Moment van de waarheid

Daar zit ik dan, om 19:30 aan de eetkamertafel. Tussen het gezellige gekakel van een vriendin ('S'), mijn nieuwe buurvrouw, zusje en moeder, tijdens een home-party. In mijn huis, en zelfs door mij georganiseerd. Dat er 7 dames hebben afgezegd, begrijp ik nu al te goed. Nog nooit heb ik met zó weinig interesse voor de buitenwereld, aan tafel gezeten. Voor mij een opengeslagen boekje met allerlei huishoudelijke producten die mijn leven er een stuk makkelijker op zouden maken. De consulente vertelt enthousiast, met veel armbewegingen, welke producten er écht niet kunnen ontbreken in ieders huishouden. Ondanks dat de producten inderdaad doen wat ze beloven (ik heb namelijk al eerder een kleine uitzet van mijn moeder in ontvangst mogen nemen), dwalen mijn gedachten continue af naar de afgelopen middag..

Die afgelopen middag ben ik namelijk tot een heuse ontdekking gekomen. Dat mijn borsten al 3 dagen hevig protesteerden tegen hun vrijheid, is niet omdat mijn bh tekort schiet. Ook de vervolgafspraak bij de huisarts, wegens een verzwakte cyclus (bye, bye 54 dagen!), mocht ik gaan afbellen. IK ZAG EEN STREEP! Weliswaar met een vergrootglas, goede belichting, en uit de verpakking gesloopt.. maar er is een streep! Er ging van alles door me heen. Zijn we hier klaar voor? Hoe zal vriendlief reageren? Hij wilde eigenlijk nog zeker een half jaar wachten. Zou dit aanleiding tot ruzie kunnen zijn? Is de test wel goed uitgevoerd? Zou dit een ingedroogd lijntje kunnen zijn? WAUW! Er groeit iets in mijn buik. Blijdschap, onzekerheid en angst voor mijn vriend zijn reactie wisselden elkaar af. Ik stuurde mijn vriendin 'S' een berichtje op What'sapp hoe haar eerste test eruit zag, en liet de mijne zien. Wat een verschil! Mijn test is veel lichter. Ik nam mezelf voor om de volgende ochtend opnieuw een test uit te voeren. Just to be sure.  

Ik voel een paar ogen prikken. Mijn vriendin 'S' zit links naast me aan tafel en kijkt me met een grijns aan, terwijl iedereen aandachtig luistert naar de consulente. Ik beantwoord haar met een voorzichtig lachje. Mijn moeder en zusje weten nog van niets, en dat wil ik graag zo houden. 'Is het van mijn gezicht af te lezen?' vraag ik lichtelijk bezorgd aan 'S'. Ze knikt en lacht. Ik bedenk me hoe ik de avond door ga komen, en of ik nog een opmerking krijg over het feit dat ik al 3 keer vergeten ben wat iedereen wilde drinken. Ik denk aan mijn vriend, en dat hij al deze tijd in onwetendheid is. Morgen. Morgen weet ik het zeker!