Snap
  • Zwanger

Lang wachten wordt beloond!

Nadat ik positief had getest, moesten wij nog een "lange" tijd wachten voor wij "eindelijk" terecht konden bij de verloskundige. SPANNEND!

Zoals ik in mijn vorige blog al vertelde had ik op een vrijdagavond positief getest. Zo onverwacht als dit nieuws kwam en wij het toch ook echt even moesten verwerken, werd ik langzaam aan mega enthousiast. Ik heb altijd de droom gehad om mama te mogen worden, om ooit zwanger te zijn en nu was het zover! Eerder dan gepland en verwacht, maar oh wat bijzonder!

Die avond heb ik geen oog dicht gedaan. Ik heb alleen maar liggen lezen op mijn telefoon, informatie opzoeken, dromen over hoever ik zou zijn, is alles wel gezond. En oh daar moeten we ook aan denken en dit moeten we ook regelen! Je raadt het al, ik heb geen oog dicht kunnen doen die nacht haha.

Het liefste had ik gelijk die vrijdagavond de verloskundige gebeld maar toch maar gewacht tot maandag. Elke keer als ik in de badkamer stond bekeek ik mijzelf van top tot teen en dan vooral naar mijn buik. Daar zit een kleine in... Hoe groot zal de kleine nu zijn? Zal het al echt vingers en teentjes hebben of is het daar nu te vroeg voor? En zie ik daar nou ook dat mijn buik al gegroeid is?! (Nee, echt niet maar oh wat wilde ik dat graag zien haha!). Omdat ik de pil (door) had geslikt de laatste 2 maanden kon ik niet echt berekenen hoever ik nu zou zijn. Oh wat is dit spannend! En om die spanning nog wat op te voeren, begon ik maandag met mijn nieuwe baan. Ik heb hier hard voor moeten knokken en had er zo enorm veel zin in! Voor ik moest beginnen eerst de dokter bellen en tussen de middag (ik had een smoes bedacht uiteraard waarom ik even privé moest bellen) de verloskundige. Het is zó raar als mensen je feliciteren! Ik lach van oor tot oor, maar het is net of ze het over heel iemand anders hebben. Ik moet toch nog wennen aan het idee dat ik, ja IK!, zwanger ben! :) Helaas beviel mijn eerste dag erg slecht op het werk. Ik was op, moe en zo leeg. Het was veel heftiger dan mij van te voren was verteld en zwanger of niet, ik wist niet hoelang ik dit werk vol zou gaan houden. De volgende dag moest ik weer werken, maar ik liep na mijn dienst huilend naar de bus. Ik trók het gewoon niet. Ik ga er niet inhoudelijk op in, maar als je huilend thuis komt en je vriend zelfs zegt dat ik beter wat anders kan gaan doen, zegt genoeg. Het voelt als falen, ik wilde dit zo graag en heb er keihard voor moeten werken. Maar dit past niet bij mij.. Ook het feit dat ik altijd op mijn hoede moest zijn voor kinderen die je elk moment kunnen slaan en schoppen, of zelfs kinderen waarbij je moet dubbelchecken of je alle messen wel achter slot en grendel hebt omdat ze anders zo achter je kunnen staan met een mes, is niet heel prettig of je nou zwanger bent of niet.

Twee dagen later mocht ik naar de dokter en hier is eigenlijk vrij weinig besproken. Ik had natuurlijk nog wel wat vragen en deze werden beantwoord maar één belangrijke vraag was toch wel: hoe kan ik zwanger zijn geworden door de pil heen?! Ik ben in februari overgestapt naar een andere pil, omdat ik niet lekker in mijn vel zat door de vorige. Ik kreeg hier een pil voor terug met veel minder hormonen, maar twee/drie maand later ben ik zwanger... Ik vroeg of dit door de pil zou kunnen komen en het antwoord was: Ik kan dit niet bevestigen maar ook zeker niet ontkennen... Okee..... Niet dat het nu nog wat uit zou maken natuurlijk, maar ik zat uiteraard niet voor niks nog aan de pil. 

Het maken van een afspraak met de verloskundige leek lastiger. Ik wilde natuurlijk zo snel mogelijk, maar natuurlijk wel samen met mijn vriend. Omdat we niet wisten hoever ik zou zijn wilden ze gelijk een echo laten maken dus werden wij doorgestuurd naar een echopraktijk zodat mijn vriend toch mee kon. En oh wat duurde dat toch nog lang!! Tussendoor vermaakte ik mij prima: van alles lezen op het internet, informatie opzoeken en ondertussen lekker dromen. Helaas ben ik wel erg moe en af en toe misselijk, maar als het hierbij blijft, teken ik ervoor! Later zal blijken dat het (helaas) nog wel erger kan, maar daarover in een andere blog meer. 

In de volgende blog zal ik jullie vertellen hoe het was om het grote nieuws aan onze familie te vertellen! :) Zijn er meer dingen die jullie willen weten of lezen over mij? Laat het mij dan weten. 

Liefs, 

newmommy11

7 jaar geleden

Listerine causa câncer, sim.Por favor, vamos alertar as pessoas.Quem ainda duvida, é porque não teve a comprovação de um parente com câncer na língua provocado pelo uso regular do Listerine.Em nosso país, o dinheiro fala mais alto. Para eles, dane-se a saúde dos condimudores.Granse Brasil.Listerine assassina.Johnson $ Johnson – só quer dinheiro!