TTS screening

Gelukkig is het nu weekend en heb ik wat rust gekregen door de uitslag die ik vanmiddag heb gehad. Woensdag zag het er toch allemaal even een beetje anders uit. Ik had een vervolg afspraak om te kijken of het verschil tussen de kindjes groter of kleiner zou zijn geworden.

Na de standaard vragen begonnen we al snel aan de echo. Het eerste wat opviel was de hoeveelheid aan vruchtwater. Het ene kindje (de grootste) had duidelijk meer dan het andere. De gynaecoloog wist ook dit keer even niet meer hoe ze de metingen van twee kindjes apart moest opslaan en samen hebben we het onderzoek eigenlijk voortgezet. Om er zeker van te zijn dat de metingen niet door elkaar gehaald zouden worden heeft ze nu echt punt voor punt afgewerkt per kindje. Dat gaf tijdens het onderzoek ook meer rust en het ging ook nog is best wel snel. Na alle gegevens weer in de computer te hebben gezet bleek dat het grootste kindje ongeveer 200 gram lichter was dan dat ze de vorige keer op had gemeten en ze gaf toe dat er toen dus toch iets niet goed is gegaan tijdens de metingen. Het verschil in gewicht was nu geen 300 gram meer maar 150 gram. Toch maakte ze zich grote zorgen over het verschil in de hoeveelheid van het vruchtwater, dit zou wel is TTS kunnen zijn. We hadden afgesproken dat ze contact zou opnemen met het UMCG voor een onderzoek naar TTS en dat ik diezelfde middag nog zou worden terug gebeld.

Op het moment dat ik Quin ophaal bij een vriendje wordt ik gebeld met het bericht of ik misschien om 5 uur in het UMCG zou kunnen zijn. De mama van het vriendje knikt gelijk ja en zegt dat het allemaal goed komt. Voor ik het weet zit ik een beetje overdonderd weer in de auto richting Groningen voor verder onderzoek. De echo die ik daar krijg is een stuk uitgebreider en echt gericht op de onderdelen die TTS aantonen. Na 70 minuten zijn we klaar, maar weet ik zelf nog niet heel erg veel. De arts moet eerst overleggen over hoe en wat, maar de gynaecoloog die daar overgaat is op dat moment bezig met een operatie. Ik mag vrijdag terug komen om te kijken of er veranderingen zijn opgetreden en te bespreken welke stappen er ondernomen gaan worden.

Vanmiddag heb ik het vervolgonderzoek gehad bij de desbetreffende gynaecoloog. Wat was deze echo duidelijk en mooi! In plaats van dat ik mij zorgen aan het maken was zat ik te genieten van de beelden die voorbij kwamen. Ze lagen allebei met de hoofdjes naar boven en ineens zagen we een handje naar het andere gezichtje gaan (ondanks dat er nog een vlies tussen zit) om te voelen. De gynaecoloog en ik waren verwonderd aan het kijken naar dit moment. Ik heb zelfs de blaasjes vol zien lopen en weer leeg zien gaan. Dit was 1 van de tekenen dat het duidelijk goed ging met de kleintjes. Na verschillende metingen werd er geconstateerd dat het ene kindje veel vruchtwater heeft en het andere kindje een stuk minder. Daarnaast schelen ze ongeveer 5% in gewicht. Maar echt zorgwekkend was het gelukkig nog niet. Bij TTS zijn er 5 stadia waarbij stadium 1 de mildste vorm van TTS is (er is dan alleen sprake van te weinig vruchtwater bij de één en te veel vruchtwater bij de ander, zonder dat de foetussen ernstig ziek zijn) en stadium 5 de ernstigste (één of beide foetussen zijn al in de buik overleden als gevolg van TTS). Doordat er op dit moment nog niet te veel en te weinig vruchtwater is zit ik op het randje van stadium 1 en is er besloten dat ik elke week tot minimaal week 32 naar het UMCG ga om het in de gaten te houden. Mocht er alsnog verandering optreden dan kunnen ze gelijk ingrijpen, maar we hopen natuurlijk dat het vanzelf weer rechttrekt.