Snap
  • Zwanger

Kiekeboe hier ben ik dan

De pretecho leuk een verjaardags kadootje voor de vader. Nou dat viel vies tegen

beginne bij het begin. De verrassing van het jaar ik ben zwanger. Nooit bij stil gestaan ik ging na de doctor omdat ik me niet helemaal mezelf voelde winter dipje of zo iets. Voor de zekerheid en meer om het uit te sluiten een zwangerschapstest gedaan en meteen stond daar zwanger. Dat was schrikken. Hoelang al geen iede mijn menstruatie was al een paar maanden niet zo als het hoorde te zijn. Op naar de doctor met de mededeling dat ik al weet waar ik laste van heb. Omdat ik dus niet weet Hoe lang ik nu presies zwanger ben meteen naar de verloskundige. 10 weken ongeveer toch nog even naar het ziekenhuis voor alle zekerheid. Een hele mooie en vlekkeloze zwangerschap heb ik mogen hebben. 13 weken echo super. We krigen een jongen. Gho ik was altijd overtuigd dat ik een meisje krijg. Jongetjes zijn ook heel leuk weer een verrassing 20 weken super.

Als verrassing voor de verjaardag van mijn vriend een pretecho op 30weken. Leuk nou dat viel vies tegen.

De baby wilde niet echt in beeld voor tijd te rekken is ze ons nog van alles aan het laten zien, tot dat ze bij zijn hoofdje komt en wat metingen doet van de waterkamertjes daar stop ze en wil contact gaan op nemen met onze verloskundige.

Waarom? nou ze ziet een zwarte plek in de schedel die er niet hoort te zijn atans niet zo groot.

En daar gaat de achtbaan beginnen. Schrikken zeker wat is er aan de hand iets klopt niet met ons kindje. Met de hersenen ook nog wel.

De verloskundige maakt meteen een afspraak voor ons in het ziekenhuis te Sittard. Daar zien ze inderdaad dat de herenkamer iets groter is dan doorsnee en de nieren iets aan de lichte kant. Niet iets om je echt zorgen te maken maar ja er klopt toch iets niet waardoor het beter is dat we naar een academisch ziekenhuis moeten gaan. Daar kunnen we past en week later terecht. Maar goed alles voor de veiligheid van ons kindje.

Op naar Maastricht.

Ja de vochtblaasjes in de hersenen zijn wat vergroot maar iets meer dan normaal. De nieren zijn wat lichter van kleur. Alleen niemand weet wat ze er mee moeten. We mogen over twee weken terug komen voor een herhaling en dan kijken ze of er veranderingen zijn. En dan zullen de specialisten er ook bij zijn voor alle zekerheid maken ze die dag dan ook nog nu MRI.

Twee weken later.

Weer een echo. De kamertjes zijn vergroot van 11 naar 13mm (bij 15 mam praten ze over een waterhoofd). Wat ze ons kunnen zegen we krijgen een gehandicapt kind maar hoe ernstig niemand die ons daar duidelijkheid over kan geven. 

Nu kan het zijn dat ik iets zeg wat velen niet zullen kunnen begrijpen maar ik wil dus geen zwaar gehandicapt kind op deze wereld zetten niet omdat ik een probleem heb met kinderen die "beperkt" zijn. Maar onze maatschappij is dat wel en wordt alleen maar erger. Dan laat ik het liever weg halen. helaas kan niemand van al die specialisten die hier in de kamer staan (en er staan er 4) kan iemand duidelijkheid geven over hoe het nu is met onze zoon. Hoe beperkt hij gaat zijn. In middels ben ik helemaal klaar met alle ontwijkende niets zeggende andwoorden dat ik dus gewoon maar vraag 'en het kan dus net zo goed zijn dat wij een gezonde baby krijgen en jullie er met zijn alle mooi naast zitten'. 

Dat vonden ze niet aardig van me. We moeten maar naar huis gaan en vragen opschrijven zo dat we weten wat we de volgende keer willen vragen. Alleen op alle vragen die ik stel krijg ik geen andwoord en ze weten dus niet welke vragen ik dan moet stellen voor wel antwoord te krijgen. Heel frustrerend.

De volgende keer nemen we de verloskundige mee mischien dat haar kijk op ze zaak anders is en we dan wel andwoorden krijgen. Dat was al iets beter. Maar we krijgen dus een jongetje die niet gezond gaat zijn en het is aan te raden om een punctie te doen. Gewoon voor de zekerheid. Zeggen ze er dan nog mooi bij. Inmiddels ben ik bijna 37 weken. De kamertjes 11mm en 12mm. Ongelijk maar hier heeft niemand het verder over imdat ze niet meer goed kunnen meten omdat de kleine man te ver in het bekken ligt met zijn hoofdje. Nu krijgen we eens andere arts. Die geeft ons wel andwoorden het is een grijs gebied waar jullie zoon in zit het is niet dat hij een waterhoofd heeft maar de vochtverdeling in de waterkamertje is wel wat groter dan doorsnee wat dit in houd weten ze niet. Dat ze verschillende metingen hebben dat kan omdat er beweging in de kamertjes zit het vocht circuleerd. Of dit invloed heeft op de ontwikkeling van zijn hersenen weten ze niet. Mischien is hij alleen niet zo slim. Maar is dat dan zo erg. Zegt hij er nog mooi bij. Mischien heeft hij een dreentje nodig maar dat weten ze pas als hij geboren is. De nieren tja dat is ook zo iets alles ziet er normaal uit alleen de kleur ze zijn wat te licht op de echo. Het is wachten tot de kleine man geboren is dan kunnen ze betere echo's maken. Dus afwachten maar.

