4 jaar geleden
Oké, die had ik niet zien aankomen!
Nr. 3
In mijn vorige blogs is te lezen dat mijn vriend en ik inmiddels al 15 maanden proberen om een kindje te krijgen maar dit helaas nog niet wil lukken. In die 15 maanden ben ik maar 1x ongesteld geweest en dat is ook alweer een jaar geleden. Dat is dan ook de reden waarom wij naar de gynaecoloog zijn geweest. Inmiddels is de voorlopige diagnose PCOS vastgesteld en wachten wij af tot de volgende afspraak met de arts om de uitslagen van alle testen te bespreken en hopelijk ook een plan van aanpak.
Sinds ik de diagnose PCOS heb gekregen, zijn er ook wel wat dingen op hun plek gevallen. O.a. heb ik wat overgewicht wat ik maar niet kwijt lijk te kunnen raken en natuurlijk die uitblijvende menstruatie. Juist dat laatste vond ik nooit zo’n groot probleem haha. Totdat je die verdomde menstruatie nodig hebt voor je grootste wens, een kindje!
Ik had het ook wel geaccepteerd dat ik niet uit mijzelf ongesteld kon worden. Zeker met de wetenschap dat het eventueel met medicatie wel opgewekt zou kunnen worden. Tuurlijk weten we dat dat een lang en lastig traject kan worden maar het is in ieder geval iets waar wat aan gedaan kan worden, right?
Nadat ik gisteren een rondje had hard gelopen, kwam ik thuis en begon ik wat krampen te voelen in mn onderbuik. Ik heb nog nooit last gehad van menstruatiekrampen dus eigenlijk kwam dat niet eens in mij op. Totdat ik vandaag dus ineens uit mijzelf ongesteld werd! Dat was dus nogal een verassing ineens..
Jullie snappen misschien mijn verwarring wel een beetje want ik weet nu niet zo goed of ik hier nu blij mee moet zijn of niet. Want tuurlijk is het fijn dat ik blijkbaar toch ongesteld kan worden maar ergens zit er ook een stemmetje dat zegt; als dat eitje vorige week bevrucht was, had ik nu misschien wel zwanger geweest.
Ik wil proberen om positief te blijven en dat stomme stemmetje niet te laten winnen. Want dit is natuurlijk pas het begin en er zullen waarschijnlijk nog veel meer maanden volgen met de teleurstelling van een menstruatie. Weer een maand waarin het zo gehoopte gesprongen eitje dus niet bevrucht blijkt te zijn. Nu had ik deze menstruatie natuurlijk niet verwacht maar toch voelt het een beetje als een gemiste kans.
Ik weet nog niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan dus ik hoop dat er hier nog wat dames zijn die mij hier misschien wat tips over kunnen geven. Wie zitten er of hebben er nog meer in zo’n soortgelijke situatie gezeten? Ik hoor jullie graag! Voorlopig wachten wij in ieder geval de volgende afspraak af. Die duurt gelukkig ook niet zo lang meer dus mijn volgende blog zal hoogstwaarschijnlijk daarover gaan.
Liefs!
xRenee
Hoihoi, wat fijn om te lezen dat het bij jou gelukt is! Ik ben inmiddels weer naar de gynaecoloog geweest en hebben nu de keuze: of onderzoek doen naar mijn baarmoeder of alvast starten met clomid (en dus eerst provera omdat ik ook geen menstruatie van mijzelf heb) en zien wat dat doet. Ik moet er nog even goed over nadenken maar ik denk dat ik wil starten met clomid en intussen wil proberen om af te vallen. Ben al een tijdje geleden weer beginnen met hardlopen, helpt ook goed om je hoofd even leeg te maken! We gaan nog even kijken wat we gaan doen en hopen positief te kunnen blijven ?
Jolx
Hoi! Ik stopte begin augustus 2017 met de nuvaring. Tegen februari zat ik al aan een cyclus van in de 60 dagen, dus naar mijn gyn geweest in maart 2018. Toen de diagnose PCOS gehad en gestart met clomid (en nieuwe loopschoenen gekocht en weer gaan hardlopen om wat kilo's te verliezen;)). 1e ronde 50mg clomid maar ook telkens Provera omdat ik ook geen menstruatie had van mezelf. 2e ronde clomid 100mg... Eind mei 2018 geen enkel eitje te bespeuren, 2 dagen later opnieuw echo, nog steeds niks... Dan moest ik naar 150 mg clomid en al op intake bij fertiliteit.. eind juni 2018 intakegesprek gehad. Ondanks de provera geen maandstonden maar wat een buikpijn... Ik belde naar fertiliteit of ik de clomid mocht nemen of niet. 'Kom maar eens op controle, we gaan een echo doen om je baarmoederslijmvlies te bekijken'. Goed, op 6 juli 2018 de echo (in de pauze van men werk want ik werk in het ziekenhuis). 'Mevrouw, ik denkdat u zwanger bent'. Say what!? Urinetest gedaan ter bevestiging want men zag slechts een mini vruchtzakje op de echo. En inderdaad.. ik was zwanger en mijn lieve dochter is nu 3 maand oud ?
Mama van 2 meisjes
Het valt niet mee hé! Maar hou nog even vol want het is echt alles waard om dan in eens die positieve test vast te hebben. Succes hoor en ik hoop dat je snel zwanger bent en dat je dan een mooie zwangerschap mag hebben.
xRenee
Hoihoi, allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik probeer mij nu te focussen op het afvallen en leef een beetje met de dag. We moeten misschien ook maar zien wat de toekomst brengt. Stress is immers ook niet goed? bedankt voor je reactie, superlief! ?