Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • Miskraam
  • echo
  • rouw
  • Hartafwijking

Mijn zwangerschap, mijn mooiste maar ook zwaarste periode uit mijn leven..

Mijn grootste wens kwam uit moeder worden.. Wat was ik blij dat ik in november 2019 met een positieve zwangerschapstest in mijn handen stond helaas eindigde deze zwangerschap in een miskraam. Jammer maar helaas!  In april van 2020 kwam stond ik opnieuw met een positieve test in mijn handen, blij maar ook voorzichtig het was immers nog pril. Mijn eerste echo werd gepland iets vroeger dan gebruikelijk dit in verband met mijn eerdere miskraam, fijn dacht ik nog! De dag brak aan maar helaas we gingen naar huis met het nieuws: " ik zie wel wat maar geen kloppend hartje, het lijkt op een miskraam..". Ik snapte er niets van deze keer voelde ik mij anders.. We besloten om die middag toch nog een kijkje te nemen in het ziekenhuis gewoon voor de zekerheid na afloop zouden we dan de medicatie mee naar huis krijgen om de miskraam op gang te helpen.. Balen! Maar helaas er gebeuren immers vele ergere dingen.. Ik kon mijn ogen ook niet geloven dat wij diezelfde middag dan toch een kloppend hartje op het scherm te zien kregen.. Wauw! Wat waren we blij en opgelucht maar ook helemaal verbijsterd, dit was het laatste wat wij hadden verwacht. Kon ons het schelen! Ik was zwanger!.. Zwanger van het allermooiste mannetje!

(Foto genomen in het UMCG. In mijn zwangerschap durfde ik gewoon geen foto's te maken, blij dat ik toch nog de keuze heb gekregen om dit te doen.)

Lieve Ties ik mis je ♡♡♡!