10 jaar geleden
Nog veilig bij mama...
Het is alweer twee weken geleden dat ik was opgenomen met voorweeën, ondertussen zitten ze nog steeds veilig bij mama in de buik.
Of de kleintjes al geboren zijn? Nee, gelukkig nog niet. Je wil niet weten hoe erg ik steeds in spanning zit. Het wordt gelukkig al wel wat minder. 2 weken geleden was ik nog opgenomen in het ziekenhuis met voorweeën, op dit moment heb ik gelukkig alleen nog maar last van harde buiken die komen en gaan. Het zijn er nog best wel veel maar er zit gelukkig geen regelmaat meer in en het zijn er ongeveer 10 tot 15 per dag en dat mag met een tweeling rond deze tijd die allebei netjes op gewicht zitten. Mijn baarmoeder is namelijk al zo groot als bij een zwangerschap van 38,5 week. Ik merk dat mijn buik snel geprikkeld raakt als ze wat drukker zijn, maar door de vele rust die ik moet nemen zijn ook de kleintjes wat rustiger geworden.
Het valt niet mee om mijn rust te nemen, hoe hard ik het ook probeer. Vriendlief is alweer een week aan het varen en Quin had 2 extra dagen vrij van school. Gelukkig heeft hij het hier thuis niet al te bont gemaakt en ruimde hij alles weer redelijk netjes op als ik erom vroeg. Een vriendin heeft hem zaterdag opgepikt voor de intocht van Sinterklaas zodat ik even rustig kon gaan liggen. Maar in plaats daarvan, draaide ik snel een was en moest er toch echt na 3 dagen even een stofzuiger door het huis heen. Naast de verplichte dingetjes als douchen, drinken pakken, eten klaarmaken, hond uitlaten en een ziekenhuisbezoek lig ik over het algemeen op de bank wat te lezen, een spelletje te spelen met Quin of tv te kijken. Al moet ik zeggen dat liggend de was opvouwen ook nog best mogelijk is.
Door zoveel mogelijk plat te liggen hopen we er ook voor te zorgen dat de baarmoederhals netjes dicht blijft zitten in plaats van dat hij nu al open gaat door het gewicht wat erop rust. Morgen mag ik weer voor controle en zullen we zien of het effect heeft gehad. Naast de harde buiken heb ik wel weer wat last van de banden (door het indalen) en regelmatig een zwaar gevoel van onder waardoor ik bijna in de stress schiet dat het echt nog geen tijd is om te gaan bevallen. We zitten nu op 34 weken en ik hoop het toch echt nog zeker een week vol te houden, onder andere zodat vriendlief ook niet hals over kop van boord hoeft om nog op tijd aanwezig te kunnen zijn en we na zijn thuiskomst samen nog lekker een avondje samen kunnen doorbrengen. Ook de gynaecoloog heeft gezegd dat ze het dan niet meer gaat remmen, maar elke dag is er toch weer 1.
Mijn buikje met 33,5 week.
Anoniem
We gaan met zijn allen duimen dat onze kindjes blijven zitten. Ik ben weer thuis en hoop dar we allemaal een gezond kindje (s) mogen krijgen. Je heb id een pprachtige buik.
May
Het is inderdaad ook echt alleen maar buik ;-) Ik merk het nu lichamelijk ook dat als ik iets ga doen dat ik het gewoon ook niet volhoud. Het liefst eet ik liggend op de bank omdat ik zittend last krijg van mijn rug door het gewicht. Genieten van de rust gaan we nog zeker even proberen.
May
Dank je wel voor je lieve berichtje. Ik heb gelukkig nog niet echt last van nesteldrang, dus dat scheelt weer. Maar hulp vragen is niet echt mijn ding. Dat moet ik toch echt is gaan leren, ook voor straks.
May
Lief van je! Dank je wel.