Nederland VS Duitsland

Gister was het dan zo ver, ein-de-lijk mochten we naar Duitsland (Vivaneo) toe om ons behandelplan/echo/bloed te prikken. Wij hebben hier zo lang op gewacht. Ik moet ook wel eerlijk zijn ik was GIGA zenuwachtig. Ik werd hierdoor gewoon ook echt ziek. Veel migraineaanvallen, moe en er kwam nik smeer uit mijn handen. Ik merkte aan mezelf dat het energielevel van mijn lichaam echt op het laagst was. Tot gister...

Even voor de duidelijkheid, dit is mijn ervaring die ik zelf heb meegemaakt en hierbij leg ik mijn gevoel in.

Ede-Nijmegen

Mijn avontuur begon in Ede bij ons plaatselijk dorp. Ede doet samen met Nijmegen de ivf-behandelingen. Superhandig eigenlijk want de echo’s etc. mag je dan in Ede doen. Ik hoorde mega veel goede verhalen over Nijmegen en was ook vastberaden dat het daar wel zou gaan lukken. Zoals ik al eerder had geschreven in een andere blog had ik vaak mijn echo’s met Mevrouw Leendertz. Wat een lieve vrouw is dat. Ik vond het dan ook echt jammer dat als ik naar Nijmegen ging dat ik haar niet meer zou tegen komen. Ik zei tegen haar, Als,, als ik zwanger mag worden kom ik mijn dikke buik showen. Ik heb toch besloten om alles in Nijmegen te plannen. Gewoon voor de makkelijk, want dan hebben ze zelf ’t echoapparaat in handen en kunnen ze zelf even kijken in de kijkdoos. Wil jij mijn kijkdoos even zien…. Oke nou dwaal ik af.

Behandelingen

Voor mijn gevoel waren de behandelingen vrij standaard in Nijmegen. Het kwam altijd tot mij over dat er duizenden mensen over de vloer komen met ieder verschilleden redenen dat het zwanger raken niet lukt, maar dat het behandelplan van hetzelfde stapeltje af komt. Gek toch? Want ieder lichaam is anders. Maar toch gingen we ervoor en vertrouwde wij Nijmegen. Naarmate er meerdere plaatsingen plaatsvonden en fouten (wat wij vinden) waren geweest voelde wij ons steeds meer en meer een nummer. Voor het warme welkom gevoel hoef je niet naar Nijmegen te gaan. De ene keer waren de assistenten aardig en vrolijk en de andere keer bot en kijken ze je niet aan. De mevrouw die bij de ingang van het ziekenhuis staat is nog vrolijker dan het personeel op de afdelen.

Op de afdeling hangt en een big ass televiesie waar altijd groot op staan: kinderen zijn niet welkom. En toch waren er vaak kids. Nou vind ik dat opzich niet heel erg, maar ik begrijp wel dat de meeste van ons dat ontzettend storend vinden. En dat begrijp ik volkomen. Ik heb meer moeite met baby’ zien dan wat oudere kids.

Maar ook hier na meerdere terugplaatsingen te hebben gehad vond ik steeds meer dat ik een nummer was. Zo ook na mijn miskraam en/of telfout wat ze hebben gemaakt. Was allemaal maar normaal en moest weer terug komen op de poli.. UHMM Ik heb net een miskraam gehad… Moet dat niet uitgezocht worden? Nee dit is normaal en gebeurt vaak

VivaNeo (Duitsland)

Eerste indruk; WAUW wat een verademing. Wat een warm welkom. Echt bizar, als je wil krijg je nog een arm om je heen en een schouder om op te leunen. Toen wij overstapte heb ik niks gezegd tegen Nijmegen. Ik was zo boos en ik ben gewoon gegaan. Tot op heden eigenlijk ook nik smeer gehoord van Nijmegen. Om te starten krijg je eerst een intakegesprek en je onderzoeken. Je intakegesprek kan je overigens via een online link po je computer doen. Dan hoef je niet naar Düsseldorf te reizen. Wij hadden een gesprek met Dr Scholtes en die was echt zo open en eerlijk. Hij zei waar het op stond en vond heel veel dingen raar. Maar het allerbelangrijkste was, hij luisterde wat wij te zeggen hadden. Hij luisterde naar ons verhaal en ervaringen. Wat was dat fijn. Na het gesprek hebben wij een aantal onderzoeken gehad, deze onderzoeken werden bij ons niet allemaal vergoed aangezien er onderzoeken gedaan werken die ze in Nederland niet doen. Alles wat Nederland niet doet of kent is vreemd en wordt niet vergoed. HATERS!!

Behandelplan

Daar gingen we dan. Duimen dat ik niet weer in de overgang moet. Weer 3 maanden stil, dat betekende dat ik dan 6 maanden stil sta. Ik kwam aan met barstende hoofdpijn. Echt niet leuk. Het is trouwens momenteel een aardig rommeltje qua artsen. Dit komt doordat Meneer en Mevrouw Cuypers voor hun zelf gaan beginnen. Niet schrikken voor de mensen die daar ook lopen, ze hebben een nieuwe arts die Engels spreek. Vanaf September kan je eventueel mee verhuizen naar de nieuwe locatie. Wat de nieuwe locatie is weet ik nog niet

Maar ondanks dat heb ik een fantastisch behandelplan gekregen. Totaal anders naar gekeken en veel zorgvuldiger. Ze kijken echt precies wat JIJ nodig hebt. Welke medicijnen het beste pas bij mijn lichaam en mijn mankementen. En wat een verschil. Ik heb nog nooit zo een fijn gesprek gehad met Mevrouw Cuypers. Wat een lieve vrouw is dit zeg. Het gesprek was zo intens fijn en zo warm. Ze wou ook echt alles weten. Ook hoe het zelfs bij de huisarts vooraf was gegaan. Echt heel fijn.

Mijn medicijnen is totaal anders aangepast. Ik heb een hormoon verschuiving een cyste en endometriose waar ik mega veel last van heb. Mijn voorraad aan eitjes zijn perfect alleen de kwaliteit is minder. Hiervoor krijg ik nou medicijnen voor die de kwaliteit van het eitje gaat versterken. Vraag me niet hoe alles heet want aan deze namen moet ik nog even wennen. Ik krijg nu 2 spuiten per dag. In de ochtend en avond, een aantal pillen en een neuspray. Een hele waslijst, maar als het werkt ben ik mega blij. Ik heb er een goed gevoel bij. Beter nog ik heb er vertrouwen in dat het ‘’ goed ‘’’ komt. Ik vind het eng om zo te zeggen maar zo voelt het nu. 

Hebben jullie nog vragen over hoe het gaat bij Vivaneo, vraag ze gerust. Ik sta open voor alles.

Liefs Chantal 

www.bijchan.nl