Snap
  • Zwanger
  • griep
  • jaarwisseling
  • eerstehulp
  • Hechtingen
  • Afscheidnemen

Nachtelijk bezoek eerste hulp en gelukkig nieuwjaar! #9

Hechtingen en ons prachtige nieuws delen, wat brengt 2020 ons?

Het is zondag 29 december 2019. Na een gezellige kerstdag bij de schoonfamilie, doen we een dagje lekker rustig aan en hangen we voornamelijk op de bank samen. We genieten na van het delen van het mooie nieuws van onze zwangerschap en maken plannen voor oud en nieuw. Rond 18:00 uur ‘s avonds begint mijn vriend zich echter flink beroerd te voelen, oei dat lijkt een flinke buikgriep. We besluiten op tijd te gaan slapen, gezien ik ook nog last heb van extreme vermoeidheid in het eerste trimester en duiken dus lekker rond 21:00 uur ons bed in.

*BOEM*, ik schrik wakker en schiet overeind! Ik kijk naast me en zie dat mijn vriend niet naast me ligt, ik kijk naar de gang en zie daar licht branden. “Schat?” Roep ik voorzichtig, ik luister aandachtig maar krijg geen gehoor. “Schat?!”, er komt een zacht gekreun uit de badkamer zetten en ik schiet overeind. Het is een uur of 11 ‘s avonds zie ik snel op de klok, wat is er gebeurd? Ik kom de badkamer binnen rennen en tref daar mijn vriend aan op de grond. Compleet doordrenkt van het zweet en overal bloed. Ik schrik. Hij begint langzaam bij te komen en ik help hem overeind, blijkbaar is hij flauwgevallen en op zijn kin gevallen. Er zit een flink gat in, vandaar overal dat bloed. Ik houd hem voorzichtig overeind terwijl ik zachtjes tegen hem praat, hij valt nog een keer weg en ik moet hem met al mijn kracht tegenhouden. Ja dan een is een man van 1.90m toch opeens wel zwaar.

Na enkele minuten is hij redelijk bijgekomen en lopen we voorzichtig terug naar bed. Ik pak snel wat te drinken, verzorg zijn wond zover mogelijk en bel de HAP. Na kort overleg wordt er besloten dat we daar even langs moeten komen om te kijken waarom hij flauw viel en een paar hechtingen te plaatsen in zijn kin. Dus daar zit ik dan, vermoeid, ondertussen zondagnacht in de auto richting het ziekenhuis 20 minuten verderop. De gedachte spookt nog even door mijn hoofd dat ik morgenochtend weer gewoon moet werken, jeej, maar dit gaat even voor.

In het ziekenhuis aangekomen worden we snel geholpen en haal ik bij de 24 uurs apotheek nog even wat ORS op. Het blijkt dat mijn vriend slecht tegen veel te weinig vocht kan, dus op aanraden moet hij voortaan als hij ziek wordt meteen ORS innemen. Daarnaast kijk ik nog even toe hoe er 6 hechtingen in zijn kin geplaatst worden en hoop ik maar dat dit geen lelijk litteken wordt in zijn gezicht.

Over 2 dagen horen we te proosten en het goede nieuws de wereld in te slingeren, een leuke foto te maken en lekker te feesten samen. Ochjee, dat gaat nog wat worden na afgelopen nacht.

Oudejaarsavond, 31 december 2019. Ik heb wat spullen in huis gehaald om een alcoholvrije cocktail te maken en wat spelletjes ingepakt om mee te nemen naar het feestje van 1 van mijn beste vriendinnen. We hebben besloten dat we daar op tijd naar toe gaan en ook weer voor een uur of 1 vannacht richting huis vertrekken, want mijn vriend is nog steeds herstellende van de griep. Er is in huis een leuk hoekje ingericht om wat polaroids te schieten. We nemen een foto van de 2e echo mee, om samen een leuke foto te schieten voor social media. Hoe leuk is het om ons goede nieuws te delen met de buitenwereld tijdens een jaarwisseling!

De avond verloopt rustig, ik merk dat ik stiekem wel een beetje baal dat onze laatste jaarwisseling samen wat saai verloopt doordat we vroeg richting huis vertrekken en niet echt lekker kunnen feesten met de rest. Ach, het is maar zo. Wel stromen de leuke reacties binnen op ons mooie nieuws van onze zwangerschap, Happy New Year!

Dat 2020 een prachtig jaar mag worden, het jaar waarin we ons kindje mogen verwelkomen, het jaar waarin we een echt gezinnetje worden! Een jaar waarvan ik weet dat ik mij het verdrietigst ga voelen, ik afscheid moet nemen van mijn vader, maar ook geluk leer kennen. Een jaar met de diepste dalen en mooiste hoogtepunt. We gaan zien wat 2020 ons brengt!