Snap
  • Zwanger

Onzekere en moeilijke tijden...

Verdriet, pijn, angst... behoorlijk veel emoties van de afgelopen weken...

Het is nu al een tijdje geleden dat ik een blog heb geschreven, dat kwam doordat ik de afgelopen weken veel te maken heb gehad met veel emo´s(emoties). 3 weken geleden ging ik weer aan het werk, na 4 weken plat liggen ging ik weer 5 dagen aan het werk. Ik moet zeggen dat het wel even zwaar was, die week kreeg ik van 2 collega´s te horen dat ze zwanger zijn. Leuk nieuws natuurlijk, voor hun.. maar als ik heel eerlijk ben heb ik het er wel moeilijk mee. Dit omdat ik net daarvoor m´n embryo was verloren, ik heb die week alleen maar gehuild ik kon gewoon niet stoppen. Het is niet dat ik ze het niet gun maar meer omdat het bij mij zelf al zo lang duurt. Ik zit nog niet lekker in m´n vel maar ik hoef niet meer iedere dag te huilen ,ik probeer ook veel afleiding te zoeken maar dat lukt me vaak niet. Ik praat er wel veel over met m´n man maar je merkt dat je als man en vrouw zoiets toch allebei anders verwerkt en ervaart. 

Nu hebben we nog 2 gezonde embryo´s in de vriezer en kunnen die nog terug geplaatst worden. Vorige week hadden we een gesprek bij onze fertiliteitsarts, wat is een fertiliteitsarts dat is een basisarts werkzaam op een polikliniek het woord fertiliteit betekend vruchtbaar. De arts is vooral betrokken bij de begeleiding van patiënten en hun partners met een onvervulde kinderwens, de arts verricht onderzoek, controles en zo nodig behandelingen. Zo even een kleine uitleg van een fertiliteitsarts. Maar goed daar waren wij weer voor een evaluatie en een gesprek met hoe nu verder, ik vertelde de arts ook dat ik na m´n bijna over stimulatie nog steeds last heb. Zij stelde voor om maar even een uitgangsecho te maken om te kijken wat het zou kunnen zijn. Ze keek en zag een follikel(eicelblaasje) van 43mm ze zei dat hij wel weer iets groter was dan dat hij hoort te zijn. Ze wilde daarom dat ik bloed liet prikken om te kijken of ik geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, Ik schrok wel even ik dacht serieus dat ook nog. Ze zei wel gelijk probeer je niet druk te maken; ik dacht pff ja makkelijker gezegd dan gedaan. Nou ik weer naar beneden om bloed te laten prikken(om te kijken of ik het zwangerschapshormoon in m´n bloed had), ik zou pas de volgende dag de uitslag krijgen. Nou ik kan je vertellen ik heb die nacht niet heel goed geslapen... De volgende dag kreeg ik de uitslag het was geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap gelukkig. Het zou wat zijn als ik het wel had, ik probeer al op een moeilijke manier zwanger te worden het lukt maar niet en dan ben je toch zwanger maar zit het niet in je baarmoeder... Gelukkig was dat niet het geval bij mij. Ze dacht dat het waarschijnlijk een soort van cyste was die bij m´n eerste volgende menstruatie wel weg zou gaan. Nou ik zit nu op cyclus dag 31 en ben nog steeds niet ongesteld.. Afgelopen vrijdag heb ik toch maar even gebeld omdat ik als ik te druk ben mijn buik gelijk gaat opzetten en dan af en toe steken krijg, als m´n buik is opgezet lijk ik wel 3 maanden zwanger. Nu kreeg ik te horen van de verpleegkundige van de afdeling ivf dat als ik voor donderdag nog niet gemenstrueerd heb dat ik dan weer moest bellen en dan die ochtend ook even een zwangerschapstest moest doen. Ik kan je vertellen dat het echt niet leuk is om iedere keer weer dan zo´n test te doen terwijl je weet dat je echt niet zwanger bent. Eerst die bloedtest en dan nu misschien a.s donderdag die zwangerschapstest.... Geeft de test negatief(waarvan ik nu al weet dat dat dus het geval is) dan moet ik vrijdag naar het ziekenhuis voor weer een uitgangsecho om te kijken waarom m´n menstruatie weg blijft.

Even nog over onze embryo´s die in de vriezer zitten bij mijn eerst volgende menstruatie willen we weer een poging wagen om hem/haar terug te plaatsen......

8 jaar geleden

Lief dank je Annemieke2

8 jaar geleden

Dank je essiearwen

8 jaar geleden

Ik kan je alleen maar heel veel sterkte de komende tijd en voor je hopen op een goede afloop.

8 jaar geleden

Naarmate dat de hormonen uit je lichaam verdwijnen zullen ook je emo's rustiger worden. tenminste dat is mijn ervaring. Ik hoop voor je dat je snel weer verder kan/mag. Heel veel succes!