Ontmoeting met de zaaddonor

Ik heb de donor via de mail verteld dat ik het allemaal heel spannend vind mij hij stelde me erg gerust. Hij snapt dat ik het allemaal heel spannend vind, het is ook niet niks. Maar ik hoef me nergens zorgen om te maken.

Maar op zondag 3 mei 2015 gaat het dan toch echt gebeuren, en ook al is die spanning volgens hem allemaal niet nodig, toch vind ik het spannend. Het lijkt echt net een eerste date.

En in de mail vertelde hij me ook zijn echte naam. Hij had zich onder een andere naam op de site voorgedaan, want zijn familie en vrienden weten niet dat hij doneert. Hij ziet daar het nut niet van in om het te vertellen en wil dat doen wanneer hij niet meer doneert. En stel dat een bekende zijn advertentie tegenkomt. Dat wilde hij niet.

En jeetje, dat is een omschakeling. Ik noemde hem altijd J, en nu wat het ineens L (vanwege zijn privacy noem ik geen namen).

En dan is het ineens zaterdag. En morgen is het zondag! Wat een stress want morgen is de grote dag! Allerlei vragen spoken door mijn hoofd. Hoe zou het morgen gaan. Zou hij me goed genoeg vinden als moeder? Hoe moet ik me aankleden? Moet ik me opmaken (wat ik overigens nooit doe)? Zou hij me niet voor de gek houden dat hij niet op komt dagen? Hoe zou hij eruit zien? Wat als ik misstap en val (dat zou wel heel slungelig zijn)?SPANNEND!!!!

Ik weet nog goed dat ik die zaterdag niet super goed geslapen heb en dat ik de hele nacht heb liggen malen met vragen die door mijn hoofd spookten.

Wat ik wel weet, is dat ik me gewoon normaal moet gedragen en gewoon mezelf moet zijn. Hij weet hoe graag ik een kindje wil en dat hoef ik vanavond bij onze ontmoeting niet 100 keer te vertellen want het moet natuurlijk niet te overdreven overkomen.

Wat heeft de zondag lang geduurd tot 19.45 uur. Om 20.30 uur zouden we elkaar ontmoeten maar ik wilde natuurlijk op tijd zijn. We hoeven maar een klein half uurtje te rijden maar ik kom liever 20 minuten te vroeg dan dat ik 1 minuut te laat kom. Dus wij stonden iets na 20.00 uur al op de locatie. En dan moet je dus nog een half uur wachten. De dag duurde al lang, maar dat halve uurtje duurde voor mijn gevoel nog veel langer. En toen kreeg ik ook nog een appje van hem. Ik heb mijn berichten afgeschermd en kreeg dus alleen de tekts “Bericht van L”. Pffff, zou hij niet komen? Dan is hij daar wel lekker op tijd mee?!

Zorgen om niks, maar de weg waar hij vandaan moest komen was afgesloten en dus moest hij een heel stuk omrijden. Het was die zondag best fris en hij adviseerde ons om naar binnen te gaan. Hij kwam wel naar binnen en zou ons wel vinden. Mijn moeder en ik zijn dus naar binnen gegaan en hebben daar even zitten kletsen.

Op een gegeven moment zagen we iemand binnen komen. Ik stootte mijn moeder aan en knikte. Zou dat hem zijn? Hij liep voorbij en kwam niet terug. Nee dus… Toen weer iemand, een knappe vent joh! Weer stootte ik mijn moeder aan. Helaas, dat was hem ook niet. Maar toen om iets voor 21.00 uur kwam er weer iemand heel haastig naar binnen lopen en mijn moeder had het ook al gezien. Maar aangezien er al 2 niet terug waren gekomen zou deze leuke vent het ook vast niet zijn. Hij liep een stuk verder en toen ik even later toevallig de kant op keek waar hij heen was gelopen kwam hij terug!!! Ik schopte mijn moeder tegen haar been en ze keek ook op. Hij kwam onze kant op. “Melanie?” Ik hakkelend: “J-j-ja… L?” Hij lachte, gaf me een hand en bevestigde dat hij L was. Ook gaf hij mijn moeder een hand. “Zullen we even naar een rustigere plek gaan, dat praat wat makkelijker?” zei hij. We zijn de trap op gegaan en daar zat verder niemand. Ik heb hem wat te drinken aangeboden. Hij wilde een jus-d’orange. Mijn moeder wilde spa rood en die heb ik ook maar genomen. Aan de bar kreeg ik een glas jus, 2 glazen voor de spa en 2 flessen spa. Hoe moet ik dat in godsnaam in een keer meekrijgen?!En ik ben momenteel zo’n lompe gans, als ik dat allemaal de trap op mee moet nemen breek ik denk ik mijn nek. Gelukkig stelde de ober voor om even mee te lopen en dat vond ik wel erg fijn. Toen de ober weg was kon het gesprek beginnen. Wauw, wat had deze man er verstand van zeg! Hij had zijn rijbewijs bij om zich te legitimeren, hij had ALLE papieren bij, van testen van zaadkwaliteit tot soa testen, echt van alles. Dus hij was zeker voorbereid en wist waar hij over sprak. We hebben het over van alles en nog wat gehad, wat ik wilde, wat hij wilde, alles besproken wat we in de mails ook besproken hadden om alles maar te bevestigen. Hij had zelfs het contract al bij zich. Nou, dat wil wel wat zeggen naar mijn idee! Na 1,5 uur gesproken te hebben met elkaar was het tijd om er een eind aan te breien. Hij wenste ons een fijne vakantie, gaf ons een hand en zei dat we contact zouden houden. We hebben afscheid genomen en zijn daarna beiden weggegaan.

Toen mijn moeder en ik in de auto stapten viel er een hele last van mijn schouders. Ik vroeg mijn moeder wat ze van hem vond, en aangezien zij mensenkennis heeft (ze prikt dwars door iedereen heen) was ze heel positief over hem. Ze had er een goed gevoel bij en ze adviseerde mij om met hem door te gaan en niet verder te zoeken. Maar dat was ik ook niet van plan, want deze ontmoeting was geweldig en ik zag hem wel als de donor van mijn kindje.

En dan nu eerst op vakantie. Dominicaanse Republiek, we komen er aan!!