moeder en een student

Mijn naam is wendy en ik ben 23 jaar en ik ben een student en volg de opleiding bloem en design niv 3 vorig jaar heb ik mijn zoontje gekregen inmiddels al 15 maanden oud. 

Samen met me partner waarmee ik 4.5 jaar samen mee ben hadden we 3 jaar geleden beslist op te proberen zwanger te raken dit heeft een heel jaar geduurd voordat het raak was tijdens de zwangerschap is alles goed gegaan. Alleen ik kon niks eten vond eten niet lekker gelukkig had dit niks kwa gevolgen voor de kleine.

toen ik ontdekte dat ik zwanger was had ik dit meteen aan school en mijn stageplek aan gegeven en vanaf dat moment alle school vakanties stage gelopen moets in totaal over de 400 uur.  Nadat ik de 20 weken was gepasseerd werd het zwaarder en ben ik de boeken achter wegen gaan laten en op de lange school dagen thuis gebleven door de vermoeidheid en de pijn in me rug. De laatste schoolperiode had ik blokstage  dit houd in dat ik 12 weken stage moest lopen voor de zomervakantie. In deze periode was ik ongv 26 weken zwanger. Met school zijn we ook naar de bloemencorso geweest. Hierbij ben ik mee gegaan en heb geholpen aan het bouwen van de wagen het opspelden van de hyacinten heb een leuke tijd gehad. Ben alleen eerder naar huis gegaan omdat de bedden net als een houten plank aan voelde. Maar van de blokstage heb ik ongv 5 weken stage gelopen en toen zat ik aan me uren.

Toen kwam het thuis zitten. Wat moest ik doen de verveling heerste. Ik was veel bij me tante deze periode. Met me tante heb ik een hele goede band een zusterband. Me tante had ook zelf in januari de tweede gekregen. 

Nadat ik de 38ste week passeerde werd ik een beetje depri en had het helemaal gehad met de zwangerschap dit aangegeven bij de verloskundig deze zei dat het normaal was voor de zwangerschapsduur en dat er meer vrouwen waren met het zelfde. Ik voelde meteen niet meer op me gemak bij de verloskundige. Geloof rond de 39de sweek was de kleine erg rustig en ze vermoede dat hij te klein was naar de gynacoloog geweest en bleek gewoon normale groei te hebben.

6 juli was ik uitgeteld en vrijdag 5 juli om half 12 voelde ik de weeen daar werd ik wakker van ik dacht huh wat is dit en heb het even aangeken, natuurlijk de mensen om me heen appte me om te vragen enne is er al iets aan de hand? Dus me moeder vader en zusje zijn direct gekomen de hele dag heb ik weeen gehad en half 10 weg weeen iedereen na huis en ik in bed de volgende ochtend werd ik rond half 9 wakker door weer weeen. Goed iedereen weer hier bij mij. Rond de middag is me tante met me nichtje hierheen gekomen en zijn we gaan lopen de weeen kwamen om de 3 min de verloskundige gebeld deze wou niet komen moest maar afwachten. Rond 9 uur savonds werden de weeen weer minder ik dacht bij mezelf nee niet nog een dag. Dus lig op de bank te rusten  en om half tien schoot ik van de bank af door een knak me vruchtwater gesprongen toen kwamen de weeen om de halfve mintuut tot 1 minuut de verloskundige gebeld deze wou eigelijk weer niet komen maar omdat ik een bewtje in paniek raakte is ze gekomen. Heeft me opgemeten en had al 5cm ontsluiting. Op naar het ziekhuis rond 11 uur tot half 12 aan de ctg gelegen toen mebginnen de persweeen al en weer opgemeten 10 cm ontsluiting het moment was daar eindelijk. 00.18 was me zoontje er. Heb wel een liter bloed verloren maar mijn geluk kon niet meer stuk.

 De volledige zomervakantie kunnen genieten dat me zoontje er was. School begon weer ben nog even thuis gebleven. toen ik weer naar school wou gaan kreeg me zoontje een liesbreukje waar aan hij is geopereerd. Uit eindelijk 12 weken van school gemist. Weer naar school maar wat viel mij dat zwaar tegen. Ik had het er echt moeilijk mee dat mijnzoontje bij zijn oma veel was in hoensbroek en ik in maastricht op school zat. Omdat school had besloten om de lokatie vanuit heerlen naar maastricht te plaatsen. Dus ben ik veel thuis gebleven. Maar na de bevalling kreeg ik over me hele lichaam pijn. Dit laten onderzoeken maar ze konden niks vinden waar het vandaan kon komen. Dus gooide ze het maar op fybromialgie.

toen brak het moment weer van blokstage aan maar door de pijn kon ik niet fatsoendelijk de uren draaien die ik moest ook niet op school.  Uiteindelijk kreeg ik te horen dat ik ne school jaar niet zou halen omdat ik teveel afwezig stond en me punten niet zo goed waren. Ben ik uiteindelijk weer thuis te komen zitten. In deze tussen tijd heb ik een revalidatietraject voor de fybromialgie gevolgd. Dit heeft voor heel veel opheldering gezorgt.  

Nu is het schooljaar weer begonnen. En ik ben actief me uren aan het volgen om school en druk bezig om mijn opleiding toch te behalen ondanks dat ik me zoontje ook nog opvoed dit is soms wel lastig te combineren maar ben wel trots op mezelf dat ik een student ben en een moeder kan zijn voor me zoontje die me elke dag laat lachen als ik hem zie en hij mij.