Je zou het belangrijkste bijna vergeten.

Op het moment voel ik me een beetje geleefd, dus wil ik is gaan kijken of ik niet 2 dagen in de week tijd voor mezelf kan inplannen zodat ik op die momenten kan gaan bloggen en artikelen kan gaan schrijven. Het is iets wat ik graag doe maar waar ikzelf de tijd niet voor neem. En al helemaal niet als manlief thuis is. Ik merk dat het emotioneel moeilijker wordt om hem 2 weken niet te zien en "alles" alleen te doen. Gelukkig merkte hij het bij zichzelf ook en gaat hij volgende week kijken of hij zijn plan gaat lukken. Nog even afwachten dus.

Het niet werken valt me best wel zwaar. Toch even het huis uit zijn en je nuttig voelen ook qua inkomen. Maar werken in de thuiszorg werd echt te zwaar en moet ik de komende maanden laten voor wat het is. Ik denk dat het met die 2 dagen in week ook wel goed gaat komen. Maar dan moet ik ze wel voor mijzelf inplannen en me eraan houden, wat best moeilijk is met een huishouden wat draaiende gehouden moet worden en de lange ziekenhuis bezoeken in Groningen.

Gisteren heb ik weer een lange dag gehad in het UMCG. Gelukkig is het stabiel gebleven en hoeven we ons nog steeds geen zorgen te maken. De kleinste van de twee is al wat minder klein dan de andere en het verschil in vruchtwater is nu 3cm. De normale ruimte aan vruchtwater is 6cm. Bij de kleinste is dit nu 4,5 en bij de grootste 7,5. Ze komen dus al iets naar elkaar toe, wat een hele geruststelling is. Ook zijn ze beiden wat drukker geworden en schrik ik regelmatig van de heftige bewegingen in mijn buik. Zelfs de katten worden met regelmaat van mijn schoot afgekickt.

Naast de onderzoeken heb je natuurlijk veel dingen om te regelen tijdens je zwangerschap. Je gaat nadenken over de vorm van opvang voor straks, wanneer ik het verlof precies moet laten ingaan, de aangifte bij de gemeente en natuurlijk de uitzet. Gelukkig hoeft niet alles dubbel te zijn hierbij en hebben we de belangrijkste dingen al bijna binnen. Maar begin van deze week realiseerde ik mij dat we toch echt iets over het hoofd zagen. Dus ging ik de gebruikelijke lijstjes in tijdschriften weer af en daar stond het. Het is nu toch echt tijd om na te gaan denken over de naam! In ons geval namen. Diezelfde avond ben ik maar gelijk aan de gang gegaan en heb ik meer dan 10.000 namen voorbij zien komen, waarvan er ongeveer 30 op een lijstje zijn beland. Datzelfde lijstje heb ik ook maar even naar manlief toe gestuurd en nu maar is kijken welke namen hij heeft afgestreept en wie weet wat er dan nog overblijft.