Let's talk about a baby, baby.

Zomer 2012.

Het is vrijdagmiddag 17:00, terwijl ik in een last-minute vergadering zit voel ik mijn telefoon in mijn zak trillen. Ik kijk voorzichtig om mij heen, iedereen kijkt naar de baas. Ik pak mijn telefoon om te kijken waarom deze trilt. Het is een whatsapp van Kyle, mijn man.

"My sweet darling, wanneer komt jij thuis? Holiday time!'

Mijn mondhoeken krullen omhoog door zijn gebrekkig Nederlands.

Kyle en ik hebben elkaar leren kennen in Atlanta waar ik tijdens mijn studie een jaar lang stage liep. Het was liefde op het eerste gezicht bij Starbucks en sindsdien zijn wij onafscheidelijk. Vier jaar geleden is hij naar Nederland gekomen en nooit meer weggegaan, drie maanden geleden zijn wij getrouwd en morgen gaan we eindelijk genieten van onze huwelijksreis!

'Dus Jeanet, je kan met een gerust hart vertrekken. Geniet van je reis met Kyle.'

Ik schrik bij het horen van mijn naam en stamel er een dankjewel uit. Iedereen klapt zijn map dicht en staat op. Vakantie!

Zo snel als ik kan loop ik naar mijn kantoor om mijn spullen bij elkaar te pakken. Op een normaal tempo loop ik richting de uitgang. Zoals op iedere werkdag zwaaien de receptioniste Lies en ik elkaar uit. 'Fijn weekend Lies!' 'Jij een fijne vakantie Jeanet.'

Een half uur later zet ik mijn auto op de oprit. Ik zie Kyle, hij mikt zijn koffer alvast in de auto, draait zich om en geeft mij de glimlach waardoor ik meteen verliefd werd. Mijn hart slaat zoals altijd over en ik knijp mijn handen tot vuisten van vreugde.

'Hey hey! Daar ben je! Busy last day?' 'Zullen we het daar niet over hebben? Vakantie! Jij hebt al gepakt zie ik?' 'Yes, maar waar is jouw koffer Jeanet?' Ik rol met mijn ogen en geef hem een kus. 'Ga jij koken? Dan ga ik pakken.' Kyle knikt en ik vertrek naar boven.

Ja, ik ben zo'n vrouw die haar koffer op het laatste moment inpakt. Gewoon 10 setjes kleding voor 10 dagen, een paar slippers, een paar hakken en één bikini. Ja dát kan en nog binnen een half uur ook! Ik sjouw mijn koffer mee naar beneden en dump deze meteen in de kofferbak naast die van Kyle. Niet veel later is het eten klaar. Ik pak een biertje voor Kyle en voor mezelf pak ik een glas wijn.

'Dus, we zitten morgen gewoon in het vliegtuig naar Curaçao Kyle, hoe vet is dát?' 'So looking forward to it, heb je alles in de koffer?' 'Hm hm, alleen nog een tasje maken met douchespullen enzo, oh! Help me te onthouden een nieuwe strip van de pil niet te vergeten.' Kyle neemt een slok van zijn biertje en kijkt mij aan. 'Je hoeft niet.''Ik hoef niet wat?' 'De pil.'' Jawel, anders veranderd de blauwe zee in een rode zee.' Ik glimlach om mijn eigen grap en zie dat Kyle hem niet leuk vind of niet snapt. 'Wat kijk je BLOEDserieus Kyle? Snap je hem niet? Rood?' 'Oh ik snap het, maar ik zeggen wil. Jij stopt met die pil en dan wij samen, you know, uhm, I want to have a baby with you!' Ik leg mijn vork neer, bang om te stikken in de volgende hap. Ik ben 27 jaar en heb hier nog nooit over nagedacht, Kyle wel. Maar hij heeft ook 6 jaar voorsprong. 'Kyle, ik weet het niet hoor, kunnen we dit uitstellen tot na de vakantie?' 'Why? Ze zijn zo lief, ik wil kindjes met jou Jeanet.' 'Oke.. Oke... Maar ik wil niet ongesteld zijn tijdens onze droomvakantie én ik ben nog niet overtuigd.' 'Dat komt nog wel baby, na Curaçao weet je het zeker dat jij ook wil.'