor, we gaan naar huis. 

Met z`n drietjes thuis

Toen we thuis kwamen was het huis versierd met blauwe vlaggetjes en een ooievaar. Mijn vader wachtte ons op vol trots, een kwartier later kwamen ook mijn schoonouders. Het huis was vol, en de moeheid sloeg toe. ik hield me groot maar ben toch naar boven gegaan om daar in alle rust Wout aan te leggen, en de dag te laten bezinken. Ik zat op bed, met mijn zoon aan de borst. Wat een ander begin, een beter begin en hopelijk nog lange geen eind. Van Anne mochten we maar 8 weekjes genieten, ik krijg tranen in mijn ogen en vraag aan Anne of Wout alsjeblieft voor altijd hier mag blijven, ik denk niet dat ik nog een afscheid aan kan. Even later komt mijn vriend met de kraamhulp boven, ze controleert Wout, kijkt hoe ik Wout aanleg en maakt de wieg op de correcte manier op, en stopt hem lekker toe. Ze geeft tips voor de eerste nacht en wij zijn onzeker maar er helemaal klaar voor.

De kraamweek begint echt. 

De volgende dag stapt mijn vriend na een relatief goede maar extreem spannende nacht uit bed en laat om half 9 de kraamhulp naar binnen. Ze komen bij ons boven en ik had Wout net aan de borst. Wij maakten kennis met de kraamhulp voor de hele kraamweek en ze moest lachen over het goede hap gedrag van Wout. Ze maakt voor ons ontbijt, en we vullen samen de kraammap in en bespreken de week. Daarna ga ik lekker in vrijetijdskleding na beneden en wacht mijn schoonouders op. We kletsen wat en knuffelen nog meer, mijn vriend pakt iets eerder zijn rust dan mij. Ik wacht ook nog even op de verloskundige die mij controleert en waarmee ik de zwangerschap en bevalling nog eens mee na bespreek. Ze was de verloskundige die mij toen begeleide bij de zwangerschap met Anne, en ze heeft me met een hellp na het ziekenhuis gestuurd. Door de hellp werd me geadviseerd om de volgende zwangerschap onder controle van een gynaecoloog te staan. Deze zwangerschap was zo volgens het boekje dat ik mijn volgende weer lekker onder controle bij haar mag.

Dorstkoorts en kapotte tepels

Nadat de kraamzorg weg was begon de eerste drama. Wout kreeg last van krampjes. Hij was ontroostbaar en hoe vaak ik ook mijn borsten ook aanbood hij werd steeds drukker. Ik ben totaal niet van de medicijnen en ben een beetje van de oude stempel (ze moeten er ook mee leren omgaan) maar we hebben toch om half 12 `s nachts wat opgehaald. Een homeopathisch middel, dit leek even goed te gaan maar na een uur begon hij weer te schreeuwen. Mijn borsten begonnen extreem pijn te doen van het aanleggen en Wout begon koorts te ontwikkelen. Om 5 uur in de ochtend stond de verloskundige bij ons en vertelde ons dat hij last had van dorstkoortsomdat er natuurlijk nog geen melk uit mijn borsten kwam, dus om half 6 in de ochtend stond mijn vriend totaal uitgeput bij de centrale apotheek om toch flesvoeding te halen en tepelhoedjes. Nadat we een flesje met 30cc flesvoeding hadden gegeven keerde bij ons in huis om half 7 `s ochtends de rust terug. Die zondag hebben we veel in bed en zonder bezoek doorgebracht. We waren moe en stuk. Maar dan ook letterlijk stuk, mijn tepels deden zo`n pijn dat ik niet eens meer onder de douche kon staan zonder dat het water over mijn tepels aanvoelde als elastiekjes die er tegen aan knapte. Gelukkig had ik al een kolf apparaat in huis (nog van Anne), en begon ik te kolven.

Wennen aan het nieuwe gezinsleven

Weer moeten we wennen aan het leven met een baby. We kende het natuurlijk al met Anne maar dit begin is zo anders. Er heerst rust en onzekerheid in ons huis. We zijn blij als we Wout horen snurken, een beweging zien als die slaapt. De rust is er omdat we goed begeleid worden door de kraamhulp. Ze is een schat en ze kent onze onzekerheid. En als we omvallen omdat we wederom een nacht onrustig hebben geslapen houd ze de wacht over Wout en kunnen mijn vriend en ik even bijslapen. Bewust houden we kraamvisite even op afstand. Familie mag komen, maar we moeten wennen aan de emotionele achtbaan. Het voelt goed om weer een kleine in huis te hebben, het voelt natuurlijk en zoals het hoort. Alles klopt aan dit leven met een baby. Ik was bang dat veel meer angsten boven zouden komen, maar het zijn vooral de mooie herinneringen die we hadden met Anne die boven kwamen. De eerste keer in badje, het borstvoeding geven en dan op een tevreden gezichtje kijken, het verschonen en het knuffelen. Slapen blijft een onzekerheid, als Wout stil licht raak ik hem even aan, ik wil beweging zien. 

Een heerlijke week

We hebben echt een heerlijke week gehad. We konden in alle rust wennen aan elkaar, onze draai vinden en onze onzekerheden bespreken. We hebben veel oja momenten gehad, maar ook dingen geleerd die we nog niet wisten. De borstvoeding is goed op gang gekomen, en dit gaat ook goed zonder tepelhoedje. Wout heeft een goede start gehad en wij als verse papa en mama ook. Dit heb ik zo gemist met Anne, maar we hebben het ingehaald met Wout door te genieten als of we ze alle 2 thuis hadden. 

XoXo