PCOS

Juni 2008. We zijn ruim een jaar getrouwd en hebben een huis gekocht en verbouwd. Ineens is daar de kinderwens. Ik ben op dat moment 24 en hopelijk op en top vruchtbaar! Ik stop met de anticonceptie en we gaan proberen om zwanger te worden. Ik word de eerste keer netjes ongesteld. Mijn tweede menstruatie blijft echter uit. Zou ik nu al zwanger zijn? Op vakantie word ik ontzettend misselijk en ben twee dagen behoorlijk ziek. We twijfelden of we op vakantie een test zouden doen of dat we zouden wachten tot thuis. We besluiten te wachten, maar onze eerste stop op weg naar huis is de drogist. Thuis aangekomen is de test negatief en onze teleurstelling groot.

Mijn menstruatie blijft echter uit. Na een maand of drie ga ik naar de huisarts en die geeft aan dat dat wel vaker voorkomt na langdurig pilgebruik en dat ik maar terug moet komen als ik na een half jaar nog steeds geen menstruatie heb gehad.

In december zit ik weer bij de huisarts en word ik doorgestuurd naar de gynaecoloog. Al heel snel wordt de diagnose PCOS gesteld. Bij deze aandoening rijpen je eitjes net niet ver genoeg door om te springen (eisprong). Op een (inwendige) echo kun je zien dat er een heleboel kleine eitjes in de eierstokken zitten.

We zijn opgelucht dat er zo snel een diagnose gesteld kan worden en vragen ons af hoe we verder gaan met de behandeling. Het advies van de gynaecoloog is echter: afvallen. Soms is enkele kilo’s afvallen genoeg om de hormoonhuishouding weer op orde te krijgen en een spontane eisprong op te wekken. Bovendien wordt er pas begonnen met een behandeling als je BMI onder de 30 zit.

Met goede hoop begon ik met afvallen. Ik ging langs bij een dietiste en schroefde mijn bezoekjes aan de sportschool op. Met resultaat: ik viel 10 kilo af in de volgende 5 maanden. De menstruatie kwam echter nog steeds niet op gang.

Weer terug in het ziekenhuis werd de behandeling besproken: ik moest eerst een medicijn nemen om een eerste menstruatie op te wekken (Provera) en vervolgens 5 dagen lang (cyclusdag 3 t/m 7) Clomid om een eitje te laten rijpen en springen.

Ik begon met de laagste dosering. Op cyclusdag 12 moest ik terug komen voor een inwendige echo om te bekijken of er een eisprong was geweest. Nog niets! Op dag 14 moest ik nog eens komen. Nog steeds niets. Ook op dag 18 en 20 was er geen eisprong.

De volgende maand weer Provera geberuikt en de dosering verhoogd. Gelukkig was er toen meer succes: het leek er zelfs op dat er sprake was van 2 eisprongen!  Na een samenlevingstest werden we naar huis gestuurd met een recept  voor Clomid en veel succes.

Gelukkig was het nog een maandje later raak en was ik zwanger van onze dochter.