7 jaar geleden
Quality time voor alle kinderen
Met drie kinderen, moet je ook je aandacht in drieen verdelen, maar hoe doe je dat?
Toen mijn oudste zoon geboren werd, was ik op slag verliefd. Ik had nooit gedacht dat ik zulke sterke gevoelens kon hebben voor mijn kind, maar het was toch echt zo. Ik vond dat kleine mannetje zo ontzettend bijzonder. Het was dan ook de vraag of er een tweede kindje zou gaan komen, want hoe zou ik van een tweede kindje net zoveel kunnen houden als van mijn mooie mannetje?
Echter de wens voor een tweede kindje was op een gegeven moment zo groot, dat dit gevoel toch overheerste. Tijdens mijn zwangerschap kwam af en toe nog wel dat gevoel naar boven, wat nou als ik inderdaad niet zoveel van dit kindje zou houden als van mijn oudste? Maar al die vraagtekens verdwenen als sneeuw voor de zon toen mijn dochter werd geboren. Weer werd ik overspoeld door verliefde gevoelens, nu voor dit prachtige meisje!
En zelfs een derde keer was het mogelijk om weer hoteldebotel verliefd te worden, zo bijzonder. Drie prachtige, verschillende kinderen en van alle drie hou ik evenveel. Soms lees je wel eens dat ouders een voorkeur hebben, maar dat is bij ons echt totaal niet aan de orde. Natuurlijk zijn er weleens momenten dat ik er één het liefste achter het behang zou willen plakken en de andere twee op dat moment dus even ‘de voorkeur’ hebben, maar overall zijn ze allemaal even gelijk en even geliefd.
Wat ik echter wel heel erg lastig vind, is om mijn aandacht eerlijk te verdelen over alle drie mijn kinderen. Alle drie hebben ze natuurlijk evenveel recht op mijn aandacht, maar toch merk ik dat dit in de praktijk niet altijd evenredig verdeeld wordt. Mijn dochter is bijvoorbeeld een meisje waarmee alles voor de wind gaat, tegelijkertijd is dit een valkuil voor mij, want is dit wel altijd het geval? Ze kan zich ontzettend goed vermaken, knutselt het liefst de hele dag en is (bijna) altijd vrolijk. Aan de andere kant gaan wij er misschien wel te gemakkelijk van uit dat dit ook daadwerkelijk het geval is. Moeten we juist haar niet wat vaker extra aandacht geven?
Mijn oudste is een mannetje met hier en daar een gebruiksaanwijzing. Een erg intelligent mannetje, maar deze intelligentie brengt ook extreme faalangst en gevoeligheid met zich mee. Nieuwe dingen vindt hij spannend en prikkels komen bij hem net wat sterker binnen. Hierdoor geven we hem toch vaak de aandacht. Niet dat dit perse bewust gebeurt, maar ik kan mij voorstellen dat het door de andere 2 misschien wel zo gezien kan worden.
Krummel nummer drie krijgt natuurlijk ‘extra veel’ aandacht, want hij is degene die nog niet naar school gaat en elke dag bij mij is. Ik vind het wel belangrijk dat hij zichzelf leert te vermaken, maar hij krijgt wel degelijk veel aandacht van mij, zeker omdat hij alleen thuis is. Toen de andere twee nog niet naar school gingen, was er altijd nóg iemand thuis, dus nog geen quality time.
Ik probeer er steeds bewust van te zijn om ze dus gelijke aandacht te geven en ook om af en toe leuke dingen te doen met ze individueel. Zo ben ik vrijdag ochtend met mijn jongste zoon lekker een taartje in het dorp gaan eten en heb ik ’s middags met mijn oudste een tijdje gevoetbald. ’S Avonds had ik mijn dochter beloofd om ‘meidendingen’ te gaan doen, want zij was zeker wel aan de beurt om even een speciaal momentje te hebben.
Ik ben met haar naar de stad gereden en we hebben heerlijk geshopt. Ze heeft een paar mooie shirtjes gekregen en een prachtige jurk, dat bekkie glom helemaal! Als afsluiter hebben we samen genoten van een lekkere Happy Meal bij de Mc Donalds. Om vervolgens op de terug weg in de auto keihard mee te bleren met alle liedjes van Kinderen voor Kinderen. Stiekem vond ze dat laatste het allerleukste!
Hoe verdelen jullie je aandacht eerlijk?
Anoniem
Mijn oudste dochter heeft mij laatst ook zó duidelijk laten realiseren hoe belangrijk 1-op-1-aandacht soms is.... De jongste gaat nog niet naar school. Zij krijgt bakken met 1-op-1-aandacht daardoor. Logisch. Vanzelfsprekend. Laatst had mijn oudste een studiedag vrij van school, terwijl mijn jongste haar halve peuterspeelzaal-dag wel door ging. Wát heeft mijn oudste daar van genoten!!! Ze zei het ook gewoon meermaals hardop. Dat het zo fijn was dat haar zusje er eens niet bij was. En toen bedacht ik me: verrek, wat doe ik toch eigenlijk weinig met mijn oudste alléén. Dat gaan we voortaan vaker doen!!!
Lindsy83
Wat een heerlijke meid met een heerlijk frietje! ;) Zo te lezen doe je zeker je best! Meer kan je ook niet doen :) Ik heb het nog makkelijk met 1 dreumes. Die hoeft alleen zijn aandacht met mamaplaats te delen ;)