Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • ziekenhuis
  • spugen
  • Sondevoeding
  • hg

Neus maag sonde

Hoe vaak kun je deze verliezen in een weekend?

31 januari

Half tien melden in het ziekenhuis. De diëtiste had overlegd met de gynaecoloog. Ze zijn bang voor het refeeding syndroom. Wanneer je al een tijd niet hebt kunnen eten en je met sondevoeding weer terug voeding binnen krijgt is het belangrijk dat dit niet te snel gaat. De bedoeling is dat ze dagelijks bloedwaarden prikken om te kijken hoe mijn lichaam hier op reageert, naast de eerste dagen een thiamine injectie.

Ik was ondertussen al volledig uitgedroogd. Dinsdag het laatste infuus gehad, maar geen idee wanneer ik voor het laatst iets binnen heb gehouden. Mijn lichaam is op, bizar wat je in nog geen twee weken in kan leveren.

Het is druk op de afdeling. Ik krijg een kamer en mag mijn spulletjes neerleggen. Kamer 33, de kamer naast de hoekkamer, een kamer waar ik achteraf ruim drie weken zal verblijven. Een mooi uitzicht op de weg, waar ik mijn collega’s iedere dag aan kan zien komen rijden en weer kan zien vertrekken. (Nu, bijna een jaar na datum, kan ik een review schrijven over bijna alle kamers in het Amphia, mocht je de beste kamer willen hebben, let me know, ik zal je de goede nummers doorgeven;))

Om twaalf uur komen ze bloedprikken, om half een komt de voedingsassistent. De eerste kennismaking met M., de man die net het beetje extra geeft aan de patiënt, waardoor het bijna een feestje was om je eten te krijgen. Maar helaas, ook dat belande rechtstreeks in de toilet, en al vrij snel kwam de verpleging met een nieuwe lading aan bakjes, die ik er per uur bijna doorheen werkte.

Om twee uur werd de eerste keer de sonde geplaatst. Ik schrok ervan. Ook mijn zoon heeft een tijdje een sonde gehad die ik uiteindelijk zelf in mocht brengen. Ik vond hem al ontzettend stoer, maar nu ik het zelf mocht ervaren was ik nog trotser op hem. Het was echt niet heel erg, maar fijn is anders.

Deze sonde heeft er precies een half uur ingezeten, en voordat we een dag verder waren stond de teller al op acht. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit niet verwacht had. Ik dacht sonde erin, we gaan het rustig opbouwen en ik ga de rest van de zwangerschap gewoon met sonde mijn ding doen. Geen moment dat ik van te voren heb gedacht dat dit niet zou gaan lukken.

Ook zaterdag werd hij zes keer ingebracht en ik werd met de minuut slechter. Het was op, er zat echt niets meer in mijn lichaam en het spugen liep op naar twintig keer per uur. Het lijkt oprecht overdreven als ik het zo opschrijf, maar het was echt zo, het voelde bijna fijn als ik een minuut of tien niet gespuugd had.

Zondag nogmaals geprobeerd, weer acht nieuwe pogingen. Uit bed komen was geen optie meer, continue knallende hoofdpijn.

De vraag zofran werd ondertussen gesteld en de arts van dienst kwam langs en besprak heel rustig wat de opties waren. In de avond beslis ik dat het even genoeg is. Na 22 keer de neusmaagsonde in lijkt het toch niet de oplossing te zijn voor mij.

Wat zijn de andere opties.... en waar doe je goed aan met 7.5 weken zwangerschap?

3 jaar geleden

Volgens mij kan ik mij niet voorstellen wat dat met je doet . Drie zwangerschappen met een verkeerde afloop is al ongelofelijk en ontzettend naar. En hoe lief je schrijft over mijn doorzettingsvermogen, kan ik mij juist bij jou ook voorstellen hoe zeurderig ik klink, wetende dat ik wel het geluk heb gehad met twee kindjes. Mijn doel is vooral om op papier te zetten hoe het is geweest, niet zo zeer voor mama's die het ook mee hebben gedaan (al zullen ze jaloers zijn op de manier zoals er hier gehandeld is in het ziekenhuis en alle zorgverleners daar omheen, inderdaad ook overleg met dokter Painter, een gynecaeoloog die in het weekend gebeld kon worden door de verpleging en een klinisch verloskundige die zelfs als ik nu nog in het ziekenhuis loop gedag komt zeggen;)) maar ook voor de mensen die geen idee van HG hebben. Wetende dat het bij mij de eerste keer helemaal goed gekomen is, en de tweede keer ga ik er vanuit dat het ook goed gaat komen (mijn dochter is pas zestien weken nu) al merk ik deze keer dat ik mentaal een stuk langere weg te gaan heb. Ik hoop dat het bij jou ook een plekje heeft mogen krijgen, in hoeverre dat kan...

3 jaar geleden

Pfff wat een zware tijd! Wat bewonder ik jouw kracht en jouw doorzettingsvermogen! Zelf 3 zwangerschappen met HG en vanaf week 4.5 ziekenhuis opname mogen meemaken. Helaas alle 3 met een verkeerde afloop. Maar hoe zwaar zijn deze maanden. Ik kan me jouw gevoel heel goed voorstellen. Bij mijn 2e zwangerschap heeft Zofran mij veel verlichting kunnen geven, tot zelfs een enkele dag met maar 10x spugen, nutridrink en 1 witte boterham binnen houden :o 3e zwangerschap merkte ik er niets van. Maar wat mij betreft zeker het proberen waard! En wat de HG groep ook bied, Dr. Painter, mijn ziekenhuis heeft daar veel overleg mee gehad. Zelf na de laatste zwangerschap bij haar geweest en een super fijne arts met veel ideeen en "buiten de box" meedenken. Heel veel sterkte!