Snap
  • Zwanger

Rustig aan het winkelen, maar ik ben nu nog bang!

In de lift keek ik om me heen, een kind met rode vlekjes/bultjes. Ik wist niet hoe hard ik weg moest lopen, maar wat als het te laat is?

Er gebeurt heel veel in ons leven. En dus gaan we er af en toe even tussenuit. Ook al weet ik dat dit gevolgen kan hebben. Mijn jongste is erg vatbaar voor een zware infectie in zijn darm, die hem al eens bijna het leven heeft gekost. De oorzaak hiervan toen? Verkoudheid en een andere keer een inenting. Voor verkoudheid kun je je kindje nauwelijks beschermen. Maar sinds die tijd weten we dat we heel erg voorzichtig moeten zijn. Dat iedere dip in zijn weerstand veroorzaakt door de meest simpele dingen ervoor kan zorgen dat hij die ontsteking weer krijgt. Met zeer zeer ernstige gevolgen. Want ja, het is en blijft in potentie dodelijk. Zelfs de kinderchirurgen van over de hele wereld weten niet hoe ze kindjes met zijn aandoening kunnen beschermen tegen deze ontsteking.

Dus dik ingepakt gaan we op weg. Toch even ertussen uit. Ik heb het nodig, de oudste heeft het nodig, papa vindt het best en ons gezin heeft wat leuke tijd met elkaar nodig.

Na het ontbijtje in de Ikea gaan we op weg naar het winkelgedeelte. In de lift staan we naast een gezin. En opeens zie ik iets opvallends. Een van de kinderen heeft rode vlekjes/bultjes. Iets in die richting. Ik ben niet zo goed op de hoogte van alle kinderziektes. Maar dit ziet er zwaar besmettelijk uit!

Zo snel als het kan gaan we uit de buurt van dit gezin. Ik weet dat meestal bij dit soort dingen geldt, als het zich openbaart is de besmettelijkheid al voorbij. Maar het was een groot gezin. Dus wie zegt dat een van de andere kinderen het niet al onder de leden heeft en dus nog wel besmettelijk is?

Ik weet dat ik er niets meer aan kan doen, ze zijn bij ons in de buurt geweest, wat het was weet ik niet eens. En toch. Het blijft knagen. Nauwlettend hou ik mijn kids in de gaten, of ik niets verdachts zie. Gelukkig nog niet, maar het kan wel. Zowel de oudste als de jongste zijn nog niet volledig ingeënt. De jongste heeft nog niet eens de bmr gehad. En die richting denk ik eerlijk gezegd op. Als hij het krijgt.. laten we zeggen dat ik er zeker van ben dat we dan de gevolgen daarvan kunnen afwachten in het kinderziekenhuis.

En eigenlijk ben ik diep in mijn hart een beetje boos moet ik eerlijk zeggen. Waarom besluit een gezin met een besmettelijk kindje gewoon te gaan winkelen? Andere kinderen hieraan bloot te stellen? Als ik dit al weet, dan moest die moeder dat toch ook weten? Natuurlijk heb ik geen idee van hun persoonlijke situatie. Misschien zijn ze net als ons, hun toevlucht zoeken in af en toe iets leuks. Daarom wil ik het gevoel niet toelaten. Maar ik ben het wel, stiekem gewoon boos dat ze mijn kindje dit aan willen doen, door een besmettelijk kindje gewoon de wereld in te sturen.

Natuurlijk kunnen hun ook niet weten wat er bij ons speelt. Ons kindje ziet er zo gezond uit. De waarheid is heel wat anders.. Maar hoe leg je dit uit? Van hun kant zou ik waarschijnlijk ook denken, wat doe je dan hier als je kindje zo zwak kan zijn?

Wat ik daar deed? Gewoon een beetje normaal willen leven. Want om hem en onszelf tot zijn 11de binnen op te sluiten? Dat kan toch zeker ook niet? Of wel? Had ik dat wel moeten doen? Weg moeten blijven van alle plaatsen waar hij in contact kan komen met andere die hem ziek kunnen maken? Ik weet ook niet waar ik goed aan doe, maar dat zou geen normaal leven zijn..

Hoe hou je in vredesnaam een zwak kindje gezond?

Het was een leuk dagje winkelen. Een beetje positiviteit in een moeilijke situatie. Op een positieve manier willen kijken naar de aankomende verhuizing. In je hoofd vast een beetje bedenken wat je wil, terwijl je niet eens weet waar je terecht gaat komen.

En toch.. ik vraag me af hoeveel spijt ik er nog van ga krijgen dat we weg zijn geweest...

7 jaar geleden

oef snap je frustratie wel, hopelijk was het niks besmettelijks en loopt het met een sisser af !

7 jaar geleden

Ik had dus precies hetzelfde Bij de ikea in de lift een kind met rode vlekjes/bultjes Terwijl ik daar sta met mijn baby van 3 maanden. Ik was echt in staat die vader een stomp te verkopen maar ja natuurlijk reageer ik niet op een impuls. Ik weet een beetje hoe je je voelt. Ik begrijp ook echt niet waarom mensen zo onvoorzichtig zijn. Ik hoop dat jouw kleintje niets oploopt. Veel gezondheid en geluk toegewenst!

7 jaar geleden

Het kan ook dat het kindje uitslag ergens van had, en daardoor rode bultjes/vlekjes had. Ik snap je angst wel, maar probeer toch te genieten van zulk soort momenten. Juist omdat ze misschien zo spaarzaam zijn, zijn ze extra kostbaar! Orthomoleculair arts is een hele goede tip!

7 jaar geleden

heel veel sterkte met de uitslag. Ik hoop echt dat je man en zoontje niet de ergste mutatie hebben.