Mag ik die auto nog kopen?

Mijn verhaal begint op 29 december 2019. Eigenlijk bij een heel gezellige familiebijeenkomst. Een deel van mijn familie woont in Brabant en we zien elkaar steevast zo'n 3 keer per jaar. Dat is mij veel te weinig want mijn familie is echt awesome. Maar helaas als je met 20 mensen samen moet komen is het lastig te plannen. 

29 december dus. Al een paar dagen had ik met mijn vader in de keuken gestaan. Boodschappen doen, hapjes maken, de juiste wijnen erbij zoeken etc. Ik dacht dat ik een beetje verkouden werd. Hangerig moe en lusteloos. Maar toen alles op tafel stond heb ik heerlijk een glas wijn  of twee genoten. 

Een paar dagen later was het oud en nieuw. Maar veel zin had ik niet erin. Normaal ben ik echt haantje de voorste en gezellig maar ik voelde me nog steeds niet fit. 31 december zou volgens de flo app de dag van menstruatie moeten zijn. Maar die bleef uit. Dus voor de vorm een glas champagne en een wijntje. Maar verder maakte ik me niet druk en gezien mijn menstruatie vaker later was dacht ik ook niet dat ik me druk erom moest maken. Omdat ik al eens bij de huisarts was geweest voor mijn cyclus en vruchtbaarheid had ik niet het gevoel dat het nu ineens wel ging gebeuren. 

Tot 8 januari.   Nog steeds geen menstruatie. Ik lag bij de tandarts op de stoel en hij wilde een foto maken. "Ik weet dat de vraag ongepast is maar bent u zwanger? Anders mag ik geen foto maken van uw gebit in verband met de straling." 

Kak. Zwanger. Zou kunnen. O god. Ik moet maar eens een test doen.. Dus ik ging maar naar huis en vertelde Joey dat ik zo een test ging doen. Die kwam ook gelijk uit zijn werk en ik ging op de wc zitten. Ik bereidde me voor op een vreselijke domper maar voor ik ging koken met wijn wilde ik het zeker weten. Potje mee, staafje mee, plassen, uiteraard over mn eigen handen want ik ben een kluns. Staafje in de urine en eigenlijk zag ik het al gelijk. Er verscheen een dikke lijn op mijn test, gevolgd door een tweede lijn.

Positief!!!!!!!!!!!! Emoties liepen over en ik liep verslagen de woonkamer in. Ik herinner me niet eens meer of ik mn handen had gewassen. Ik vloog Joey om zijn nek en ook hij leek in shock. Was het ons dat eindelijk gelukt? Echt geloven deden we het overigens niet tot we een hartje hadden zien kloppen. Toen sprak hij de mooie woorden: "Maar mag ik nog wel die auto kopen?" 🤣🤣🤣