De bevalling. 

Moet plaats vinden in het zienhuis van Maastricht. Zo dat ze meteen kunnen ingrijpen als er iets niet in orde is met onze zoon. 

Alles gaat super zonder verdoving of wat dan ook. Presies volgens het boekje 1 cm per 2 uur na 16 uur helpen ze een beetje met de zuignap, nadat ze me hebben ingeknipt en een slachtadertje hebben geraakt. Verder gaat het super. 

Het eerste wat je doet. 

Kijken of het hoofde normaal is. Ziet er goed uit niets vreemds geen horens of zo????.

Voor dat we naar huis gaan wil ik hebben dat hij helemaal is na gekeken hersenen en niertjes al helemaal. Dat beloven ze dan ook. 

Hij heeft in het vruchtwater gepoept en dit binnen gekregen waardoor dat hij een glucose infuusje nodig heeft. Ze brengen hem naar de midium care. Mijn vriend is even naar huis voor de hondjes. Als hij terug is gaan we lekker bij onze zoon langs. Daarna even slapen voor mij. Als ik wakker wordt hebben we bezoek. Mijn ouders en zie. Ik ga lekker met mijn moeder kijken bij mijn zoon na dat we eerste even een kopje koffie hebben gedronken. Op de midium care is een leeg bedje waar eerst nog mijn mannetje heeft gelegen. Waar hij is? Lichte paniek waar is mijn jongen. Een verpleegster meld ons dat hij naar de ic is gebragt en ze brengt ons daar heen. Daar krijg ik de schrik van mijn leven allemaal slangetjes toetes en bellen en hij heeft een zuurstofmasker op. De verplegter die voor hem zorgt verteld ons dat hij problemen heeft met zijn ademhaling die was heel zwak en is zelfs even weg geweest het eerste wat ik denk ja zie je de hersenen die werken niet. Ze verzekeren me dat dit niet zo is het komen door de zware bevalling daar heeft hij wat complicaties door gekregen de kinderarts is toch zeker langs geweest om ons in te lichten. Ja toen ik aan het slapen was heeft ze dit door gegeven aan mijn vriend alleen had hij mij dit nog niet gezegd en schijnbaar wasten mijn ouders dit ook alleen ik dus niet.

Die zelfde dag hebben ze nog de echo's gemaakt van zijn nieren en hersenen. Dit was in de middag. In de avond krijgen we dan eindelijk het verlossende woord. De hersenen zijn normaal niets meer te zien van de vergrote waterkamertje. Dit is zo een mega opluchting. De nieren nou dit hebben ze opgezocht voor zo ver ze weten is het een zeldzame aandoening die voor kan komen op welke leeftijd dan ook maar het lichaam regeld dit helemaal zelf de eiwitten die te veel in de nieren zitten worden uitgeplant en dan is het weer normaal.

We zijn zo blij. Hij is kern gezond. Ik wist het wel ik heb het van af het begon gezegd. Maar wel fijn om de bevestiging te krijgen. 

Hij moet wel een week in het ziekenhuis blijven omdat hij een longinfectie heeft opgelopen tijdens de bevalling  zodra hij op krachten is en goed adempt dan kan mag hij van de zuurstof af. Hij krijgt wel nog infuus voor de clucose op pijl te houden en hij ligt nu op een warmte matje  na twee dagen gaat het al een heel stuk beter hij heeft geen zuurstof meer nodig  maar wordt wat geel dus krijgt hij de ik lamp. Hier heeft hij een paar dagen onder gelegen in totaal. Na een week mag hij mee naar huis dan is de antibiotica klaar. Als zijn lever dan goed werkt en zijn niertjes nog eens na zijn gekeken op de eiwitten en alles goed blijkt dan mogen we naar huis. Eindelijk. Nog leuker gehaal voor alle lieve mensen die zo goed voor ons en onze zoon hebben gezorgt en dan eindelijk thuis. Met onze mooie gezonde zoon Kyano. 

8 jaar geleden

Na dat ze de echo's hebben gemaakt. Zijn ze er achter gekomen dat er niets mankeert aan zijn hersentjes. Maar een sorry krijg je helaas ook niet van ze dat valt me nog het meeste tegen. Nu moeten we nog wel op wachten op de controle echo's en ik heb aan gegeven dat ik dan toch een echo van zijn hoofdje er bij wil hebben. Want helaas onbewust ben en blijf je er mee bezig. Mischien hebben jullie dit ook zo bevonden. Ben wel blij te horen dat ze zich bij jullie dus ook hebben vergist.

8 jaar geleden

Dat brengt heel wat spanning met zich mee! Wij hebben de spanning van een waterhoofd nog gekregen toen ons mannetje al 9 maanden oud was. Toen hebben we extra controles gekregen omdat zijn hoofd te snel groeide, maar gelukkig war er niks an de hand :)