Onze laatste vakantie met z'n tweetjes

September 2017, we waren op vakantie in Barcelona, onze favoriete stad waar wij al zolang naartoe gaan sinds we samen zijn. De stad die voor ons voelt als thuis komen en waar we ons ook helemaal op ons gemak voelen. Al zoveel bijzondere plekken ontdekt daar en nog steeds worden we verrast door al het moois van deze stad. Daar waren we dus, maar eerst hadden we een paar dagen Valencia geboekt. Vanuit daar zijn we doorgereden met de trein naar Barcelona, een top idee van Chong om naar 2 steden te gaan. Ons hotel lag tegenover het voetbal stadion Camp Nou. Er stond een wedstrijd gepland, Barcelona – El Clasico, waar Chong kaartjes voor had gekocht. We zaten vooraan, op de 3e rij. Wat was dat fucking vet om die sfeer daar te kunnen ervaren. Ik ben geen trouwe voetbalfan, maar dit vond ik toch echt prachtig om mee te maken.Mijn ouders waren ook op hetzelfde moment op vakantie in Spanje en mijn vader whatsappte me op het moment dat de wedstrijd speelde dat ze ons op televisie zagen.Lachen is dat!

Maarrrr terug naar waar we gebleven waren, we wilden een kindje krijgen. Dat kan ik jullie nog wel 100x vertellen hoe blij ik toen was! Samen waren we er over uit dat wij een gezin wilden gaan vormen, we dachten na over hoeveel uur ik uiteindelijk zou gaan werken, of het kindje na een kinderdagverblijf zou gaan en vooral ik droomde al over hoe het kamertje uit zou komen te zien. Ik weet nog dat ik niet kon wachten om die vervelende pil strip eindelijk in de prullenbak te mogen mieteren. Toevallig was die week van onze vakantie mijn laatste week van de strip.

Oke, let’s do this! Weg pil en weg hormoontjes die ik al zoveel jaar in mijn lijf had zitten. Hallo foliumzuur, vanaf vandaag ben je mijn nieuwe vriend. Ik struinde het internet af om meer informatie te vinden over ovulaties, eisprong, vruchtbare dagen, zwangerschap , de hele mikmak eigenlijk. Wat is het eigenlijk interessant als je je daarin eens gaat verdiepen. Dat ene zaadcelletje wat rond zwemt en samen met jou eicel eens even een kindje gaan vormen, het is toch eigenlijk te bizar voor woorden als je erover nadenkt? Ik downloadde op mijn telefoon een aantal apps en die ik het meest handigst vond bewaarde ik.Zo verliepen de dagen en weken voorbij en hadden een fijne tijd waar we veel leerden over alle nieuwe informatie..

Op een dag voelde ik me anders.. Ik voelde me uh? Zwanger? Ik had geen ervaring dus ik zocht op internet op wat de verschijnselen waren en ik weet nog dat ik aan mijn vriendin vertelde dat alles erop wees dat ik preggo was.  Afwachten tot ik een test kon doen, en wat bleek, ik was niet zwanger. Ik begreep er niets van, vol met emotie wachtte ik af totdat Chong thuis kwam van zijn werk. Ik was verdrietig, waarom weet ik niet goed.. het was pas de eerste maand dat we er gericht mee bezig waren. Maar toch, ik wilde het zo graag en naar mijn gevoel vertelde mijn lichaam dat ik zwanger was. Geen psychische gedachtes in mijn hoofd, nee ik was ontzettend moe, mijn borsten deden zeer, steken in mijn onderbuik en last van mijn rug. Wie weet was ik toen toch zwanger, maar daar zullen we nooit meer achter komen.

Op naar de volgende maand en niet meer zoveel bezig zijn met al die zwangerschap verhalen. Laat het los zei Chong. Ik was er toen ook zoveel mee bezig. Kan je het me kwalijk nemen? Ik denk het niet, ik hoopte er zo op om moeder te kunnen worden, mijn liefde die ik al altijd had voor kindjes ook over te mogen geven aan mijn eigen kindje, ik verheugde mij enorm om dat ook te mogen ervaren. “ wat zou het leuk zijn als we met kerst zwanger zijn” vertelde ik Chong. De dagen gingen voorbij, ik wist precies wanneer mijn piek en ovulatie waren, al het huiswerk was gedaan en het was weer afwachten. Maar dit keer gewoon met gezonde spanning.

Op 25 december 2017, 1e kerstdag zijn we naar familie gegaan om kerstochtend samen te zijn. Nadat we thuis kwamen moest Chong gaan werken, zijn ouders hebben een restaurant en met feestdagen is het altijd druk. Ik was een aantal uur alleen thuis en zat op de bank televisie te kijken. Weer opeens, zomaar uit het niets voelde ik me anders. Ik moest overgeven, dit had ik de vorige keer niet en vloog naar het toilet toe. Oke, opeens spugen kan toch wel een verschijnsel zijn dacht ik. Zal ik maar weer op de bank gaan zitten of ren ik naar boven op een zwangerschapstest te halen. Ik hoef jullie niet te vertellen hoe snel ik boven was en hoe snel ik weer beneden was om over dat staafje van de test heen te piesen. Wachten, wachten, wachten.. er stond 2-3 weken zwanger.

Huh?? Echt?? Hup, weer die trap op, nog een test gedaan en uiteindelijk nog eentje. Ik was hartstikke zwanger en ik kon het niet geloven. Tegen wie kon ik even gillen van blijdschap? Zo blij, verliefd, ik voelde me zo gelukkig en ik kon niet wachten om Chong te verrassen! Ik pakte de 3 testen in, tranen van geluk rolden over mijn wangen. Wat vond ik dat moeilijk om te moeten wachten met dit nieuws te vertellen, die uren leken wel een eeuwigheid te duren!'                       We hebben samen gegeten, tafel was mooi gedekt, het was immers 1e kerstdag en we waren deze dag met z’n tweetjes. Nou ja..tweetjes, uiteindelijk was er al een klein mini mensje op komst en alleen ik wist dit. Mijn geheimpje voor een aantal uurtjes. Ik heb een cadeautje voor je vertelde ik hem. Rammel er maar niet mee want anders zit het door elkaar zei ik hem nog. Alsof ineens niet meer op het scherm te lezen was dat ik zwanger was haha!

Chong toont zijn enthousiasme op zijn eigen manier, iets meer ingetogen dan dat ik ben, maar ik zag aan zijn ogen dat hij net zo gelukkig was als mij. We knuffelden en zoenden elkaar en dachten al na over ons leven met een kindje. Toch stonden we ook nog met beide benen op de grond en wilden afwachten tot de eerste echo of alles oke zou zijn met onze kleine beeb. Pas daarna zouden we het aan onze ouders vertellen.

Deze dag, die ene kerstdag was eentje die wij nooit meer zullen vergeten. Een mooie, emotionele & leerzame ervaring die startte met een nieuw begin naar onze toekomst.

www.instagram.nl/mandy.2208