8 jaar geleden
Nothing is really lost until Mum can't find it
Tja dat is absoluut de waarheid! En ik heb de afgelopen dagen weer veel "kwijt" geraakte dingen "gevonden".
Nothing is really lost..... until Mum can't find it.
Het is zo ongeveer het motto van mijn kinderen en mijn vriend. Dagelijks krijg ik vele vragen toegeworpen met vermissingen die opgelost moeten worden. Zo ook vanochtend meteen weer toen de dagelijkse gang van zaken begon. Mijn dochter: Mam, waar heb je mijn kleren klaargelegd? Mijn jongste: Drinken?! (hij zoekt dan zijn beker). Mijn vriend: waar zijn de luiers? Waar zijn de billendoekjes? Waar is de sudocreme? Op dezelfde plaats waar het altijd ligt vriend-lief: in de onderste lade van de commode, de tweede vraag op dezelfde plek en de derde vraag in de bovenste lade.
En zo gaat het heel de dag door. Waar is mijn rugzak? Waar is zijn mijn sleutels? Waar zijn mijn schoenen? Waar ...., waar...waar. waar. ?!?!
Ik wordt er af en toe wel een beetje gek van. En als ik het niet weet... dan heb ik het gedaan, worden ze boos op mij?? Ach ja, het hoort wel een beetje bij Mama zijn. Maar dat betekend niet dat ik er niet gek van mag/kan/hoef te worden. Gelukkig ligt het meestal op de plaats waar ze het, het laatste gehad hebben als ze iets kwijt zijn. En daar laat ik ze dan ook eerst even kijken. Ligt het daar toch niet?! Dan moeten ze toch echt even zelf zoeken, vooral onze grote meid, maar Papa ook ;-).
En zeg nou zelf: het is wel lekker makkelijk om aan Mama te vragen i.p.v. zelf even na te denken ;-)
Kirstenimolnen
Haha hier ook. Alleen mijn man dan. Elfa helpt gewoon om dingen zoek te maken. Laatst ging mijn telefoon en ik hoorde hem, maar nergens te vinden. Uiteindelijk vond ik hem door het geluid te volgen in haar klepbankje. De kleine verzamelaar haha. Jammer dat het andersom niet zo werkt. Als je zelf een keer iets kwijt bent, zal je het ook zelf moeten zoeken.
Myfteria
Hilarisch. Vandaar dat ze snel mama moeten leren zeggen ;-)