7 jaar geleden
Positieve lichtpunten. Hoera een.... ?
Wanneer je wel even kunt genieten! Want dat is er niet veel bij wanneer je elke dag ziek bent door de HG, maar de lichtpuntjes zijn er.
Ik noem ze de lichtpuntjes in het donker. Zoals een nacht met vallende sterren, of in dit geval een mooie volle maan die straalt. Het is en blijft donker, maar er is ook een mooi licht, waar je aandacht naartoe getrokken word. Bij iedere echo, krijg (en maak) ik foto's en een filmpje. Zodat ik thuis iets heb, om mij aan vast te houden. Want hoe rot ik mij ook voel, dan ben ik gelukkig. Voor mijn kindje heb ik alles over. Ja zelfs dit. Zelfs elke keer zweven op het randje van uitdrogen, zelfs soms niet meer weten waar ik het zoeken moet. Rot HG(hyperemesis gravidarum) En dan voel ik het weer even. Misschien scheelt het dat ik er al eentje heb rond lopen op de wereld. En weet wat het is om moeder te zijn, om je kind onvoorwaardelijk lief te hebben.
Mijn dochter was als baby heel vaak ziek. We waren zo vaak in het ziekenhuis. Ze had astma, en de ene, na de andere longontsteking. Zo vaak heb ik gewenst om het van haar weg te nemen, over te nemen. En nu merk ik die moederlijke gevoelens tijdens zo een echo. Dan zie ik dat mijn baby het goed doet. Goed ontwikkeld, niets tekort komt. Dan ben ik gewoon eventjes gelukkig.
Afgelopen zaterdag hadden we een echo. Om te kijken wat we krijgen: Een meisje, of een jongetje. Natuurlijk is het voornaamste, dat ons kindje gezond is. Maar zover we tot nu toe weten, is dat al uitgebreid bekeken in het AMC en is onze baby gezond. Gemiddeld, en volgens de arts is dat het meest wenselijk in een zwangerschap. Uniek doen mag een baby na de geboorte, volgens de arts! Kortom een echo, ik was benieuwd.
En we krijgen een meisje erbij. Mijn dochter van 11: "YES, YES, Een zusje! YES!!!!" Mijn vriend was vooral overrompeld en trots, en blij toen ze vlak voor we het hoorde vroeg: "welke achternaam heeft het kindje?" Hij zegt niks, dus ik spel zijn achternaam. "Ja schat, jou baby, die in mijn buik groeit". Wat een heerlijk moment, en wat voelt het fijn zo met elkaar. We zijn gelukkig met onze kleine prinses!
Nu deze warme dagen maar eens door zien te komen...
Het gevecht tegen uitdrogen is moeilijker dan normaal op dit soort dagen. Maar ik doe het voor mijn meisje.
*Tip: Wanneer je een zware zwangerschap hebt bijvoorbeeld door HG, maar kan ook door andere redenen zijn. Is het heel fijn om de echo's te fotograferen met je telefoon of een fotocamera. En een filmpje te maken van de echo zelf. Dan heb thuis ook iets om jezelf aan vast te houden.
Anoniem
Wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben!! Ven in verwachting van mijn 3de kindje. Bij de 2de en bij m'n 3de tot nog toe ook alleen maar ziek., overgeven extreme hoofdpijnen., duizeligheid en dan nog m'n bekken probleem erbij.. Vind t onmogelijk om te genieten! En heb steeds het gevoel dat ik m'n andere 2 kindjes tekort doe.. Ben zo blij als m'n 9 maanden om zijn!!
MaartjeSofia
Hou Purdy, heftig ook dat je er zo depressief van werd. Dat lijkt me helemaal zwaar. Ik heb dat niet, wel veel moeilijke momenten maar het is ook moeilijk. Hoe jij het omschrijft zo zie ik het ook. De zwangerschap is gewoon echt heel zwaar, de baby krijgen daarin tegen een wonder! Wat grappig van dat onderzoek en die hersenverbindingen, wie weet ;) hoe dan ook het is het sowieso wel waard uiteindelijk en achteraf, maar er midden in is zwaar. Lijkt me een moeilijke keuze voor je, of je het weer wilt of niet. Misschien is praten met een arts die specialist er in is? En met je mee kan kijken. Wat voor (preventieve) behandelingen etc.
MaartjeSofia
Hoi Astrid, ach ja ik word een beetje moe van het niks doen eerlijk gezegd. Maar als ik momentjes heb dat ik juist wel even iets kleins kan doen, of een echo of zoiets dan heb ik mijn positieve momenten en dan geniet ik eventjes.
MaartjeSofia
Dankjewel Jolanda! Naar het die zwangerschappen. Ja ik weet dat het zo werkt. Bij mijn 1e had ik het ook, en ze is nu 11 was het grotendeels "vergeten". Tot nu... Het er middenin zitten is gewoon heftig. Toen ik in het begin van deze zwangerschap zo ziek was, zag ik mijn dochter na mijn ziekenhuis opname, en ze knuffelde mij en ik dacht... Ja... Voor jou kon ik dit ook, en jij bent het zo waard. Ik kan het voor deze baby ook! Dat gaf me kracht.