Twee mama's en kinderen; mag ik je iets vragen?? | Deel 3

Leuk dat je deel 3 van onze reis komt volgen. Voor wie deel 1 en 2 hebben gelezen; jullie zijn al op de hoogte dat ik in meerdere delen vertel over onze reis van kinderwens, naar het zoeken van een donor tot moeder(s) worden. Heb jij deze delen nog niet lezen? Waar wacht je dan op? Lees deze dan gauw nog even terug, zodat je helemaal op de hoogte bent!

THE FOLLOW UP... ... ... 

Waar waren wij ook alweer gebleven?? Juist bij hetgeen waar ik zo "dol" op ben... Wachten

Gelukkig duurde het wachten echt niet zo lang, want "L" stuurde ons op 18 september om 11:34 uur een reactie!! Zenuwen voelde ik echt 'All over the place'. Tegelijkertijd kon ik niet wachten om zijn reactie op onze e-mail te lezen. Zijn reactie op onze e-mail hadden wij samen meerdere malen gelezen en nog eens gelezen hihi. Wij waren beiden direct zo enthousiast. Hij stuurde in mijn ogen de aller aller perfectste reactie die wij maar konden ontvangen!! Hij beantwoordde in zijn reactie gelijk zoveel vragen die wij zeker hadden, maar nog niet hadden gesteld. Wij wilde namelijk niet gelijk met de deur in huis vallen en hem afschrikken! In zijn reactie had hij o.a. het volgende beschreven: 

• Zijn motivatie • Hij liet weten dat hij ten allertijden open zal staan voor contact met de toekomstige kinderen; zodra hier behoefte aan is • Geen rol wilt/verwacht in de opvoeding • Bereidheid om vaker te doneren • Leeftijd, opleidingsniveau, wel/geen sprake van erfelijke ziektes etc. • Hij liet weten dat hij al vaker had gedoneerd en twee 'eigen kinderen' heeft

Een betere reactie hadden wij echt niet kunnen krijgen. Ik blijf het zeggen hhihi. Sorry voor de herhaling. Voor ons was zijn manier van reageren heel erg fijn, omdat hij zo uitgebreid had gereageerd. Wij hadden geen ervaring in 'dit wereldtje' en het leek wel alsof hij ons in zijn e-mail wilde gerust stellen ofzo? Weet niet hoe ik dit het beste kan omschrijven, maar ons contact voelde meteen als fijn contact. 

Als het ging om zijn afkomst liet hij weten dat hij Surinaams bloed in zich had, maar wel wit van kleur was. Ons eerdere gesprek (als het gaat om afkomst) kreeg een vervolg. Gaan wij kijken waar dit contact toe kan leiden of spreekt zijn reactie ons niet goed genoeg aan en gaan wij onze zoektocht naar andere 'visjes in de zee' voortzetten? Ik denk als ik deze vraag aan jullie stel en jullie het antwoord geven...........

↬ Jullie allemaal door gaan voor de wasmachine hihi

Ach voor degene die aan het twijfelen waren; wij waren hier snel over uit, deze potentiële donor gaan/willen wij zeker weten beter leren kennen. Met de volgende quotes in gedachten: 

↬ De hemel geeft, wie vangt heeft                ↬ Waar één deur sluit ("M") opent een nieuwe ("L")

Ook gingen wij het volgend gesprek weer met elkaar aan: Gaan wij voor twee afzonderlijke donors (zoals oorspronkelijk ons idee was) of gaan wij voor één donor. Wij hebben uiteindelijk besloten om voor de laatste optie te gaan. Dit omdat nu alles dichterbij leek te komen, wij zelf ook verder gingen nadenken dan dat onze neus lang was. Wat zouden de voordelen en nadelen (voor ons, onze toekomstige kinderen) zijn als wij voor de ene optie gaan of voor het andere. Zoals eerder aangegeven wilde wij graag voor een donor gaan wie ongeacht de leeftijd van onze toekomstige kinderen altijd open zal staan voor contact als de kinderen hier behoefte aan zouden krijgen. Nadeel van twee donors zou kunnen zijn, dat als een van de twee donors om wat voor reden dan ook niet meer open zal staan voor contact en de ander nog wel, dit voor onze toekomstige kinderen (en dan ook voor ons) een verdrietige scenario zou zijn. Het leek ons mooier als zij dit moment samen zouden kunnen delen als de tijd daar was, met hetzelfde resultaat. Nu dat wij nog een keus hadden, was dit voor ons de belangrijkste reden dat wij voor de laatste optie hadden gekozen.

