Snap
  • Zwanger
  • mamaplaats
  • #liefsdevoorschrijven
  • verwerkendoorteschrijven
  • vanjeafschrijven
  • levensles

Oh, het is zo fijn om te genieten, maar het voelt niet altijd even eerlijk.

Ik geniet oprecht van deze zwangerschap. Dit keer is het heel anders en ga ik er bewuster mee om. Ik neem de tijd om te genieten en ik laat het toe om te genieten. Ik maak dagelijks wel even een foto van lieve babybelly. Even de tijd om in het kamertje te snuffelen. In gedachten voorstellen hoe het straks zou zijn met twee prachtige meiden om voor te mogen zorgen. Oh, het is zo fijn om te genieten, maar het voelt niet altijd even eerlijk. Een soort schuldgevoel en boosheid naar mezelf. Ik kon toen, tijdens mijn eerste zwangerschap, namelijk niet genieten op de manier hoe ik dat nu wel doe.

Het moment, de situatie en gevoel van toen, is niet te vergelijken. Toen ik ongepland zwanger raakte van mijn grote lieve kleine meid, heb ik niet altijd de tijd genomen om van alle momenten te genieten. Ik kon het niet toelaten in de situatie waarin ik toen was beland. De tijdddruk naar het zoeken van een huisje en de mogelijkheid dat we niet optijd een huisje konden krijgen, speelden toen een grote rol in mijn gedachten. Twee mogelijke toekomst beelden en ik kon me alleen focussen op èèn vraag. Zouden we alles nog op tijd voor elkaar krijgen?

Begrijp me niet verkeerd. Tuurlijk hebben ik genoten van al haar getrappel en we hebben haar zo vaak mogen zien op de echo. Ze is altijd ons wondertje. We waren en zijn nog steeds verliefd op haar. Maar die ene vraag. Ik kon het niet loslaten.

Met veel (heel veel) geluk kregen we dan ons appartementje! Dolgelukkig en blij natuurlijk. Net optijd om alles nog te verbouwen, want het huisje was nagenoeg kaal. Opnieuw verlegde ik de grens om te genieten van mijn zwangerschap. Ik nam mezelf maar voor dat als alles optijd af zou komen, ik met mijn verlof heerlijk zes weken kon genieten van de laatste loodjes. Maar de grens was al eerder bereikt. Mijn kleine lieve meid werd iets te vroeg geboren. Ze was en is nog steeds een klein sterk meisje, en dat heeft ze ook bewezen. Na een paar maandjes na de geboorte van ons meisje, drong het tot me door; van die laatste weekjes heb ik nooit kunnen genieten. 

Ik heb hier zo veel van geleerd. En het verwerken kost meer tijd en aandacht dan gedacht. Alle momenten met mijn kleine grote meid, okal zijn ze kort, ik geniet van ze. Elk moment dat ik even over mijn buik aai of tegen het wondertje in mijn buik praat. Ik geniet van die speciale momenten.

Ik ga blijven genieten, vandaag en elke dag opnieuw. Natuurlijk alles met een beetje liefde 💖 

Doe jij dat ook voor mij en voor jezelf? Liefs van mij.