Snap
  • Zwanger
  • #zwanger
  • #mama

Juli 2015, een positieve zwangerschapstest, na zo lang proberen.

Het was eind juli. Na (voor mijn gevoel lang, maar echt niet heel lang!) anderhalf jaar proberen en onderzoeken in het ziekenhuis, veel negatieve testen verder had ik ineens een positieve zwangerschapstest in mijn handen. HUH?? Zomaar, zwanger??? Mijn hoofd had geaccepteerd dat het tot januari 2016 niet zou gaan lukken en we ons klaar gingen maken voor het IUI traject. Maar niets was minder waar. Het klopt dus wat iedereen zegt; je moet er niet teveel mee bezig zijn. Dan lukt het niet.

Als geen ander kan ik er nu over meepraten dat het makkelijker gezegd is dan gedaan en ondertussen kan ik meepraten over het feit dat álles tijdens een zwanger- en moederschap cliché maar waar is! Een onbegrijpelijk stuk als je het niet hebt meegemaakt.

Een positieve test, en nu? Mijn vriend was een kapsalon aan het verbouwen dus die zou ik de hele dag niet zien. Hoe ga ik het hem vertellen?

Test in mijn portemonnee en naar de kapsalon.

“Mop, kom eens. Ik heb geld op straat gevonden” zei ik en tover te zwangerschapstest uit mijn portemonnee. Omdat ik wist dat hij de ballen verstand had van wat een streepje betekent, had ik de gebruiksaanwijzing meegenomen. Met in mijn gedachten; als ik een negatieve test heb kom ik toch niet helemaal naar je toe om het te laten zien.

Verbazing, huh, wat nu? Een droom komt uit en je hoopt er zo op maar als het zover is weet je ineens niet wat er gebeurt en wat je ermee moet. Zielsgelukkig maar we moesten die dag ook gewoon door. Hij met de kapsalon en ik naar mijn werk in de gehandicaptenzorg.

Mijn moeder was 2 dagen eerder jarig geweest maar we hadden niks gevierd. Onderweg naar mijn werk bedacht ik een plan om het te kunnen vertellen. Het was meteen duidelijk dat we het niet lang geheim zouden kunnen houden. Dus ik belde haar op, zei dat ik gebak zou regelen en toch een cadeautje bij haar langs wilde brengen de volgende dag.Mijn grote broer met zijn toenmalige vriendin waren die dag ook bij mijn moeder, mijn zusje met haar vriend helaas op vakantie.

Gewapend met gebak, de positieve test en een cadeaubon van de kapsalon gingen wij de verjaardag vieren bij mijn moeder. Eerst koffie met gebak, daarna de cadeaubon. Die zou in het niet vallen als ik haar eerst de test zou geven. Toen de test, mijn moeder reageerde bijna hetzelfde als mijn vriend; huh? Wat betekent dit? Het was mijn toenmalige schoonzus die “Ben je zwanger??!!” door het huis schreeuwde waarna het kwartje viel. Tranen van geluk. De meest trotse blik die mijn broer droeg. Ongeloof maar vooral geluk. Iedereen gunde het ons zo.

Niet lang daarna gingen we uiteraard naar mijn schoonfamilie. Mijn schoonouders kregen een fotolijst met de tekst: "Je kan me nog niet horen, je kunt me nog niet zien. Maar mag ik in april in dit lijstje misschien?"Mijn zwager en schoonzus hadden halverwege juni een zoon mogen krijgen en onder de smoes dat we iets leuks hadden wat met hem te maken had, gaven we ze een fotolijst met de tekst:“Je kan me nog niet horen, je kunt me nog niet zien. Maar als ik ben geboren, mag ik dan spelen met Q misschien?”Weer tranen van geluk.

Meerdere vrienden kregen van ons zo’n zelfde tekst in een fotolijstje met de vraag of onze kleine spruit met hun kinderen mocht spelen.Want hoe mooi en tegelijk stiekem pijnlijk voor die tijd; iedereen werd ‘zomaar’ zwanger en kreeg gezonde, mooie kinderen.Toen mijn zusje en zwager terug kwamen van vakantie brachten we hun een cadeautje. Zij gingen trouwen in juni 2016 dus onder het mom van een kleinigheidje in de voorpret naar het huwelijk hadden wij een cadeautje voor ze. Mijn zwager had iets met sokken in die tijd, wat weet ik niet meer en daarover had hij gesproken met mijn moeder dus dacht dat hij een paar sokken van ons kreeg voor de bruiloft. Niets was minder waar, ze kregen beide een slabbetje met de tekst: I love oom en I love tante. Mijn zusje werd bijna hysterisch!! 

De weken verstreken. Vóór de positieve test zat ik een tijd niet lekker in mijn vel en was ik weer op weg naar een doorverwijzing naar de psycholoog om mijn struggles te bespreken en een plek te geven. Er was al zoveel gebeurt in mijn leven en het niet zwanger raken was een druppel.

Tot die positieve test; ik kon de wereld weer aan en niets kon me meer raken. Al het voorgaande verviel, het geluk lachte mij toe.