Ondertussen zaten wij ook niet stil en hadden wij met "L" best wat intensief mail verkeer, dit contact bleef erg fijn. Alleen je komt natuurlijk op een gegeven moment op het punt dat het "tijd" is om elkaar te ontmoeten. Heen en weer mailen hoe leuk en positief dan ook zegt nog niets over hoe een fysieke ontmoeting zal zijn. Wij bereikte dit punt in mijn ogen best vlot. Tijdlijn in een vogelvlucht:

↬ Lente en zomer 2015 actief tot obsessief bezig met informatie vergaren, oproepen lezen, oproepen plaatsen en reageren op oproepen.↬ 14 september 2015 op "M" zijn oproep gereageerd en op 15 september 2015 reactie van "M" ontvangen waarin hij ons verwees naar "L"↬ 15 september 2015 "L" een bericht verstuurd en zoals eerder in deze blog gelezen op 18 september 2015 een reactie van "L" ontvangenWij waren begin oktober 2015 al wel op het punt gekomen dat het tijd was om elkaar in real life te ontmoeten en op 16 oktober om 19.30 uur hadden wij een 'blinddate' gepland met zij drieën. Voor onze eerste ontmoeting hadden wij op neutraal grondgebied afgesproken, in een lobby van een bekende hotel dichtbij zijn woonplaats. Als het gaat om de locatie hdden wij voorgesteld om dichtbij zijn woonplaats af te spreken en hij zou dan de plaats voorstellen. Tot onze 'date' ging het heen en weer mailen gewoon door.

WAIT A MINUTE.... Gaat dit (te) snel? Gebeurd dit echt? Gaan wij dit doen? Zal dit hem zijn? 

Genoeg vragen die door mij heen gingen. Ik probeerde nuchter te blijven, maar dit was erg lastig. Ik was zo enthousiast maar vond dit allemaal ook super spannend tegelijk. Ene kant kon ik het niet geloven, dat dit het zou zijn? En als dit hem wel zou zijn, zoooo wat een geluk zouden wij dan hebben!! Mag ik het geluk noemen of zou het dan voorbestemd zijn geweest? Ons lot?

Op het moment dat wij bezig waren met onze reis, moet ik eerlijk zeggen dat ik dit niet in al zijn glorie heb gedeeld met mijn naaste. Jaaa natuurlijk wisten zij wel dat wij aan onze zoektocht waren begonnen, maar inhoudelijke details wilde ik nog niet delen. Zowel Rowena als ik hebben geen naaste vrienden om ons heen die biseksueel of lesbisch zijn en in hetzelfde schuitje als ons zaten en/of dit al hadden meegemaakt. Voor ons was alles nieuw en ik wilde ergens mijzelf beschermen. Waartegen dan? Jaaa weet ik eigenlijk niet. Ik ben een emotioneel persoon en het feit dat mijn vriendin 'Google' liet weten dat deze reis best even zou kunnen duren, maakte dat ik (en mijn wederhelft ook) onze reis voor een groot deel voor onszelf wilde houden totdat het wel de tijd was, om andere mee te nemen in meer details. En jaaa wat als "L" het niet zou zijn? Ik zou dan teleurgesteld zijn en door iedereen hierin mee te nemen zou ik dan weer telkens worden geconfronteerd met dit teleurstellend gevoel. Of als "L" het wel zou zijn, dan gaan zij misschien constant vragen is het al zo ver?? Gaan jullie het deze maand proberen?? Want wij als twee vrouwen moeten dit plannen. Ik kan niet op de een of andere dag thuis komen en zeggen: Honey i dont know how but oops i am pregnant. Zou wat zijn hé hahaha

En eerlijk is eerlijk mijn gezicht spreekt vaak boekdelen als mij een directe vraagt word gesteld hihi sorry kan ik niets aan doen. Dus nee wij nemen niemand geheel mee in onze reis: we are in this together like a team her and me! 

Ik bedenk mij nu het einde van deze blog dichterbij komt, dat ik jullie nooit heb verteld wie van ons zal gaan dragen. Dat antwoord is: beiden! Over mij geen twijfel, als dit voorbestemd zou zijn dan zou ik wel meerdere malen zwanger willen worden. Rowena heeft altijd gezegd dat zij één keer zou willen dragen. Dan nu de vraag wie zal dan als eerste gaan dragen?? Dat zal ik zijn. Ik wilde dit zelf heeeeeéél graag en Rowena vond dit goed. Het is nooit een discussie geweest, Rowena zei laatst een keertje; ik had volgens mij ook geen keus hahahahahaha. Wij zeggen vaak tegen elkaar dat het ook zo moest zijn, dit gezien alles wat wij nog zouden meemaken in de reis naar onze tweede wondertje (het zwanger worden en de bevalling). 

Ondertussen komt 16 oktober 2015 dichter en dichterbij en hierbij groeit ook de spanning die ik ervaar. 

Dit was deel 3 van onze reis, stay tuned voor het volgende deel! Show some love and love.. Vergeet niet op het ❥ hartje te klikken. NEE je hoeft hiervoor niet lid te zijn van Mamaplaats en ben je wel lid? Volg mij dan om niets te missen!! Bedankt voor het lezen van deel 3 van onze reis en tot snel!