"Oohh.. wat erg! Het zijn er drie.."

In mei 2017 besloten wij te stoppen met de pil en er samen voor te gaan. Geen haast, we zien het wel.

Ik had continue erg veel buikpijn, al tijdens de pil, maar nu nog meer dan normaal. In oktober ging ik hiervoor naar de dokter. Na wat controles en na het aangeven dat ik sinds begin mei nog geen menstruatie had gehad, stuurde zij mij door naar het ziekenhuis.

Na een echo en een gesprek met de gynaecoloog, kwamen wij er achter dat ik PCOS heb, waardoor ik geen natuurlijke eisprong had, en de vele eitjes die aanwezig waren bij mij veroorzaakte de buikpijn. Na goed overleg zijn wij in november al gestart met het traject. 

Op 31 mei 2018, de dag na mijn verjaardag, kwamen wij er achter dat ik zwanger was. Wauw! Wat enorm spannend..

In juni mocht ik in het ziekenhuis komen voor een echo. Hierbij zouden wij kijken of het hartje klopte en hoe ver ik ongeveer zou zijn.

Direct zag ik al twee vruchtjes zitten, de echoscopist bevestigde wat ik zag en we zagen ook twee kloppende hartjes. Ze ging nog even goed kijken, en toen.. 

"Oohh.. wat erg, ik zie er nog 1.. het zijn er drie!"

Deze woorden zal ik nooit meer vergeten, en haar ook niet..

Wordt vervolgd!