Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • hormonen
  • IUI
  • worden

Nu echt Zwanger?

Mijn gedrag veranderde

Na 2 miskramen, en 7 jaar hormonen een laatste insiminatie poging. De arts zei tijdens de insiminatie dat we er niets van zouden moeten verwachten. Het was een erg slechte insiminatie. Slechte kwaliteit sperma. Na 2 weken wachten, zouden we mogen testen. Van mij hoefde het niet. Ik hield mij vast aan wat de arts had gezegd. Het lukt niet. Mijn man vond dat ik een andere stemming had. Hij vroeg dan ook of ik al menstueerde. Ik werd erg boos en zei, nee nog niet, maar morgen vast wel. Hij vroeg mij een test te doen. Dat vond ik erg lastig. Dit kon toch niet waar zijn. Na wat de arts had gezegd. Toch maar een test gedaan. En...  Positief. Toch kon ik niet direct helemaal blij zijn. Na 2 miskramen was ik gereserveerd blij.  Na 6 weken terug nasr hrt umcg. Ik was erg zenuwachtig. Zal er iets te zien zijn op de echo? Ik dacht dat ik gek zou worden van het wachten in de wachtkamer. Wat duurde het toen lang voordat de arts mij kwam halen. Eenmaal in de stoel kwam het verlossende woord. Er was een kloppend hartje te zien op de echo. Zo bijzonder. Een heel klein knipperlichtje.